Een rechterlijke uitspraak (Rechtvaardig voor God 3)

Wanneer we het hebben over het rechtvaardig zijn voor God is dit niet in de eerste plaats een kwestie van ons gevoel. Want ons gevoel kan ons bedriegen. Ook zouden meer 'gevoelige' mensen dan een voorsprong hebben op anderen die minder op hun gevoel leven. De zekerheid zou dan afhangen van het karakter van iemand. En vervolgens zouden gevoelige mensen behoorlijk in de problemen kunnen komen wanneer hun gevoel wegebt of door welke omstandigheden 'bevroren' lijkt.
Bij de rechtvaardiging door het geloof hebben we te doen met een rechterlijke uitspraak.

Een uitspraak van Boven
Ieder mens staat vanwege zijn zonden schuldig voor God. Er is niemand die goed doet, geen een. Daarmee verdient in de meest letterlijke zin iedere zondaar een veroordeling. God, als de hemelse Rechter moet ieder mens schuldig verklaren. Hij doet dit ook. Veroordeelt de schuldige mens en heeft het recht om deze mens te straffen, tijdelijk en voor eeuwig. Want een zondig mens heeft de wet van God overtreden en staat schuldig aan het eeuwig oordeel.
Gods vonnis is rechtvaardig. De HEERE is recht in al Zijn weg en werk! Geloven we dit? Nemen we dit ernstig? Of denken we: het zal zo'n vaart niet lopen?
Wanneer de Heilige Geest ons gaat ontdekken aan onze zonde(n), krijgen we last van onze zonden en komt het oordeel van God over onze zonden op ons af. Dan vrezen we dit oordeel en gaan tot Hem met de vraag of Hij ons, terwijl dit rechtvaardig zou zijn, niet wil veroordelen. De een beleeft dit heel sterk in korte tijd, bij een ander gaat het meer in een geleidelijke weg. Maar in beide gevallen keren we ons tot God om te vragen om vrijspraak. Heere, alstublieft, red mij, zo bidden we dan. Want zoals het nu is kan ik voor U niet bestaan. Vergeef mij al mijn zonden. Wilt U het doen om Jezus' wil.
Het is een groot wonder wanneer God ons onze zonden niet toerekent, maar ons vrijspreekt van schuld en straf. Dat gebeurt wanneer God ons niet schuldig verklaart, wanneer God ons vrijspreekt.
Dat is wat we bedoelen met het rechtvaardig zijn voor God. Goddeloze mensen ontvangen vrijspraak. Tegenover het schuldig verklaren in het gericht van God verklaart God ons niet schuldig, spreekt Hij ons vrij en geldt dit voor nu en voor eeuwig. Want als God ons niet schuldig verklaart is dit zo. Daar behoef je dan niet aan te twijfelen. Alleen Zijn uitspraak is geldig en Zijn spreken is betrouwbaar, ook al 'voel' je dit niet eens zo.

Een bijbels voorbeeld
De Heere Jezus heeft in gelijkenis veel onderwijs gegeven. Ook wat betreft het rechtvaardig zijn voor God leert Hij ons het een en ander. Let maar op de gelijkenis van de farizeeër en de tollenaar, die beiden naar de tempel gingen om te bidden.
De farizeeër meende dat hij rechtvaardig was. Zo voelde hij zich ook. Hij dankte God ervoor dat hij zoveel rechtvaardige daden verrichtte. Je zou kunnen denken dat hij daarin God eerde. Zoals er meer van deze mensen zijn, die het zo goed doen, naar ze menen.
De tollenaar, zo lezen we in Lukas 18, stond achter in de tempel en durfde niet zoveel. Hij was er diep van overtuigd dat hij een goddeloze was en vroeg in alle ernst of God hem genadig wilde zijn. En als het echt is in ons leven, bidden we met hem mee.
Wat zegt de Heere Jezus van beide bidders? De tollenaar ging gerechtvaardigd naar huis. In tegenstelling tot de ander. De farizeeër, die van mening was dat hij rechtvaardig was, was het in Gods oog niet. De tollenaar, die zich schuldig voelde, werd vrijgesproken en ging als een gerechtvaardigde naar huis. Niet omdat hij zich rechtvaardig vóélde, maar omdat God hem de zonden niet toerekende, hem niet schuldig verklaarde, maar hem rechtvaardig verkláárde.
In Gods oog wórd je dan niet een rechtvaardige, maar bén je dit meteen. Dit is zoiets onbegrijpelijks, zoiets ongelooflijks, dat je er niet bij kunt met je verstand.
Maar het is wel waar, ook al 'voel' je dit niet direct. Je hebt niet te doen met je eigen ervaring, maar met Gods verklaring!
Hier maakt God iets van Zich bekend, van Zijn rechtvaardigheid, van Zijn reddende gerechtigheid.

Kan dit wel?
Aanvankelijk begreep Luther daar absoluut niets van. Totdat de poorten van het paradijs voor hem open gingen, zoals hij zelf onder woorden brengt. Het is wat dat je in plaats van naar de hel verwezen te worden vanwege je zonden, de hemelpoort ziet open gaan. Dat is een en al wonder. Dat is de wonderlijke, onverdiende vrijspraak van God.
Want het komt op je af: kan dit wel? Hoe kun je ooit in Gods oog rechtvaardig zijn? Ziet God dan toch het kwaad door de vingers? Neemt God de zonde dan niet ernstig? En vooral: neemt God het niet ernstig met Zijn gerechtigheid? Of moeten we daar anders over denken?
In Zijn Woord lezen we dat God de schuldige nooit onschuldig houdt: Ex. 34:7, Num. 14:18, Deut. 7:9,10.
Dit is voor geen tweeërlei uitleg vatbaar.
Maar wat gebeurt wanneer God een zondaar rechtvaardig verklaart? Dan verklaart Hij de schuldige onschuldig. Dan rechtvaardigt Hij de goddeloze.
God schendt Zijn recht niet, maar handelt met ons om Christus' wil.
Gerechtigheid is daarom geschonken, toegerekende gerechtigheid van Christus, waarbij onze werken niet in aanmerking komen. God bewijst genade aan overtreders van Zijn wet. In Romeinen 3:24 wordt het zo samengevat: God rechtvaardigt de zondaar om niet.
We wórden om Christus' wil gerechtvaardigd. In de rechtvaardiging wordt de gerechtigheid van Christus ons toegerekend.

Van Amstel
(Ds. J. Van Amstel is predikant van de kerk van Ede)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen