Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Advent (2) en onze overgave

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Advent (2) en onze overgave

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Christus centraal
Advent bepaalt ons bij het feit dat al Gods beloften gericht zijn op Jezus Christus. En die helderheid is nodig. Want de relatie van de beloften tot Christus kan voor ons soms nog onduidelijk of zelfs totaal verborgen zijn. Maar met advent komt dat helder naar voren.
In het vorige artikel hebben we de adventsverwachting in een ruim kader geplaatst om in herinnering te roepen hoe breed Gods plannen zijn. Zij omspannen de eeuwen. En in het Oude Testament wordt daar de naam van Jezus Christus niet expliciet bij genoemd. Ook niet altijd worden daar aanduidingen bij genoemd die ons al op dat spoor brengen. Maar dat neemt echter niet weg dat de beloften van verlossing één geheel vormen. En zeker ook niet dat in dat grote geheel de komst van Jezus Christus de centrale plaats in neemt. Hij krijgt de sleutelpositie! Dat wil zeggen dat het toegespitst is op Hem. Maar ook dat Hij de bron is waaruit het levende water ontspringt.
En die bron wordt duidelijk en concreet aangeboord in Zijn komst op aarde. Buiten Hem om zijn er geen beloften gegeven. Builen Hem zullen er ook geen beloften in vervulling gaan. In Jezus Christus zijn Gods beloften Ja en amen.

Erkenning van de bron
Dit brengt voor onze adventsverwachling mee dat daarin aan Jezus Christus ook de centrale plaats moet worden gegeven. Geen enkele algemene omschrijving van wat we verwachten kan los gemaakt worden van de persoon die in de Kribbe geboren wilde worden. Om een concreet voorbeeld te geven: men spreekt in de adventsverwachting over 'vrede'. Maar 'vrede' is een illusie als Christus niet verwacht wordt om het te geven.
Mooie woorden en algemene waarheden doen het al gauw goed. Maar we hebben er niets aan. Godsdienstige gevoelens kun je er wel mee strelen. En velen 'die er best nog wel wat aan willen doen' zijn van mooie woorden al snel onder de indruk en stellen zich ermee tevreden. Maar het bijbelse geloof prikt erdoorheen als nietszeggende en lege woorden. We moeten ons in onze adventsverwachting bezinnen op de vraag: wat verwachten wij van Christus?
En persoonlijk: wat verwacht ik van Gods handelen in mijn leven, in onze kerken, in onze tijd, via Jezus Christus? Zonder Jezus Christus blijft elke verwachting van vrede, van recht, van vreugde enzovoort, een menselijk droombeeld. Zonder Hem is dat alles meer een fata morgana waar we naar toe jagen, maar bedrogen uitkomen.
Want zonder Jezus Christus is er niemand die de verwachting kan waarmaken, harten kan troosten en vullen.

Geen ding bij God onmogelijk
Als Jezus Christus inhoud is van onze verwachting zullen we gaan zien dat het dan niet bij woorden blijft. Maar dan wordt de kracht van Gods Woord ook ervaren. In het adventsevangelie lezen we daar dan ook concreet over. Gods Woord is niet krachteloos.
Maria is ervan gaan zingen. En dat was wellicht het laatste wat we van haar hadden verwacht. Een meisje van waarschijnlijk nog maar zestien jaar Met de belofte van Christus komst wordt heel haar levensverwachting op de kop gezet. Alles verandert en wordt onder spanning gezet; haar maagdelijkheid, haar relatie met Jozef, haar betrouwbaarheid in ogen van anderen.
In haar leven voltrekken zich zonder dat ze dat zelf gezocht heeft ongehoord grote dingen. Niemand is zo tastbaar bij de komst van Christus in het vlees betrokken geweest als Maria.
Denkt u het zich eens één moment in: haar lichaam gaat de Heiland der wereld dragen! Onder haar hart zal de Zaligmaker groeien. Zij zal Hem lichamelijk mogen dragen, die haar geestelijk zal moeten dragen en vele, vele anderen met haar Zelfs wereldwijd. Hoe zal dat bestaan? Te groot voor onze gedachten, te groot voor woorden. Maar zalig die Gods Woord geloven zegt Elizabeth (Lukas 1:45), want de dingen die de Heere gezegd heeft zullen volbracht worden!

Eerst geloven, daardoor zien
Maria heeft het Woord van God geloofd. Ze heeft Zijn Woord betrouwbaar geacht. En juist daardoor wordt ze bevestigd in de betrouwbaarheid van Gods Woord. Dat is voor ons een geweldige les voor het geloofsleven. Want dat is nog steeds zo. En dat blijft ook altijd zo. Telkens weer opnieuw moeten we die weg gaan. Niet alleen in het tol geloof komen, maar ook in het geloofsleven zelf Niet eerst zien en dan geloven. Dat is een volgorde van de ongelovige mens. Van de mens die niet buigen wil en God niet wil erkennen.
Of van de mens die zelf weer de dienst wil gaan uitmaken. Maar zo gaat het niet. Dan blijf je stekeblind voor Gods werk, al gebeuren er de grootste wonderen om je heen. Je ziet ze dan niet en geeft er een andere verklaringen voor.
De volgorde van God is dan ook omgekeerd: eerst geloven. Eerst Hem betrouwbaar achten en erkennen. Dan worden wij wel heel klein. Maar pas dan kan komen we erachter dat geen ding voor God onmogelijk is. Pas dan zijn wij op de juiste plaats om te gaan ervaren dat Gods kracht in onze zwakheid worden volbracht.

Geen onderhandelingen mogelijk
Maria wordt met de genade van God niet groot in eigen ogen. Ze weet zich niet meer dan een dienstmaagd, een slavin. Dat wil zeggen: iemand die in dienst genomen is, maar verder over die dienst niets te vertellen heeft! En daar is ze toe bereid; om ingeschakeld te worden!
Daar komt het ook voor ons op aan. Dat we niet meer willen zijn dan enkel dienstknechten van de Heere. Zit daar voor velen vandaag niet het struikelblok? Dat we zo nederig niet meer willen zijn. Dat we ook in de dienst van God denken steeds maar te kunnen onderhandelen over het hoe en waarom? Alsof ook wij mede de koers bepalen! Advent leert ons dat we ons dan schromelijk vergissen! De voortgang van het Koninkrijk der Hemelen is niet afhankelijk van onderhandelingen.
De Heere maakt de dienst uit! Leeft de adventsverwachting daarom in de kerk op zo'n laag pitje? Zijn we daarom zo weinig adventschristenen zijn omdat we zelf zoveel te vertellen willen hebben?

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 december 2002

De Wekker | 16 Pagina's

Advent (2) en onze overgave

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 december 2002

De Wekker | 16 Pagina's