In de praktijk (Rechtvaardig voor God 6)

Wie durft te zeggen dat hij rechtvaardig is voor God? Als je meent dit te kunnen belijden, weet je dan wel wat je daarmee uitspreekt? Je kunt jezelf overschatten en de heiligheid van God onderschatten. ]e kunt te oppervlakkig beweren dat het voor eeuwig goed zit met je.

Sommigen twijfelen er zo sterk aan dat zij rechtvaardig voor God zijn, dat ze anderen wantrouwen wanneer zij er wel van overtuigd zijn. Want, denken ze, ik ben er nog niet aan toe om zó te getuigen.

Diepten
Wanneer de Heilige Geest ons gaat overtuigen van zonden, gaat Hij ons zó ontdekken dat de diepste dingen levende werkelijkheid voor ons worden. Wanneer ons hart open gaat voor de rijkdom van het Woord van God, komen we ook te staan voor diepten, die ons doen duizelen.
Welke diepten?
Dat ik de veroordeling door God waard ben. Als je gaat zien dat je schuldig staat voor God en vanwege je zonden werkelijk doemwaardig bent, ontvalt je elke hoop. Je voelt je verloren, diep verloren.
Hoe kun je dan ooit zeggen dat je rechtvaardig bent voor God?

Alleen vanwege het 'nochtans' van het geloof. Zoals we onder andere lezen in Efeziërs 2. Daar spreekt Paulus over hen die helemaal Gods toorn waard zijn en toch zalig worden.
Alleen door een waar geloof. Want als ik echt geloof, besef ik dat God rechtvaardig is en mij terecht voor eeuwig kan veroordelen. Voor dit oordeel ben ik bang, want ik voel me niet rechtvaardig. Integendeel. Alles in me beschuldigt mij. Heel mijn leven gaat in tegen God. Ik sta schuldig tegenover Hem. Ik kan onmogelijk rechtvaardig zijn. In het oog van de mensen kan het wel meevallen, maar zij weten niet alles. Zij zien slechts de buitenkant, maar God doorgrondt me. Als Hij in het recht gaat treden......
Zo beleef je iets van je verlorenheid. En tóch kan een kind van God gelovig zeggen: ik ben rechtvaardig voor God.

Je geweten
Je geweten klaagt je aan. Je legt je geweten niet het zwijgen op, zoals zo vaak gebeurt, tot in de kerk toe. Je hebt mensen, die geen geweten lijken te hebben. Alles kan er bij door.
Maar wanneer de Heilige Geest ons vernieuwt, ontvangen we een geweten, dat wordt afgestemd op de wet van God. Daarom klaagt ons geweten ons aan.
Met name van drie dingen:
Je hebt tegen al de geboden van God gezondigd.
Dit geldt niet in de eerste plaats anderen, maar jezelf. Je gaat erkennen dat het ook niet een enkel gebod betreft. Je voelt dat je schuldig staat aan alle geboden. Niet alleen vanwege je overtreden van de Tien geboden. Je hebt gezondigd tegen alle geboden die God in Zijn Woord gegeven heeft. Het zijn geboden van Gód en daarom is het zo erg wat je gedaan hebt en doet. Want wat denk je, wat doe je en welke woorden spreek je uit? En niet minder: wat heb je niet gedacht, gedaan en gesproken?
We zingen dan terecht: ik heb tegen U, o HEER, zwaar en menigmaal misdreven.

Je hebt geen van de geboden van God gehouden.
Dat zeg je dan niet als een nuchtere constatering, waarbij je meteen doorgaat met de dingen waar je mee bezig bent. Het is een onomstotelijk feit, waaronder je zucht. Je erkent het met leedwezen. De farizeeër meende dat hij het er zo goed had afgebracht, maar de tollenaar heeft weet van zijn misdaad! En bidt: wees mij, de zondaar, genadig.

Ik ben nog steeds tot alle boosheid geneigd.
Weet je wat zo erg is? Dat al je kwaad niet alleen het verleden betreft, maar dat je nog steeds een slecht mens bent en altijd weer het kwaad doet, ook al wil je het niet. Met verdriet schreef Paulus in Romeinen 7: als ik het goede wil doen, is het kwade er al.
Het maakt je wel nederig wanneer je erkent dat alle boosheid in deze wereld ook in jou leeft. Het maakt je ook mild tegenover anderen! Je blaast niet meer zo hoog van de toren, want er komt ootmoed in je leven.
Zo kom je tot de erkenning dat je zondaar bent voor God.
Maar hoe kun je dan, als je daarvan overtuigd bent, zeggen: ik ben rechtvaardig voor God?

Nochtans
Dat is het heerlijkste woord wat er bestaat. Ondanks alles wat tegen is ben ik toch rechtvaardig. Want God, de volstrekt rechtvaardige en heilige, verkláárt mij rechtvaardig. Hoe is het mogelijk dat de heilige God mij vrijspreekt van mijn schuld en mij rechtvaardig verklaart!
God rekent mij toe wat Christus deed. Zijn verdienste wordt als een geschenk op mijn rekening geschreven. Zonder enige verdiensten van mijn kant, enkel uit genade rekent God mij de verdienste van Christus toe.
In de Catechismus wordt het zó beleden: de volkomen genoegdoening, gerechtigheid en heiligheid van Christus. Alles wat Hij gedaan heeft. Het ís volbracht door Hem!
God ziet mij aan alsof ik zelf nooit zonde had gehad of gedaan. Alsof ik zelf al de gehoorzaamheid aan de wet van God volbracht had. Alsof ik Christus was!
Hoe bestaat het! In Christus bén ik rechtvaardig voor God.
Ondanks alles.
Daarvan geldt: zo ik niet had geloofd...
Want zonder geloof heb ik niets. Slechts in de weg van het gelovig aannemen deel ik in het heil dat Christus voor mij verworven heeft. Een geschenk moet aangenomen worden. Wat God aanbiedt leer ik gelovig aannemen. Ondanks al wat in mij zich daartegen verklaart. Alleen omdat God het zegt, alleen omdat ik dat geloof en zo op God vertrouw dat Hij mij toerekent wat Christus volbracht heeft.
Zo ligt de zaligheid vast. Buiten mijzelf. Alleen in Christus.

Van Amstel
(Ds. J. Van Amstel is predikant van de kerk van Ede)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen