Eén van tweeën

Pastoraal gesprek...
Uit onderzoek blijkt dat ruim vijftig procent van de jongeren zelden of nooit een persoonlijk gesprek met hun vader heeft. De moeders komen er met dertig procent iets gunstiger van af. Maar dat betekent nog altijd dat veel jongeren niet meer dan een oppervlakkig contact met hun ouders hebben. Daar kunnen verschillende redenen voor zijn. Een veel genoemde reden is dat ouders het moeilijk vinden om met hun opgroeiende kinderen te praten, met name over het geloofsleven. "Hoe doe je dat? Wat moet je zeggen als zij er dwars tegenin gaan?" Met die vragen zitten ook veel (jeugd)ouderlingen en jeugdwerkers. Om die reden hebben Deputaten Kerkjeugd en Onderwijs een conferentie georganiseerd over het 'hoe en wat' van het pastorale gesprek met jongeren. Dat gesprek is niet eenvoudig. Veel ouderlingen hebben er moeite mee in contact te komen met jongeren, die soms zo dwars, onverschillig of gesloten kunnen zijn. Wat is het in zo'n situatie belangrijk te beseffen, waarom we in de gemeente het contact met jongeren zoeken. Deputaten hebben dat vorige week in hun uitnodiging in De Wekker treffend uitgedrukt: "omdat de liefde van Christus ons dringt". Een jongen of meisje dat niet tot bekering komt, dat de wereld liever heeft dan Christus, gaat voor eeuwig verloren. Zouden we in dat besef niet alles doen om met zo'n jongere in contact te komen, om Jezus Christus' wil? Dat is de belangrijkste motivatie voor het jongerenpastoraat.

...uit liefde
Natuurlijk blijft dan ook nog de vraag naar het 'hoe'. Het is voor elke (jeugd)ouderling goed te weten welke mogelijkheden en valkuilen er zijn in het gesprek met jongeren. Hoe je zo'n gesprek begint. Hoe je tot de kern van de zaak doordringt. Hoe je omgaat met weerstand en stilzwijgen. Daar kunnen communicatiedeskundigen bruikbare richtlijnen voor geven. Als men het maar niet van de gesprekstechniek gaat verwachten. Jongeren zoeken immers geen volmaakte gesprekspartners. Waar zij door aangesproken worden, zijn mensen met een hart voor jongeren. "Hoe was het huisbezoek?", vraagt een vader aan zijn dochter. Haar antwoord is veelzeggend: "Nou, met m'n vriendinnen praat ik makkelijker, maar ik merkte wel dat hij echt gelooft en dat hij echt belangstelling voor me heeft. Hij vroeg van alles. Ook of ik me een leven zonder Christus kon voorstellen. Daar hebben we een heel gesprek over gehad..."
Blijkbaar een vader die wel met zijn dochter over persoonlijke dingen spreekt. En een ouderling die tot de kern van de zaak doordringt. Door de liefde van Christus en uit liefde voor jongeren. Ik hoop dat er zaterdag 27 mei veel ambtsdragers, jeugdwerkers èn ouders naar Huizen zullen gaan. Uit liefde!
J.S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen