Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het luistert nauw

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het luistert nauw

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

(Markus 4:1-25)

Laatst stond ik nog weer eens met mijn allereerste eigen Bijbeltje in mijn handen. Op het schutblad zag ik staan: Gekregen bij het afscheid van zondagsschool "De zaaier". Dat stond geschreven op een ingeplakt plaatje, waarop je een zaaier aan het werk ziet. Een boer, die een handvol zaad uit zijn zaadbuidel heeft genomen en met een brede armzwaai uitstrooit over zijn akker.
Dat is het beeld, dat de Heere Jezus oproept in zijn - althans volgens Markus - eerste gelijkenis. Markus heeft niet zoveel gelijkenissen. Hij beschrijft vooral wonderen van de Heiland. Maar met de weergave van deze gelijkenis wil hij zeggen: wat je in je leven ook van Jezus te zien krijgt, of niet te zien krijgt, het komt toch altijd aan op horen. Hoort! Maar dan maakt het ook nog geweldig uit, hóe je hoort. Naar het Woord van de Heere Jezus, die dé Zaaier is.

Nemen wij het Woord van God niet?
Er zijn zaadkorrels, die vallen op de platgetreden paden. Die konden soms zomaar ontstaan, waar men in de winter gewoon dwars over de akkers liep. De Zaaier zaait Zijn Woord onder mensen, met zo'n hart. Voordat Hij op de akker kwam, zijn er al zoveel anderen overheen gelopen. Verkeerde vrienden, dubieuze deskundigen, opinieleiders en trendsetters. Al die mensen, die een levensstijl verkondigen, die vreemd is aan het Koninkrijk van God. Kunnen ook wel godgeleerden zijn van vroeger en van nu. Als je geen onderscheid weet te maken, verhardt zich in een stil proces je hart voor de Heere. Dan komt Hij er 's zondags gewoon niet doorheen. Dan neem je van Zijn Woord niks mee. Dan kan de boze zomaar alles wegnemen. Want die is er als de kippen bij. Soms al op het kerkpad...

Nemen wij het Woord van God aan?
Een ander deel van het zaad viel tussen de stenen, waarmee de akkers toen - vlak onder het bodemoppervlak - bezaaid lagen. Op dit deel van de akker lijkt het resultaat desondanks een stuk beter. Dit zijn mensen, die het Woord aannemen. Terstond en met blijdschap. De vogels op het kerkpad hebben bij hen geen enkele kans: Prachtige preek! Kunnen we weer mee vooruit. Maar ze komen er niet mee vooruit, want hun enthousiasme leidt door een gebrek aan geestelijke verwerking niet tot diepgang en vastheid. En als 's maandags iemand tegen hen zegt: Zeg, jij hoort toch ook bij Hem? - dan zeggen zij: Jawel, maar niet overdreven, hoor...

Nemen wij het Woord van God erbij?
Een ander deel van het zaad kwam terecht tussen de dorens en de distels, die het verstikten en vruchteloos maakten. Dat zijn zij, die het Woord horen, zeker. Maar de zorg van de wereld, het bedrog van de rijkdom en de begeerte naar welvaart en luxe komen erbij. Ja, zo staat het er, maar het is met die dingen binnen de kortste keren andersom. Dan komen die op de eerste plaats en komt het Woord van de Heere erbij. Hoeveel mensen zijn er niet vandaag, buiten én binnen de kerk, die wat God belooft niet nodig hebben, omdat ze zichzelf al van alle goeds hebben verzekerd? Voor nu en voor de toekomst. Daar werken ze voor. Met het Woord van God doen ze niks. En dan kan het ook met hen niets doen. Niets anders dan hen schuldig stellen.

Nemen wij het Woord van God op?
Wie dat plaatje nogal negatief vindt, moet eens naar de rand van de akker kijken. Daar staat een zaaier te huilen. Driekwart van Zijn kostbare zaad gaat verloren! Als met het bovenstaande zo'n beetje je leven getekend is, dan is dat om te huilen. En het is nog levensgevaarlijk ook. Maar het is nog niet verloren. Want nog altijd gaat de Zaaier uit om te zaaien. Met een even brede beweging van Zijn arm. Met een even diepe bewogenheid van Zijn hart.
En zeg nu niet, dat je er toch niks aan kunt doen, op welk deel van de akker je leven ligt. Op het gebed kan ons leven verkaveld worden, overgaan in andere handen. Zodat je niet meer ten prooi valt aan de vogels, de distels en de zon. Dan word je eigendom van de Zoon. Dat is een wonder van de Geest maar het gaat niet buiten onszelf om. De Heere Jezus roept ons toe: Hoort! Door de Geest, die het Woord in goede aarde doet vallen. Waar het wortel schiet, opkomt en vrucht gaat geven. De vrucht van geloof en bekering. De volle vrucht van de Geest: liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Dertig-, zestig- misschien wel honderdvoudig. Dit zijn zij, die het Woord van de Heere aan- én opnemen.
Het luistert nauw. Bij het horen van het Woord past het gebed om de Geest, die van een toehoorder een discipel, leerling en volgeling van Jezus maakt. Mensen, bij wie de Heiland oogsten kan. Geen vrucht van eigen bodem, maar van Zijn zaaiwerk. Wie zou niet verlangen, dat deze Zaaier, die met tranen zaait, met gejuich zal maaien en ook ons leven als een schoof zal kunnen binnendragen in Zijn schuur!

J.G. Schenau

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 29 september 2000

De Wekker | 16 Pagina's

Het luistert nauw

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 29 september 2000

De Wekker | 16 Pagina's