Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Als Mozes gaat zingen....

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Als Mozes gaat zingen....

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

"Gelijk een arend zijn nest opwekt, over zijn jongen zweeft, zijn vleugelen uitbreidt, ze neemt en ze draagt op zijn vlerken, zo leidde hem de HEERE alleen en er was geen vreemd god met hem." (Deut. 32:11-12)

Mozes staat met het volk Israël voor de Jordaan. Een hele woestijnreis ligt achter hem. Zo'n veertig jaren van rondtrekken door de woestijn. Mozes moet echter afscheid nemen. Hij mag het land niet in vanwege het slaan op de rots inplaats van het spreken tegen de rots. Mozes neemt derhalve afscheid. Hij houdt het volk voor wie de Heere voor hen is geweest en bindt hen op het hart de Heere te dienen. En daarbij gaat Mozes zingen. Een lied waarvan de Heere Mozes opdraagt dit lied het volk te leren, opdat ze het ook zullen zingen als ze straks in het beloofde land zijn (31:19). Ten aanhore van alle oudsten en leiders van het volk klinkt dan zijn laatste lied. Een lied over de grootheid van de HEERE. Heerlijk als dat je stervenslied is.

Als een arend
In dit lied van Mozes vinden we verschillende beelden die illustreren wie de HEERE is geweest voor Zijn volk in de woestijn en ook wil zijn in het beloofde land. Eén van die beelden is het beeld van de arend in onze tekst. Een roofvogel die bij de meesten een beeld van ontzag oproept. De arend wordt weleens de leeuw onder de vogels genoemd. Alles in de bouw van de arend onderstreept zijn roofaard. Indrukwekkend zijn zijn machtige vleugels. In de tekst heeft de arend een nest. Meestal was dat op grote hoogte in rotsachtig gebied en liefst bij een steile helling. De tekst tekent een beeld hoe de arend zijn jongen tot vliegen zou drijven. Het opwekken betekent dat de arend zijn jongen uit het nest kiept om hen zo tot vliegen te dwingen. Je ziet hem boven zijn jongen zweven, wakend over hen en als het nodig is toeschietend, ja onder hen schietend, om ze op zijn vleugels op te vangen als het dreigt mis te gaan. Machtig beeld. Zo leidde de HEERE Zijn volk. Hij dreef ze uit het nest Egypte maar ving ze op als een arend in de woestijntocht, als de beschermende en zorgende God. De koning der vogels als beeld van de Koning der Koningen.

Helaas
Toch doemen dan de problemen op. Het eerste probleem is het kleinste. Het woord dat hier en op andere plaatsen met arend is vertaald, kan geen arend zijn. De eigenschappen aan deze vogel toegeschreven, zijn niet van toepassing op de arend maar op de vale gier. Een niet minder roofzuchtige vogel die aaseter is en nog imponerender is dan de arend. Maar daar blijft het niet bij. Want het beeld van jongen opwekken kom je niet tegen bij een arend en niet bij een vale gier. Ja het schijnt dat geen enkele vogel zijn levende jongen het nest uitkiept en ze weer op zijn vleugels opvangt. Hoe kan dat? Is dit aanleiding om de Bijbel onder kritiek te stellen? Hebben de moderne theologen dan toch gelijk door bij schijnbare onjuistheden de feilbaarheid van Gods Woord vast te stellen?

Opwekken
Allereerst moet vastgesteld dat we niet moeten spreken van opwekken van het nest, maar van beschermend bewaken van het nest, zo blijkt uit het hebreeuws. En dat doet de vale gier inderdaad. Tot op grote afstand boven het nest wordt het nest nauwlettend bewaakt. Een beeld van de Heere. Hij waakte toen Zijn volk van Egypte ging naar het land der belofte. Farao's leger, Midianieten, honger en dorst teisterden het volk. Maar de Heere beschermde en bewaakte Zijn volk. En de HEERE die gisteren, heden en morgen dezelfde is, doet dat ook vandaag. Welzalig de mens die zich door Gods genade kind van deze God mag weten. Die naast Gods ontfermend liefde in Christus gelovig weet van Zijn Vaderlijke bescherming en waakzaamheid over Zijn kind.

God gaat alles te boven
Maar dan blijven we nog zitten met het probleem van het dragen op de vleugels of vlerken. Dat doet geen arend en vale gier. Dat kunnen ze niet. Maar hier houdt in de tekst dan ook het beeld op van de vogel. Mozes zingt hier: Wat geen arend of vale gier kan, dat doet de Heere. De Heere overstijgt het beeld van de tekst, overstijgt de zorg van een gier. Want de Heere draagt Zijn volk wel terdege op zijn vleugels. Op andere plaatsen in de bijbel is sprake van het beschermen van de Heere door te schuilen onder de vleugels (Psalm 17: 8, 61: 5 en 91: 4). Hier spreekt de tekst van het gedragen worden op Gods vleugels. God draagt, ondersteunt en leidt Zijn volk. Een gier kan dat niet, de HEERE kan het, wil het en doet het! Mij wil zondaren opvangen en dragen op de vleugels van Zijn liefde. En dat alleen omdat Christus vrijwillig "het nest" van de hemelse heerlijkheid verliet om niet opgevangen te worden maar tot in de dood neer te zinken. Opdat zondaren die deze dood verdiend hebben, om Christus wil opgevangen kunnen worden op Zijn middelaarsvleugels. Weet ook u en jij daar reeds van? Zijn we reeds opgevangen op de vleugels van Gods genade?

W.N. Middelkoop

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 25 augustus 2000

De Wekker | 16 Pagina's

Als Mozes gaat zingen....

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 25 augustus 2000

De Wekker | 16 Pagina's