Ambtsdragersconferenties: een bijdrage aan noodzakelijke toerusting

Dominees zijn er ook welkom...
De zes op deze foto u aankijkende broeders vormen het Landelijk comité ter voorbereiding van ouderlingen- en diakenconferenties der Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland. Een lange naam, die zou kunnen worden ingekort, omdat sinds een jaar of tien van ambtsdragersconferenties wordt gesproken. Gescheiden conferenties worden niet meer gehouden en dominees (overigens ook ouderlingen, zij het met "ster en balk") zijn er ook welkom.

Twee keer per jaar, in het voor- en in het najaar, worden in onze kerken sinds jaar en dag, in Amersfoort landelijke ambtsdragersconferenties gehouden. In jaren waarin de generale synode van onze kerken bijeenkomt, wordt met één conferentie in het voorjaar volstaan.
In de zeventiger en tachtiger jaren is de toeloop naar deze conferenties bijzonder groot geweest. Sommige thema's en inleiders genoten zeer grote belangstelling. Er zijn conferenties geweest waarbij de Ichthuskerk de belangstellenden maar nauwelijks kon bergen. Te denken valt aan de conferentie met het thema "De positie van de vrouw binnen de kerk". Overvol was de kerk ook toen de bezinning zich richtte op de vraag wat onder "rechte prediking" moet worden verstaan, waarbij gekozen was voor twee inleiders, van wie vanuit hun verscheidenheid in denken en doen op dit punt mocht worden verondersteld dat zij bepaald geen eenduidige visie ten beste zouden geven. Er zouden meer voorbeelden te geven zijn. Vooral thema's met een min of meer controversiële lading garandeerden een volle kerk. Maar ook bij onderwerpen die heel direct met de toerusting van de ambtsdragers in de praktijk te maken hadden, was de toeloop naar Amersfoort doorééngenomen groot. De verklaring hiervan lag in een aantal omstandigheden die voor die periode kenmerkend waren. Generaal gesproken was in die tijd de betrokkenheid bij het landelijk en plaatselijk kerkelijk leven onder ambtsdragers groot.
De behoefte aan toerusting tot het ambt, niet alleen door zelfwerkzaamheid, door persoonlijke studie, maar ook door de uitwisseling van ervaring met anderen, leefde bij velen sterk. De persoonlijke ontmoeting met broeders uit de volle breedte van de kerken werd als een plezierig iets en soms als een stukje beoefening van de gemeenschap der heiligen ervaren. Met comité dat deze conferenties organiseert, heeft de uitspraak altijd voor zichzelf gehouden, maar een inmiddels geëmeriteerde hoogleraar van onze Universiteit in Apeldoorn heeft op de grens van de zeventiger en tachtiger jaren eens de opmerking gemaakt, dat de landelijke ambtsdragersconferenties eigenlijk nog het enige platform waren waarop de broeders van uiteenlopende geestelijke signatuur en structuur binnen onze kerken elkaar in vrede en openheid konden ontmoeten en met elkaar in gesprek waren.

Teruglopende belangstelling
De laatste vijf jaar is de belangstelling voor de landelijke conferentie wat minder geworden. Van zo'n 400 deelnemers per conferentie naar zo'n 250 is een behoorlijke terugval. Daarvoor zijn verklaringen te geven. Te noemen zijn:

1. de generatie van trouwe bezoekers als hiervoren beschreven, wordt snel kleiner. Velen zijn ons door de dood ontvallen; ziekte en ouderdom waren en zijn er de oorzaak van dat men het bijzondere ambt in de kerken niet meer waarneemt;
2. het gejaagde levenstempo, de noodzaak om de vrije tijd als een kostbaar iets voor het gezin en andere sociale contacten aan te wenden, weerhoudt veel jongere ambtsdragers ervan om twee vrije zaterdagen te reserveren voor een hele dag confereren in Amersfoort;
3. de noodzaak om zich door persoonlijke studie en door gedachtewisseling met collega-ambtsdragers in breder verband toe te rusten tot de ambtsuitoefening, wordt - uitzonderingen daargelaten - niet meer zo gezien;
4. de tijd waarin bijna iedereen ieder een kende en ook wilde leren kennen en in de landelijke conferenties daartoe een goede gelegenheid zag, is voorbij; in de twee laatste conferenties viel het op dat er weinig van onderlinge herkenning sprake was;
5. binnen de kring van Bewaar het Pand is men ertoe overgegaan eigen conferenties voor ambtsdragers te beleggen.

In een speciale vergadering heeft het comité zich met deze ontwikkelingen uitvoerig beziggehouden. Daarbij kwam vast te staan dat op bepaalde oorzaken van de teruggelopen belangstelling weinig of geen invloed uit te oefenen is. De wegvallende generatie van trouwe en zeer betrokken bezoekers is gewoon een gegeven. De instelling van veel jonge ambtsdragers (behoefte aan ontspanning bij een erg inspannend levenstempo, prioriteit aan het gezin, verminderd of in het geheel niet aanwezig besef van studienoodzaak) is niet gemakkelijk om te buigen.
Men kan er alleen met nadruk op wijzen dat juist in onze tijd voor hen, die in de kerk pastorale en diaconale leiding mogen geven, dringend nodig is dat zij zich kennis van de geloofsleer, inzicht in Schrift en confessie, kennis ook van kerkhistorie en geestelijke bewegingen van deze tijd eigen maken. En dat er in de uitoefening van het ambt elementen zitten, waarbij uitwisseling van gedachten en ervaring in breder verband heel nuttig kan zijn. En daartoe bedoelen de landelijke, zowel als de regionale ambtsdragersconferenties bij te dragen. Ook in de toekomst. Waarbij dan opzet, themakeuze en het aantrekken van inleiders zo zullen moeten zijn -evenals in het verleden- dat voor de ambtsdragers van onze kerken de gang naar Amersfoort in het vóór- en najaar als een goede investering van tijd en energie wordt ervaren.
Moge op alles Gods zegen rusten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen