De verre naaste is heel dichtbij gekomen

"Good morning my brothers and sisters in Jesus Christ "
"Bonjour mes frères et soeurs en Jésus Christ "
Zo beginnen de laatste jaren onze kerkdiensten. Deze worden bezocht door asielzoekers van het
's-Gravendeelse O.C. (Opvang- en Onderzoekscentrum), waar ze ongeveer drie maanden verblijven, nadat ze aangekomen zijn in de Aanmeldingscentra (A.C.) Rijsbergen, Zevenaar of op Schiphol. Vanuit 's-Gravendeel vertrekken ze dan naar een A.Z.C. (Asielzoekerscentrum) elders in het land. Bovengenoemde eenvoudige begroeting is heel belangrijk, omdat die hun het gevoel geeft erbij te behoren.

Eerste contact
Ongeveer zeven jaren geleden kwam ik, na een telefoontje van het O.C. om een Franse bijbel, voor het eerst in contact met een Afrikaanse vluchteling, die ik begeleid heb bij het bijbellezen. Hij was letterlijk "heilbegerig". Ik bemerkte toen dat de Franssprekenden zich vaak eenzaam voelen, omdat de voertaal in het O.C. voornamelijk Engels is. Dankzij mijn vroegere beroep kan ik voor hen een luisterend oor zijn. Ik hoor hun ervaringen, die soms te gruwelijk zijn om aan te horen, hun nachtmerries die hen achtervolgen, waardoor ze zich ook overdag niet kunnen concentreren.
Anderzijds is het ontroerend te horen hoe zij hun lot leggen in handen van hun hemelse Vader, hoe eenvoudig hun Godsvertrouwen is.
Bidden is voor de Afrikaan een heel belangrijk element in het geloofsleven. Men schaamt zich er niet voor dat ook in de praktijk te tonen. Toen ik bij Jean-Jacques in de caravan kwam, ging hij eerst God danken voor onze ontmoeting.
Ontroerend was het, toen ik bij Beatrice en haar kinderen op het punt stond weg te gaan, zij met mij in een kring gingen staan en een gebed begonnen te zingen: een eenvoud en onbevangenheid die voor mij soms beschamend is.

Bij de receptie worden de adressen van de kerken gepubliceerd, maar de drempel is voor asielzoekers hoog om uit zichzelf te komen. Wij besloten hen op te halen voor onze kerkdiensten en in een van de zalen de preek voor hen te vertalen aan de hand van een samenvatting van de predikant. Enkele enthousiaste gemeenteleden waren bereid dit te doen in het Engels en ik nam het Frans op me. Ieder die geen bijbel heeft, krijgt een exemplaar in eigen taal.
Deze methode bevalt ons goed, want we kunnen aansluiten bij hun vaak heel verschillend niveau van bijbelkennis en zij kunnen vragen stellen. We hebben dan echt persoonlijk contact.

Hoe reageert de gemeente?
Aanvankelijk wat terughoudend, vanwege de taalbarrière. Geleidelijk echter komt er meer openheid en kunnen we rekenen op praktische hulp, zoals bij een vraag om warme kleding. Drempelverlagend is het samen zingen na de Kerst- en Paasdiensten rondom orgel of piano. Gemeenteleden en gasten zingen samen liederen in het Nederlands, Frans en Engels door elkaar. Het is dan echt "iedereen op zijne wijs", maar ook "tot des Heren lof en prijs". Op zo'n moment voelen we ons verbonden aan dezelfde Heer.
Tijdens een dienst bracht een groep Afrikanen liederen in hun eigen stamtaal ten gehore, al wiegend en in de handen klappend.
Ook heeft een evangelist uit Kameroen enkele jaren geleden in ons kerkgebouw, voor asielzoekers en gemeenteleden, een Franstalige dienst gehouden die ik in het Nederlands vertaalde.

Hoogtepunten
Heel belangrijk was voor onze gemeente de belijdenis en doop van Emmanuel uit Soedan. Hij is daartoe voorbereid door enkele gemeenteleden, via extra bijbelstudie. In de dienst gaf hij een indrukwekkend getuigenis van zijn geloof.
Wat was het een vreugde dat Cecilia en Christine hun baby's ten doop konden houden en ds. Boersma in hun eigen taal hoorden uitspreken: "Au nom du Père et du Fils et du Saint- Esprit." Ieder werd diep getroffen toen Christine begon te zingen: "La Bible dit...." (de bijbel zegt...), haar geloofsbelijdenis. Samen met de Stichting GAVE vertoonden we op een avond de film "Jezus" in vier talen, waaruit weer nieuwe contacten voortvloeiden.
Deze indrukken hebben bij de gemeenteleden de weg geëffend tot meer toenadering, in de vorm van uitnodigingen voor koffie of maaltijd en bezoekjes op het O.C.
Door het korte verblijf hier is het moeilijk een hechte relatie op te bouwen. In een ander centrum moeten ze opnieuw een kerk gaan zoeken. Hierbij kan ik hen soms helpen aan de hand van de brochure "Ieder hoorde in zijn eigen taal" van ds. A.P. v.d. Broek.
Samenvattend kunnen we zeggen dat we trachten te doen wat God van ons vraagt: "Barmhartigheid bewijzen aan de vreemdeling", vertrouwend op wat Jezus ons belooft in Mattheüs 25:31-46. Contact met de zo verschillende medechristenen verrijkt ons persoonlijk en gemeentelijk leven en toont ons de veelkleurige rijkdom van God. Wij hopen verder te gaan met de gedachte, uitgedrukt door A. Roland Holst:
"Ik zal de halmen niet meer zien,
Noch dragen ooit de volle schoven,
Maar doe mij in de oogst geloven
Waarvoor ik dien."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen