De 'TUA-synode' te Apeldoorn

De preses, ds. J. Plantinga opende de vergadering en liet zingen Ps. 108: 1,2. Hij las het 'lied van de liefde' in 1 Kor. 13 juist met het oog op de vele harde cijfers, die deze dag onze aandacht moesten hebben. Zonder deze liefde zijn al onze gaven niets waard. Ook de klinkende munt zal dan niet meer zijn dan inderdaad 'een klinkend metaal of luidende schel'.
Aan het begin van de vergadering werd het overlijden gememoreerd van Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Claus. Namens de synode werd een telegram aan Hare majesteit gezonden. Eveneens werd het overlijden gememoreerd van een aantal ambtsbroeders die overleden sinds de laatste zittingsdag van de synode op 12 december 2001.

Op tafel lagen een rapport van het curatorium en van deputaten-financieel. In dit rapport wordt antwoord gegeven op de vraag - aan het curatorium meegegeven tijdens de synode 2001 - naar de principiële roeping om de arbeid aan de Theologische Universiteit dienstbaar te doen zijn aan anderen dan de admissiale studenten met inachtneming van de praktische mogelijkheden en grenzen van een en ander.

Ter voorbereiding van de besprekingen hadden een tweetal commissies zich over dit rapport gebogen, die elk een rapportage aan de synode hadden voorgelegd. Welnu, waar ging het over voordat zo tegen acht uur 's avonds een besluit kon worden genomen?

Liefde tot de 'School'?
Eén van de hoofdvragen was: "Hoe waarderen wij de groei in het functioneren van de Theologische Universiteit die heeft plaatsgevonden?". Die groei heeft zich ingezet na de synode van 1968 toen besloten werd dat ook andere dan admissiale studenten konden worden toegelaten tot de studie.
In het rapport van het curatorium wordt die vraag volmondig beantwoord met 'als een zegen'. Er is met elkaar van gedachten gewisseld over het feit dat niet iedereen dat zó volmondig zal mee kunnen zeggen. Dat heeft te maken met het feit dat de verbinding van 'wetenschap en vroomheid' weliswaar erkend wordt, maar dat niet iedereen ervan overtuigd is dat - mede door nog verdere groei - niet het wetenschappelijke zal gaan prevaleren boven de vroomheid. Dat deze vraag de aandacht kreeg, heeft te maken met de 'breedte van onze kerken'. Maar dat betekent vervolgens ook dat we ons af dienden te vragen of het draagvlak binnen de kerken wel groot genoeg is om tot uitbreiding en investeringen over te gaan. Het curatorium is stellig van mening dat een verdere groei niet een andere benadering met zich mee zal brengen. Aan niet-admissiale studenten wordt niet op een andere manier les gegeven als aan admissiale studenten, zo is hun mening. In ieder geval werd er op gewezen dat het wel van groot belang is de liefde tot de TUA op te wekken en gaande te houden, wil de band tussen 'School' en 'Kerk' stevig genoeg blijven.

Klinkend metaal?
Het verzoek waarover beslist diende te worden was om het curatorium en deputaten-financieel te machtigen om een investering te doen van maximaal € 5.000.000. Een investering die allereerst te maken heeft met de noodzaak van een andere huisvesting gezien de huidige situatie. Al zou er geen enkele uitbreiding nagestreefd worden, dan nog zou er omgezien dienen te worden naar een ruimere huisvesting. Die noodzaak wordt alleen des te groter wanneer er inderdaad een uitbreiding tot een aantal van 120 tot maximaal 150 studenten zal plaatsvinden.
Welnu een groot deel van de tijd ging het over de onderbouwing van cijfers die genoemd werden in het deputatenrapport. Met name de 'financiële' synodale commissie had grote twijfels bij de 'hardheid' van de cijfers en stelde de synode een veel lagere investering voor om eerst heel nadrukkelijk er alles aan te doen om een of enkele villa's in het Wilhelminapark te bemachtigen. En mocht er toch alleen de optie van nieuwbouw overblijven, dan zou er eerst een veel meer uitgewerkt voorstel van deputaten dienen te komen. Immers, wordt het anders geen loden last op de schouders van ons kerkvolk?
Gewezen werd op het feit dat de kerkelijke omslag voor de TUA laag is in vergelijking met bijvoorbeeld de omslag binnen de GKV. Desalniettemin leefde in de vergadering toch wel een grote aarzeling voor het toestemming geven om € 5.000.000 te investeren op basis van de aan de vergadering bekende gegevens.

Liefde is niet blind!
Kwamen we er uit? Dat lukte uiteindelijk wel, zij het dat de vergadering verschillende keren geschorst moest worden voor overleg tussen de commissies en/of curatorium en de deputaten-financieel. De vele kritische vragen waren geen blijk van gebrek aan liefde, maar van een hartelijk meeleven met de School. Uiteindelijk werd aan de curatoren en deputaten-financieel de volgende opdracht meegegeven (en ik geef hem maar letterlijk door dat kan voor uw meeleven wellicht ook nuttig zijn)

• primair een oplossing te zoeken voor adequate huisvesting van de TUA, met handhaving van het bestaande pand, of in de directe omgeving van het Wilhelminapark.

• Op zo kort mogelijke termijn een definitieve rapportering gereed te maken en - indien een oplossing gevonden wordt - opdracht te geven tot uitvoering van het onder a. genoemde.

Welnu, de synode gaf toestemming om hiervoor max. maal € 2.000.000 te investeren. Mocht deze route niet begaanbaar blijken, dan is er de volgende opdracht meegegeven:
• aan de generale synode een voorstel aan te bieden voor de realisering van de ruimtebehoefte op een andere locatie voorzien van een gemotiveerd en gedegen program van eisen en zo mogelijk een schetsplan, waaruit een begroting is opgemaakt en waarbij een uitgewerkt voorstel voor de financiering zal worden overlegd, zowel voor de bouwperiode als voor de permanente situatie, waarin ook aandacht wordt besteed aan de risico's welke deze investering voor de kerken met zich meebrengt.

Om ervoor te zorgen dat er ook dan slagvaardig gehandeld kan worden, is ook deze synode(dag) conditioneel gesloten, zodat het moderamen indien nodig déze synode nog een keer bijeen kan roepen. Verder is besloten dat slechts in uiterste noodzaak buiten de gemeente Apeldoorn gezocht mag worden naar een geschikte oplossing. Want 'Apeldoorn' dient toch wel Apeldoorn blijven….

M.J. Kater

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen