Waar zijn de herders?

Wie zijn herders?
Vanuit Gods Woord is duidelijk dat de naar de hemel gevaren Christus aan Zijn gemeente veel zorg besteedt, ook door mensen, die namens Hem het werk hebben te verrichten. Hij heeft aan de gemeente gegeven, schrijft Paulus in een van zijn brieven, ook herders en leraars. Over de vraag wie deze apostel daarmee bedoelde zou nog wel het een en ander te zeggen zijn. Het is echter wel in de lijn van wat Christus bedoelde dat we daaronder rekenen de tegenwoordige herders en leraars, de dienaren des Woords in de gemeente.
Door de eeuwen heen hebben zij een belangrijke taak verricht in de kerk. Maar, zo wordt allerwegen gevraagd, zijn ze er nog wel? We hebben kunnen lezen van velen die liever ander werk verrichten. In de grote steden zien we een drastische inkrimping van predikantsplaatsen, met name in de grotere kerken om ons heen. Wanneer daar de herders en leraars verdwijnen, waar moeten dan de schapen blijven? Moeten zij het dan zonder enige herderlijke zorg doen, juist als zij extra aandacht nodig hebben? Vroeger zei al een praktisch ingestelde hoogleraar dat de kerk stuk gaat door het ontbreken van pastoraat!
Toch hebben we niet alleen te denken aan de dominees, wanneer het om herders gaat. Want de ouderlingen zijn in de eerste plaats aangesteld als herders over de kudde des Heeren. Wanneer het vandaag in nogal wat gemeenten moeilijk is ouderlingen te vinden, kan de vraag opkomen of de herderlijke zorg voor de kudde geen gevaar loopt.

Waar zijn ze?
Zowel ouderlingen als predikanten zijn druk bezig, als ze hun roeping tenminste verstaan. Je kunt uiteraard ook zo lui zijn, dat je het niet waard bent om in de dienst des Heeren te staan. De goede Herder had alles over voor Zijn kudde. Toch wordt er van ambtsdragers veel gevergd. Ze moeten nog veel meer dóen, zo klinkt het allerwegen. Ze moeten cursussen volgen, zich trainen voor het werk, allerlei conferenties bezoeken en heel veel lezen. Zo kun je voortdurend bezig zijn. En wie zal een kwaad woord spreken van veel toerustingswerk, dat aangeboden wordt? Een ambtsdrager die zich niet laat vormen en denkt het wel te weten, kan wel 'aardig' overkomen in de gemeente, maar is deze metterdaad herder voor de hele kudde?
Het gevaar kan wel bestaan dat je meer tijd en zorg besteedt aan veel dingen, die van belang kunnen zijn voor het werk in de gemeente, maar dat je onvoldoende toekomt aan het eigenlijke werk: zorg dragen voor de kudde en zorgvol bezig zijn met de schapen, die je liefdevolle nabijheid nodig hebben. Als de gemeente zich afvraagt: waar zijn de herders? En als dan blijkt dat ze overal zijn behalve bij de kudde, dan kan de gemeente niet alleen tekort komen, maar zelfs schade lijden en verkommeren. Al preekt een dominee nog zo goed, is! hij ook herder in de gemeente? Al heeft een ouderling van heel veel dingen verstand, ontvangen de schapen van hem herderlijke zorg? Herders horen bij de kudde. Als er geen herders zijn...

