Een nieuwe rector aan de FATEB (1)

De Evangelische Theologische Faculteit in Bangui (FATEB) in de Centraal Afrikaanse Republiek is in Nederland geen onbekende instelling. Al jarenlang gaan er vanuit Nederland regelmatig gastdocenten naar deze theologische opleiding die studenten trekt uit heel Franssprekend Afrika. Er is ook een relatie met de Zendingsdeputaten van de CGK.

Dr. Abel Ndjerareou
Ondanks de politieke onrust in de verschillende landen in de regio en de slechte economische situatie zien we de zegen van God over deze onderwijsinstelling. Dat hebben we de laatste tijd onder meer ervaren in de aanstelling van een nieuwe rector: dr. Abel Ndjerareou uit Tsjaad.
Anders dan aan veel Nederlandse theologische opleidingen rouleert aan de FATEB het rectoraat niet onder de verschillende hoogleraren, maar wordt de rector voor een langere periode aangesteld. Ndjerareou is de vierde rector sinds de opening van de FATEB in 1977. Dr. Ndjerareou, zelf opgeleid in Frankrijk en de V.S., is een man met een brede ervaring die al tien jaar leiding gaf aan een theologische opleiding in Tsjaad en al jarenlang als gastdocent regelmatig op de FATEB kwam. Hij zal door zijn liefde voor God en de kerk die hij uitstraalt een voorbeeld zijn voor de studenten.

Groei en uitdagingen
Dr. Ndjerareou treedt aan op een belangrijk moment in de geschiedenis van de FATEB. In de eerste plaats is er sprake van groei: de FATEB heeft dit jaar een recordaantal van ruim 35 nieuwe studenten uit zo'n tien verschillende landen. Er blijkt vertrouwen uit van de kerken in de FATEB, naar het brengt natuurlijk ook een grote verantwoordelijkheid met zich mee.
n de tweede plaats is er een groot aantal ontwikkelingen in het studieprogramma. Dit jaar zijn we samen met de Wycliffe Bijbelvertalers begonnen met een opleiding voor bijbelvertaler. In de verschillende landen in de rond de FATEB zijn nog honderden talen waarin de bijbel vertaald zou moeten worden en daar zullen meer Afrikanen bij ingeschakeld moeten worden. Degenen die een taal van jongs af aan spreken, zijn natuurlijk de beste vertalers. Zij kunnen bovendien werken in landen die door politieke onrust voor zendelingen ontoegankelijk zijn. Als meer Afrikanen ingeschakeld worden in het vertaalwerk zullen veel zendelingen van Wycliffe veel meer de functie van begeleider krijgen.
De FATEB is verder bezig met de ontwikkeling van een doctoraalprogramma, waardoor het de eerste evangelicale opleiding in Franssprekend Afrika wordt met mogelijkheid er te promoveren in de theologie. Het zal voor de Afrikaanse kerken veel beter zijn als studenten daarvoor niet meer allemaal het continent hoeven te verlaten, maar verder kunnen studeren in een Afrikaanse situatie.
Over twee jaar hoopt de FATEB tenslotte een nieuwe studierichting te openen waarin studenten speciaal toegerust zullen worden voor werk onder moslims en onder christenen in islamitische landen. De Islam is één van de belangrijkste uitdagingen voor de kerk hier en vormt de belangrijkste groep mensen die nog niet met het evangelie bereikt zijn. We hopen dat de FATEB kerken kan helpen in het bereiken van deze groep mensen.
Het is duidelijk dat de ontwikkeling van deze studierichtingen een goede leiding vragen: om de inhoud werkelijk aan te laten sluiten bij de behoefte van de kerken, om de benodigde financiële middelen en docenten te vinden, om voldoende huisvesting voor de studenten voor te bereiden.

Rectoraatswisseling: een getuigenis
We bidden dat God in de komende jaren de FATEB en ook de nieuwe rector wil gebruiken als een licht in een samenleving die dat zo nodig heeft. Het is heel mooi te ontdekken dat de wisseling van rector op zichzelf al een goed getuigenis is. In Afrika geven mensen maar moeilijk autoriteit op die ze eenmaal ontvangen hebben. We zien de problemen in de politiek. Sinds de onafhankelijkheid heeft bijna geen staatshoofd uit eigen beweging zijn plaats aan een opvolger afgestaan. Daarvoor is altijd grote druk nodig en vaak helaas zelfs een burgeroorlog. Eén van de achtergronden van dat probleem is dat traditioneel in Afrika de macht van het stamhoofd iets sacraals is, een door de godsdienst gesteunde autoriteit die niet bekritiseerd kan worden. Dat is één van de redenen dat in Afrika de democratie zo moeizaam functioneert. Zoals ook in Nederland is de kerk lang niet altijd "geheel anders". Kerkenraadsleden en leidinggevenden in de kerk blijven vaak maar zitten ook al weet iedereen dat ze niet goed functioneren. Het is daarom een goed getuigenis dat de vorige rector van de FATEB zijn functie beschikbaar stelde, zonder dat mensen daar nu op zaten te wachten. Hij besefte dat God hem beter kon gebruiken op een andere plaats en we hopen dat God dat de komende jaren zal doen nu hij leiding gaat geven aan het doctoraalprogramma. Daarmee laat hij zien dat een leidinggevende functie in de kerk niet iets is dat onlosmakelijk met je persoon verbonden is en dat je dus niet kunt opgeven. Het zijn taken die we van Christus ontvangen. Hij is het enige Hoofd van de kerk en we kunnen daarom ook niets verliezen als we de leiding van de Kerk aan Hem laten.

Benno van den Toren, Bangui
Dr. Benno van den Toren is als zendingspredikant/docent uitgezonden naar Bangui voor de Franstalige theologische opleiding FATEB

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen