Wegwijzer zijn

"...Goedemorgen, u spreekt met mevr. Die-en-die, ik wil mijn kind graag bij u op school opgeven". "Dat is fijn mevrouw, zoekt u ook bewust christelijk onderwijs?" "Nou dat eigenlijk niet, maar jullie school heeft een goede naam en staat ook wel lekker dichtbij". "Mag ik u voor we tot inschrijving overgaan, uitnodigen voor een gesprek? Ik wil u graag toelichten waar onze school eigenlijk voor staat..."

De basisschool waarvan ik directeur mag zijn, heeft sinds vorig jaar een nieuw logo. Het is een heel mooi, sprekend logo. In het logo is de eerste letter van de naam van de school vormgegeven in een figuur, de figuur van Gideon. Die mensfiguur vormt door de uitgestrekte armen meteen een pijl en symboliseert daarmee de missie van de school:' Gideon wijst de weg'.

Kernachtiger is het niet uit te drukken waar een (basis)school eigenlijk voor staat en mee bezig is. Want als het goed is, is dat de meest belangrijke taak van de school: ze fungeert als wegwijzer. Wegwijzer naar de toekomst, naar anderen, maar vooral naar de Here God.

Dat is een prachtige taak. En ik voel me bevoorrecht daarmee werkzaam te mogen zijn. Die taak is overigens niet eenvoudig. Want in onze tijd is de secularisatie en ontkerkelijking goed merkbaar. Onze school is een open programschool. De identiteit van de school is duidelijk omschreven en wordt aan nieuwe ouders ook uitgebreid toegelicht. Toch staat de school ook open voor niet-kerkelijke kinderen.

Dat brengt de school wel in een spagaat. Je wilt wegwijzer zijn, zoveel mogelijk kinderen confronteren met de boodschap van het Evangelie. Maar je wilt ook in staat zijn om de identiteit van je school te bewaren. De school moet voor de achterban herkenbaar blijven en ook een achterban houden waarop zij terug kan vallen.

Het schoolbestuur legt de nadruk op identiteit. De directeur voert het beleid uit. En daarmee schept hij de randvoorwaarden die nodig zijn om het werk in de dagelijkse praktijk voor de klas vorm te kunnen geven. Prachtig werk. Met kinderen bezig zijn is geweldig werk. Maar voor hen ook nog wegwijzer mogen zijn naar de Here Jezus is pas écht bijzonder. Boeiend is het om te merken hoe ontvankelijk kinderen zijn voor de boodschap van het Evangelie.

Een dubbele taak: kinderen die kerkelijk worden opgevoed toerusten voor een plaats in de maatschappij waarbij ze in staat zijn om te verwoorden wat en in Wie ze geloven. Niet-kerkelijke kinderen de schatten van het Evangelie laten zien en hen de weg naar de Here Jezus wijzen. In beide taken ben je dienstbaar in Gods Koninkrijk. Daarmee is je werk niet alleen een opgave, maar ook een gave. Te mogen staat in dienst van God om Zijn Naam bekend te maken!

Om dat te kunnen doen, heb je mensen nodig. Leerkrachten die zelf zijn aangeraakt door de Bijbelse boodschap. En die boodschap ook bewust willen doorgeven. In de afgelopen periode was het een hele toer om nieuwe collega's te vinden. Juist omdat je ook bij een ontstane vacature geen concessies wilt doen aan de identiteit van je school. Nieuwe collega's moeten opnieuw wegwijzer kunnen en willen zijn. Moedigt u uw kinderen wel eens aan om een baan in die richting te zoeken? Ik geef toe: de carrièremogelijkheden zijn niet heel erg groot in het onderwijs. Gelukkig is dat ook als christen onze roeping niet...

Bezig zijn met kinderen en hen de Bijbelse boodschap doorgeven en voorleven. Dat gebeurt niet alleen op school. Dat gebeurt uiteraard ook in de kerk en door de kerk. Opnieuw een schakel in de ketting die nodig is om kinderen 'aan het Woord te ketenen'.
In dat kader nemen de Young Eagles Kampen een aparte plaats in. Een kleine tien jaar geleden zijn deze kampen uit de Wegwijzerkampen ontstaan met hetzelfde oogmerk: in een vakantieperiode kinderen binnen een ontspannen setting heenwijzen naar de Here Jezus. Hen wijzen op het belang van een levend geloof. Hen weerbaar maken voor de maatschappij waarin ze terechtkomen.

Ook dat is een prachtige taak. Weer een schakel. En ook hier zijn weer veel mensen bij nodig. Mensen die wegwijzer willen zijn voor jonge arenden. Praat u daar ook wel eens met uw oudere kinderen over? Of ze niet willen overwegen om een week van hun vakantie...

Het lijkt alsof het allemaal 'maakbaar' is: als je maar de goede mensen en gelegenheden hebt, kun je je taak volbrengen. Echter: niets in Gods Koninkrijk gebeurt zonder dat het gedragen wordt door gebed. Om staande te kunnen blijven en om de taak en opdracht goed uit te kunnen voeren.

Laat het zo zijn dat er sommigen zijn die kwaliteiten hebben op het gebied van omgaan met kinderen. Laat het zo zijn dat sommigen meer 'gevoel' hebben voor het omgaan met kinderen. Laat het zo zijn dat sommigen een opleiding hebben om om te gaan met kinderen. Maar daarom kan het niet op hen afgeschoven worden. Staande in de dienst van Gods Koninkrijk hebben zij uw en jouw gebed nodig. Gebed voor het onderwijs, voor het jeugdwerk, voor de kampen. Bidt u ook mee? Van harte aanbevolen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen