Blijdschap in de Heere

Een appèl voor heel de gemeente
Het is fijn als je een opgeruimd karakter hebt, i.t.t. iemand die een zwaarmoedig karakter heeft. Een blijmoedig mens beziet de dingen van de zonnige kant, een zwaarmoedig mens van de sombere kant. Wat een verschil in karakter. Wat een verschil in houding onder dezelfde omstandigheden. De blijmoedige ziet altijd nog lichtpuntjes in moeilijke omstandigheden. De zwaarmoedige ziet heel vaak nog schaduwzijden in de meest zonnige situaties.

Paulus richt zich tot heel de gemeente. En daarin zullen mensen met verschillende karakters gezeten hebben: blijmoedigen en zwaarmoedigen. Toch gaat het hier niet om een opwekking aan het adres van zwaarmoedigen. Ze is gericht tot ieder gemeentelid, afgezien van zijn of haar karakter. De blijdschap waar Paulus het over heeft, is van een heel ander niveau, een hoger niveau. Hij zegt namelijk: Verblijdt u in de Heere. Eigenlijk moeten we vertalen: verblijdt u steeds, voortdurend in de Heere.

Bovennatuurlijke blijdschap
Kan dat wel? Is dat niet erg onnatuurlijk: altijd blij zijn? Ja, dat is onnatuurlijk. Maar het gaat hier om een bovennatuurlijke blijdschap. Een blijdschap in de Heere. Dan kan er toch blijdschap zijn, ondanks het feit dat we diep bedroefd zijn. Kijk maar naar de Heiland Zelf. Hij was diep bedroefd toen Lazarus gestorven was. Hij weende (Joh. 11). Maar in datzelfde hoofdstuk lezen we dat Hij de Vader dankt. En Paulus zegt in 2 Kor. 6:10 dat we bedroefd kunnen zijn en toch altijd blij. We voelen wel. die blijdschap is niet van beneden maar van boven. Blijdschap in de Heere. Ook al is je weg heel moeilijk en begrijp je de Heere daarin niet, toch kun je blij zijn vanwege de gemeenschap met de Heere. Ook al ga ik door een dal van diepe duisternis, van de schaduwen des doods, ik zou geen kwaad vrezen, want Gij zijt met mij; Uw stok en uw staf die vertroosten mij: de Heere is mijn Herder (Ps. 23).

Geloofsgroei
Dit leer je niet op één dag. Ik weet van mensen, ook jonge mensen, die een zwaar leven hebben, terwijl ze toch deze blijdschap kennen. Naarmate ze op de geloofsweg vorderden, kwam er een dieper verstaan van de geloofsblijdschap. Ik kan ook zeggen: van die enige troost in leven en in sterven, het eigendom van Jezus Christus te mogen zijn. Dat is een blijde troost, nietwaar, dat de Heere met je is en vóór je is, en dat niets je kan scheiden van de liefde Gods in Jezus Christus. Op de geloofsweg groeien we in die dingen. Hoe moeilijk de weg ook is, toch is er de geloofsvolharding om de weg tot het einde toe te gaan.

Denk maar aan een hardloper. In het begin gaat het allemaal gemakkelijk, maar hoe verder hij komt hoe moeilijker het wordt. En toch gaat hij door. Waarom? Hij ziet op het einddoel: op de medaille of prijs. Daar is het hem om te doen! Zo is het nu ook met de geloofsweg. Je kunt alleen volharden door te zien op het einddoel des geloofs: de zaligheid. Je kunt alleen volharden door te zien op de Heere. Je weet, de moeite en de smart gaat eens voorbij. Eens zal de blijdschap onbepaald, door 't licht dat van Zijn aanzicht straalt, ten hoogste toppunt stijgen (Ps. 68:2). Daarom kan Paulus deze opwekking doen: Verblijdt u in de Heere.

In de Heere
Daar ligt dus de bron en het geheim van die blijdschap. Als we alles beleven in de gemeenschap met Jezus Christus, dan werkt dat in je hart een diepe vreugde en blijdschap. En dan beseffen we ook, dat niet elke blijdschap 'blijdschap in de Heere' is. Wat is er veel blijdschap, die maar erg oppervlakkig is en snel voorbij gaat. Dat kan ook bij ons zo zijn. Of denken we dat elke blijdschap zonder meer te maken heeft met de blijdschap in de Heere? Het zou wel zo moeten zijn. Maar ook mijn blijdschap kan soms niet veel meer zijn dan een blij doen, en me met anderen wat blij maken. Om er een beetje verlost uit te zien naar anderen toe. Dan is het een kramp. Niet echt. Dat houdt geen stand. Maar de blijdschap in de Heere is diep. Ze is niet afhankelijk van allerlei wisselende stemmingen. Omdat ze in het hart gewerkt wordt door de God van de blijdschap en van mijn verheuging (Ps. 43).

Vrucht van de Geest
In Gal. 5:22 noemt Paulus deze blijdschap een vrucht van de Geest. Wil je blijdschap, echte, diepe blijdschap? We worden ertoe opgewekt door de Heere. Maar tegelijk laat de Heere zien hoe we eraan komen: door te bidden om de werking van Zijn Geest in ons hart. Hij geeft vreugde in het hart, vreugde in God, naar waarde nooit te danken (Ps. 32).

Weet u wat er gebeurt als de Heilige Geest die blijdschap in je hart gaat werken? Er komt droefheid in je hart! Droefheid? Ja, maar wel een heel bijzondere droefheid: een droefheid naar God vanwege de zonde, die een onberouwelijke bekering teweegbrengt. Onberouwelijk: je krijgt er geen spijt van. Integendeel. Daarin bestaat je vreugde: te mogen delen in de genade van de Heere Jezus Christus. O, welk een vreugde, een vreugde, een kind van God te mogen zijn!

W. Kok
(ds. W. Kok is predikant van de gemeente van 's-Gravenzande)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen