Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Depressie ... mij een zorg?!

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Depressie ... mij een zorg?!

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Depressief ... wat is dat eigenlijk? Wat kun je voor depressieve mensen doen? Hoe reageer je, als zo iemand aangeeft dat het geloof en God hem of haar niets meer zegt? En kan iemand wel behouden zijn, als hij of zij in depressieve toestand een eind maakt aan zijn of haar leven?
Over die vragen ging het op de landelijke toerustingsdag voor werkers in de gezondheidszorg en pastoraat. De dag werd gehouden in de Chr. Ger. Fonteinkerk te Bunschoten op zaterdag 7 februari en was georganiseerd door deputaten pastoraat in de gezondheidszorg. Er was zoveel belangstelling, dat deputaten zelfs "nee" moesten verkopen.
Sprekers waren psychiater en mededeputaat dr. J.P. Roubos, ds. A. van Ek die zelf depressief is geweest en drs. T.A. Gunter, manager bij de stichting Eleos. Daarnaast waren er ook "ervaringsdeskundigen", die openhartig spraken over de periode dat zij of hun partners depressief waren.

Een veelvoorkomende ziekte
Depressiviteit komt veel voor. In Nederland zijn er per jaar maar liefst 800.000 mensen die er last van hebben. Als we dat omrekenen naar een gemeente met 400 leden dan zouden daar per jaar zo'n 20 mensen zijn met een depressie. Circa 1 op de 5 mensen in ons land krijgt in zijn of haar leven minstens één depressie en per jaar plegen in ons land 1200 depressieve mensen zelfmoord. Dat liegt er niet om. Maar wat kun je voor deze mensen doen?
De drie sprekers gaven een aantal tips. Ze wezen allereerst op het gebed. Dat wordt door depressieve mensen echt als een steun ervaren. Als je in gesprek komt met depressieve mensen, dan is het heel belangrijk dat je die mensen serieus neemt. Ook al zeggen zij misschien dingen die tegen al je gevoelens en opvattingen indruisen. Laat de mensen gewoon komen met hun verhaal en zet daar niet gelijk je eigen verhaal tegenover.
Ook praktische steun is heel belangrijk. Ik moest denken aan die jongen, die elke maandagmorgen ging wandelen met een depressief gemeentelid en aan die broeder die zijn depressieve broeder uit bed trommelde om samen aan de slag te gaan.
Daarbij is het wel belangrijk om je eigen grenzen in de gaten te houden. Juist daarom vroeg drs. Gunter ook aandacht voor de hulpverleners. Collega's kunnen elkaar helpen en beschermen.

Vragen naar het waarom mag!
Vraag niet naar het waarom maar naar het waartoe. Voor sommige mensen is dat een mooie uitdrukking. Voor een depressief persoon is het echter één van de ergste uitdrukkingen, die er bestaan. Want een depressief iemand heeft geen doel. Geen enkel doel. Daarom kan hij de vraag naar het waartoe niet stellen.
Geef daarom ruimte aan die waarom-vragen. En waarom zouden wij die niet mogen stellen? De Heiland zei het toch ook aan het kruis: Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten? In de Bijbel komen we ook een Psalm tegen die onder depressieven "favoriet" is. Dat is Psalm 88, een heel sombere Psalm. Ook daar wordt die vraag naar het waarom gesteld. In vers 15 vraagt de psalmdichter: Waarom, o HERE, verstoot Gij mij, verbergt Gij Uw aangezicht voor mij? Zo ervaren depressieve mensen dat ook. God is ver weg, althans ze merken niets van Hem. Ook het geloof zegt hun niets meer. En in de kerk pikken ze alleen de negatieve dingen er uit. De oordeelsteksten zijn voor hen. De liefde en de genade is voor anderen.
Is het dan niet beter dat depressieve mensen niet meer in de kerk komen? Nee! Ze kunnen beter boos worden in de kerk, dan zonder gevoel thuis te blijven. Boosheid is immers ook een vorm van contact.

God is getrouw
Is iemand die in depressieve toestand zelfmoord pleegt behouden? Die tere vraag stelde ds. Van Ek in zijn referaat aan de orde. Hij wees in dit kader op Gods trouw. Als iemand zijn leven aan de Here heeft toevertrouwd en hij maakt door zijn ziekte een einde aan zijn leven, dan zal God hem vast blijven houden. Dan blijft zelfmoord wel zonde. En dat is ontrouw. Maar God is getrouw, want Zichzelf verloochenen kan Hij niet.
Ik vond dat werkelijk een verademing. Met name voor de nabestaanden, die het daar erg moeilijk mee kunnen hebben. Dat is een onderwerp waar we niet omheen mogen gaan en waar we misschien ook nog wel dieper op in moeten gaan. Maar de troost ligt gelukkig niet in onszelf of in ons gevoel, maar in die God, die ons zó vasthoudt, dat ook die ziekte ons niet kan roven uit Zijn hand.

"Ervaringsdeskundigen"
Dr. Roubos interviewde een aantal mensen die het zelf of in hun huwelijk hebben meegemaakt. Hen werd o.a. gevraagd, wat ze de mensen in zaal graag mee zouden willen geven? Het volgende vinden ze heel belangrijk: Luisteren, er zijn (!), vergeet de partner niet, let op de hele persoon want vaak verbergt een depressief iemand zich achter een lach.

Al met al was het een volle en een indrukwekkende dag, die ons allen aan het denken heeft gezet. Het is goed dat er in de kerken aandacht wordt gevraagd voor dit onderwerp, want we mogen de depressieve mensen niet uit het oog verliezen.

Leeuwarden, ds. P.W. Hulshof
(Deputaat pastoraat in de gezondheidszorg)

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 februari 2004

De Wekker | 16 Pagina's

Depressie ... mij een zorg?!

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 februari 2004

De Wekker | 16 Pagina's