Herder zijn
Al in de Schrift wordt meer dan eens - en nogal onomwonden - op het gevaar gewezen, dat mensen wel de naam van herder dragen, maar het niet zijn. Ze zijn dan meer oppasser van de kudde, zoals vroeger huurlingen aanwezig waren. Vandaag kennen we andere benamingen, want niet ieder die manager is, is herder. Ieder die zorg heeft te besteden zal zijn tijd economisch hebben in te delen en niet zonder programma te werk gaan. Er dient orde in het werk te zijn om aan alles toe te komen. Maar als je alles op een rijtje hebt staan en alles naar je hand kunt zetten, ook ouderlingen dirigeert, kun je wel een voortreffelijke manager zijn in de kerk, maar daarmee ben je nog geen herder. Elke tijd kent zijn gevaren voor de kudde. In deze tijd is één van deze gevaren het management. Dan zijn er de nodige kundigheden en vaardigheden en beschikken we over voortreffelijke technieken van gespreksvoering, maar zíjn we daarmee herder? Sommige ambtsdragers moeten leren meer ordelijk te werken, daar anders het geheel van de kudde schade lijdt. Maar nog meer schade brengen we toe aan de kudde, wanneer we niet echte herders zijn. Herder zijn houdt in dat we hart hebben voor de kudde, dat we staan voor de kudde.
Dat we die zorg besteden aan de kudde dat elk van de schapen geestelijk voedsel ontvangt. Dat we weten wat het ene schaap nodig heeft en niet minder wat het andere behoeft. Dat we daarin onderscheidenlijk te werk gaan, en door onze omgang met de kudde luisteren naar wat elk van de schapen moet ontvangen om werkelijk te léven. Je bent er niet met alleen aanwezig te zijn. Je kunt zoveel bezoeken 'scoren', dat je geen aandacht hebt voor de nood van ieder afzonderlijk. Je kunt zo hollen en draven, dat de schapen geen tijd ontvangen om zich te uiten en je 'bezoek' een afknapper wordt. Zoals je ook maar kunt 'praten' zonder te luisteren naar wat er aan de hand is.
Herderlijke zorg uit zich in het 'verstaan' van de kudde. In het geven van passend voedsel, in het leiden naar de goede Herder en in het meer leren kennen van Hem. Geestelijke leiding kun je alleen geven, wanneer je zelf dicht bij Christus leeft en je herderlijke zorg van Hem nodig hebt en ontvangt.
Herders geven de kudde voedsel en drinken, maar ze beschermen haar niet minder. Ze laten de schapen niet 'opvreten' door wilde dieren, die op hen afkomen. Ze houden dit gevaar op een afstand, desnoods door zelf in te springen en hun leven te wagen voor de schapen. Een echte herder laat de schapen niet aan hun 'lot' over, maar 'vecht' voor hen. Ze zullen niet door een onbijbelse leer 'aangetast' worden. Ze zullen weggehouden worden van een niet-christelijke levenswandel. Ook al doen de schapen dan moeilijk, je hebt ze niet over voor het kwaad dat hen bedreigt. Je bent hérder!
Jezus zegt: niemand zal een van Mijn schapen uit Mijn hand rukken, zoals Hij dit ook van Zijn Vader getuigt. Zo is de herder in de gemeente het beeld van Hem en van Zijn Vader, Die door heel de Schrift heen eveneens de Herder wordt genoemd.

De goede Herder
De goede Herder Zelf heeft als geen ander zorg besteed aan Zijn schapen. Indien u dan Mij, de Herder, zoekt, zo trad Hij op de bende toe in Gethsemané, laat dezen, de schapen, dan heengaan. Hij zette Zijn leven voor Zijn schapen. Hij ging voor hen de dood in, vanuit een onvoorstelbare liefde voor deze schapen.
Het is de liefde die de herder drijft. Hoe meer een herder in de gemeente omgang heeft met deze goede Herder en Hem leert kennen in Zijn grote zondaarsliefde, des te meer zal deze herder Zijn beeld vertonen. Zo komt de gemeente tot de ontdekking dat in de ambtsdrager de goede Herder Zelf er is. De schapen kennen Zijn stem en volgen Hem. Wanneer ambtsdagers veel van Hem hebben in hun leven, kennen zij niet alleen Zijn schapen, maar kennen de schapen ook hen en volgen zij hen. Ze zijn ervan overtuigd geworden dat in hun zorg de goede Herder Zelf zorg aan hen besteedt.
Meer dan ooit hebben we dit soort herders in de gemeente nodig. Ouderen én jongeren schreeuwen om deze herderlijke zorg, zo blijkt keer op keer. Zij willen in de ambtsdrager iets zien van de goede Herder Zelf. En dat geheel terecht! Want elke herder en leraar heeft het beeld te vertonen van Hem, Die Zijn leven gaf voor Zijn schapen.

J. Van Amstel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen