Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Een blik in het kinderwerk van het Missionair Diaconaal Project (MDP) van De Bron/Jeruzalemkerk in Amsterdam-West

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een blik in het kinderwerk van het Missionair Diaconaal Project (MDP) van De Bron/Jeruzalemkerk in Amsterdam-West

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ik woon al 5 jaar in Amsterdam-West en ik verlang er al een tijd naar om de mensen in de buurt te helpen. Toen ik in september 2004 werkloos werd, besloot ik mijn wens handen en voeten te gaan geven. Ik ging in gesprek met iemand van het MDP. Tijdens het gesprek bleek dat het MDP (alleenstaande) ouders wil helpen in het vinden van de weg naar de hulpverlening. De huidige kinderwerkers hebben hun handen vol aan de kinderclubs. Het zou prettig zijn als ik met een kinderclub mee zou draaien met als enig doel: contact leggen met kinderen en hun ouders.

Met dit doel begon ik mijn eerste middag bij het kinderwerk in Amsterdam-West. Ik herinner het me nog goed. Het was in september...

Herkenbaar
We starten met een moment van gebed met de 'meesters' en 'juffen' van de kinderclub. Later bleek dat dit gebed enorm nodig is, want makkelijk zijn de kids niet.
We trekken een blauw T-shirt aan zodat we herkenbaar zijn voor de juf op school, de ouders en de kinderen. We lopen naar 2 basisscholen in de buurt om de kinderen uit school op te halen. De kleintjes wachten in de klas, de anderen buiten voor school. Vreemde kinderen zien mijn blauwe T-shirt en verwelkomen me als nieuwe juf. Ik ben verbaasd, als mijn hand gelijk gepakt wordt en een kindergezichtje mij vol verwachting aankijkt. Normaal werk ik met tieners en jongeren, die wat langer de kat uit de boom kijken. En eigenlijk had ik dat ook verwacht met deze kinderen. Ik was er vanuit gegaan dat ze tijd nodig zouden hebben om te wennen aan deze nieuwe juf. Maar vanaf het moment dat ze me zagen verwelkomen deze kinderen mij, in plaats van ik hen. 'Wat een schatjes' - was mijn eerste reactie.

Schatjes vond ik ze aan het einde van de eerste middag nog steeds, maar daarbij kwam ook een andere omschrijving 'druktemakers'. Zodra we bij de kinderclub beland zijn, rennen de kinderen naar binnen en begint het. 'Juf, hij slaat me', 'juf, ik heb een nieuwe tas', 'juf, ik krijg mijn jas niet uit'. Als we allemaal aan tafel zitten, vraagt een juf aan de kinderen waarom we op de club altijd bidden voor het eten. De antwoorden variëren 'omdat we daarna pas gaan eten', 'om God te bedanken', 'omdat het leuk is', 'dat doen we altijd', eh...eh...
We zingen een danklied en gaan eten.
Na het eten is het tijd om te spelen en vliegt werkelijk alles, van speelgoed tot kinderen zelf, door de ruimte. Enerverend, vermoeiend, maar ook erg leuk. Samen spelen is niet makkelijk, maar soms ook juist erg leuk.

Kring
Dan wordt het tijd voor de kring. Iedereen zit op de grond in kleermakerszit en het is een strijd wie er bij de juffen op schoot mag zitten. We gaan bidden en vragen de kinderen wat ze tegen God willen zeggen. Kinderlijk geloven - wat kan ik veel van de kinderen leren, over gewoon leven met God en Hem bij alles betrekken. - 'Ik ben morgen jarig', 'ik heb een poes gekregen, maar hij zit onder de kast en we kunnen hem er niet onder vandaan krijgen', 'jammer dat dinosauriërs niet meer bestaan', - werkelijk van alles willen de kinderen tegen God zeggen. De juf bidt en vertelt aan God wat de kinderen aan God willen vertellen. Voordat de juf amen zegt worden de kinderen alweer onrustig.
Dan komt het verhaal. Een bijbelverhaal voorgelezen uit een kinderbijbel met plaatjes. En die plaatjes maken het ingewikkeld. Ieder kind wil het zien, dus ieder kind staat op van zijn plek en probeert in de buurt van de kinderbijbel te komen. Ook hier werken de juffen met man en macht om de kinderen enigszins rustig te houden, zodat iedereen het verhaal kan horen en zien.

Daarna is het feest! Zingen met de gitaar over God die van alle kleine kinderen houdt. En klein zijn ze nog, deze kids uit groep 1 en 2. Zingen dat Jezus je blij maakt. De kinderen worden zo blij en uitbundig, dat we moeten stoppen met zingen.

Contact
Dan is het tijd voor een werkje over het bijbelverhaal. De tijd dringt want de ouders komen de kinderen al bijna halen en dat is voor mij een belangrijk moment. Het moment namelijk om contact met de ouders te leggen en te vragen hoe het met hen en de kinderen gaat. De kinderen helpen goed mee om het contact te leggen!

Na deze eerste keer, heb ik mijn hart verloren aan deze kids. Ze zijn druk, onstuimig, lief, vertederend, ongehoorzaam, enthousiast, nieuwsgierig, vrolijk, soms verdrietig, eigenlijk zijn ze alles. Deze kinderen vinden een plekje in het project. En ik hoop dat de ouders ook hun plek zullen vinden. Deze week vieren we kerstfeest met de kinderen en hun ouders. Een feest waarop ik weer mijn best zal doen om het contact met de ouders te verdiepen en te inventariseren hoe wij hen kunnen helpen in hun leven!

(Zr. Brouwer is lid van de kerk van Amsterdam en is actief betrokken bij het sociaal en missionair werk onder jongeren in Amsterdam-West)

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 december 2004

De Wekker | 24 Pagina's

Een blik in het kinderwerk van het Missionair Diaconaal Project (MDP) van De Bron/Jeruzalemkerk in Amsterdam-West

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 december 2004

De Wekker | 24 Pagina's