Geloofsbeproeving door uiterlijke omstandigheden (Geloofsbeproeving 1)

Geloof
Waar levend geloof is, daar blijft beproeving niet uit. Niet dat er dan altijd zware beproevingen zijn, maar op z'n tijd wordt het geloof op de proef gesteld. Denk maar aan de vader van de gelovigen, Abraham. Hij moest de zoon van de belofte, Izaak, offeren (Genesis 22) - ook al weten wij achteraf dat God zo'n mensenoffer niet werkelijk wilde.
Beproefd worden - dat kan op allerlei verschillende manieren. In dit eerste artikel beperken wij ons tot de beproeving van het geloof als gevolg van:

Uiterlijke omstandigheden
Er kunnen heel wat verschillende omstandigheden zijn, waardoor het geloof op de proef gesteld wordt. Ik noem er een aantal als voorbeelden:
• ernstige ziekte
• langdurige werkloosheid
• iemand die je lief was, komt te overlijden
• je persoon of je werk wordt in een kwaad daglicht geplaatst
• je kinderen keren God en Zijn dienst de rug toe
• je wordt door vrienden en bekenden aan je lot overgelaten
• er is ontrouw van de kant van je man of je vrouw
• je bent gekwetst door de woorden of daden van anderen.
Uw en jouw situatie staat er misschien niet bij, want dit rijtje is met tientallen dingen aan te vullen.

Geloofsbeproeving
Van al die situaties geldt dat het zowel gelovigen als ongelovigen kan overkomen. Maar alleen voor gelovigen kunnen zulke omstandigheden tot een beproeving van het gelóóf worden. Maar ook dan wordt niet ieder verdriet als een geloofsbeproeving ervaren.
Wanneer is dat wél zo? Dat is onder andere dan het geval, wanneer zulke situaties in strijd lijken te zijn met Gods Woord, met name met Zijn beloften.
De Heere belooft bijvoorbeeld dat, als wij Hem in al onze wegen kennen, Hij onze paden dan recht zal maken (Spreuken 3:6). Maar dat laatste gebeurde niet; de omstandigheden zijn eerder kromme wegen te noemen, of akelige, donkere wegen - tenminste: zo beleven we het dan.
En de Heere heeft weliswaar niet beloofd dat Hij al onze wensen zal vervullen, maar wel dat Hij een hoorder van het gebed is (Psalm 65:3). Waarom heeft Hij in die-en-die situatie dan toch niet geholpen en gebeden verhoord? In ieder geval: in onze beléving was dat niet zo.
De vragen kunnen dan bij ons boven komen, vragen als: waarom laat God dit toe, of zelfs: waarom dóét God dit?

Geen goedkope antwoorden
Op álle vragen die hier liggen, geeft de Heere ons niet altijd antwoord. Ook dat kan de beproeving juist zwaarder maken, namelijk dat niet alle vragen beantwoord worden. Dat neemt niet weg dat de Heere wel degelijk gedééltelijk antwoorden gegeven heeft in Zijn Woord, voorzover Hij dat voor ons nodig vond. Maar ook met die antwoorden moeten wij verstandig omgaan.
Het is ons duidelijk geopenbaard dat de ellende in de wereld een gevolg is van onze zonde en op de zondeval terug te voeren is. En sóms is er een heel direct verband tussen concrete zonden en ellendige omstandigheden. Maar "soms" is niet "altijd".
Heel bekend is in dit verband het voorbeeld van de vrienden van Job, die hem vals beschuldigden van concrete zonden, die volgens hen wel de oorzaak moesten zijn van zijn ellende. Maar dat was ten onrechte. Ook kan iemand dat over zichzélf ten onrechte denken. Dat komt nogal eens voor bij mensen die in een diepe depressie verkeren.
Maar wanneer het wel om concrete zonden gaat, dan is de bijbelse weg duidelijk: die aan de Heere belijden!
Het is mogelijk dat God het lijden gebruikt om Zijn kinderen te tuchtigen (Hebreeën 12). Maar ook hier is het zaak om dat niet voor een ánder in diens lijden in te vullen. In bepaalde omstandigheden kunnen gezegdes zoals "Het zijn geen mensen die het je aandoen" voor iemand een troost zijn. Er zijn weduwen die God van harte dankbaar zijn dat Hij het was die hun man - hoe droevig en pijnlijk op zich dat ook was - door de dood weggenomen heeft op Zijn tijd, tegen de achtergrond dat anderen hun man kwijtraakten door ontrouw, in welk geval ménsen hun dat aandeden. Maar laat een ánder niet zoiets te pas en te onpas zeggen, ook al is dat goed bedoeld. In Prediker 8:5 lezen we "Het hart van de wijze kent tijd en wijze", hij weet wat hij wel en niet kan zeggen. Maar niemand is daarin volmaakt en we hebben het allemaal nodig, God steeds om wijsheid te bidden.

Toch antwoorden?
Uit het bovenstaande is al duidelijk kunnen worden dat er voor het geloof, vanuit de Bijbel, niet altijd alleen maar vragen zijn, maar dat er ook antwoorden te vinden zijn, ook al is dat maar ten dele het geval. Ook hiervan geldt wat Paulus zegt in 1 Kor. 13: Wij kennen ten dele.
Maar er is iets dat belangrijker is dan dat wij op al onze vragen antwoord zouden krijgen, namelijk dat wij mogen leren om het - altijd weer - biddend in Gods hand over te geven: "Gij aanschouwt moeite en verdriet, om het in Uw hand te leggen" (Psalm 10:14). Er mag gebed zijn of God de kracht wil geven om het lijden te dragen, en of Hij in het lijden ons nabij wil zijn.
Om het lijden zo te beleven en zo over te geven aan God, is het nodig dat er in ons leven de geloofsrelatie met de Heere is. Is die er niet - zoek die dan, of juister gezegd: zoek de Heere zelf, in Zijn genade in Christus (Jesaja 55:6 en 7).
In een volgend artikel hoop ik een ander aspect van de geloofsbeproeving te belichten.

W.W. Nijdam
(Ds. W.W. Nijdam is predikant van Alblasserdam)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen