De Free Reformed Churches van Noord Amerika en haar Erfenis

Wat is precies die erfenis? Dit is niet zo gemakkelijk, want vanaf het begin zijn de FRC vrij heterogeen samengesteld. Dat wil zeggen, niet alle emigranten kwamen uit de CGK. Hoewel het merendeel daaruit kwam, kwamen ook heel wat leden uit de Gereformeerde Bond. Verder kwamen diverse gezinnen met een Oud- Gereformeerde of Gereformeerde Gemeenten achtergrond tot ons over, evenals een aantal volgelingen van ds. Paauwe. Werd het op die manier niet een mengelmoes van richtingen en liggingen in de FRC? Tot op zekere hoogte wel. Daar komt nog bij dat zelfs zij die van huis uit Christelijk Gereformeerd waren ook weer van verschillende plaatsen kwamen, elk met z’n eigen interpretatie van wat nou eigenlijk Christelijk Gereformeerd was.
Het is daarom niet verwonderlijk dat er die eerste jaren veel gediscussieerd is over allerlei dogmatische en ethische kwesties. Verschillen van opvatting over verbond en doop, belijdenis en avondmaal, prediking, gemeentebeschouwing en christelijke vrijheid hebben de FRC beslist parten gespeeld. Ze hebben een rol gepeeld in de breuk die plaats vond in 1953, maar die later door Gods genade weer geheeld mocht worden. Tot op heden werken deze verschillen door in ons kerkelijk leven. Over ‘t algemeen kan gezegd worden dat de FRC behoudend is en dat ondanks alle verschillen er toch een basis is waarop we elkander hebben kunnen vinden en vasthouden. Die basis is de prediking. De FRC stond vanaf het begin en staat ook nu nog naar een schriftuurlijke, confessionele en bevindelijke prediking.

Pioniers
Dit is de erfenis die de FRC hoopt te bewaren en door te geven aan het volgende geslacht. Toch is het gezien de verschillende richtingen binnen de FRC niet vreemd dat het vooral voor de jeugd niet altijd duidelijk is wat eigenlijk Free Reformed is. In de loop van de jaren is geprobeerd deze vraag te beantwoorden door verschillende brochures te publiceren over “What is Free Reformed?” Ook is deze vraag besproken op jeugdsamenkomsten en op onze jaarlijkse Church Day. De meest recente poging is de publicatie van een prekenbundel van dominees die de FRC hebben gediend tijdens de eerste 15 jaren van haar bestaan: di. J. Hamstra, J. Tamminga, J. Overduin, J. de Waal, W.F. Laman, C. Noordegraaf en G. Bilkes.
De bedoeling is dat de generatie die geen Nederlands meer kan lezen een idee krijgt van hoe er gepreekt werd in die eerste jaren. Genoemde predikanten zijn destijds geëmigreerd naar Noord-Amerika en hebben daar pionierswerk verricht door gemeenten te stichten en geestelijke leiding te geven aan de landverhuizers. Ze hebben veel betekend voor het ontstaan en de ontwikkeling van de FRC. Elk op zijn manier en met de gaven van God ontvangen, hebben zij getracht met grote trouw, toewijding en opoffering een fundament te leggen voor deze kerken.

De erfenis van de prediking
Hoewel al deze predikanten uit de CGK kwamen, blijkt toch dat ook zij verschillende accenten legden. De één was meer voorwerpelijk georiënteerd, de ander meer onderwerpelijk. Bij sommigen lag de nadruk meer op de wedergeboorte, terwijl anderen meer aandrongen op het pleiten op en het leven uit de verbondsbeloften. Maar bij alle verschillen was er toch bij allen de overtuiging dat de Heilige Geest plaats moet maken in zondaarsharten voor Christus en al zijn weldaden en dat zondaren met Christus verenigd worden door een geschonken geloof. Wars van alle Arminianisme dat zo welig tiert in Noord-Amerika, bleven deze eerste Free Reformed dominees de volle nadruk leggen op de soevereiniteit van God in het zaligen van zondaren, echter zonder tekort te doen aan de verantwoordelijkheid van de mens. Ze preekten voluit het welmenend aanbod van genade en brachten een rijke Christus voor arme zondaren.
Er wordt vooral door ouderen wel eens gezegd “zoals die eerste dominees preekten, zo horen we het vandaag niet meer”. Ik heb daar wel begrip voor, maar wil er toch aan toevoegen dat dit gedeeltelijk te verklaren is uit het feit dat we in een heel andere tijd leven. De weg ter zaligheid blijft natuurlijk altijd dezelfde. Dit neemt echter niet weg dat de manier waarop de boodschap van het evangelie gebracht wordt wel aan verandering onderhevig is. Elke tijd heeft z’n eigen eisen en roept nieuwe vragen op. Dit heeft consequenties voor de methode van preken en tot op zekere hoogte ook voor de inhoud. De preken van Laman, Tamminga en andere pioniers van de FRC waren vrij lang en ingewikkeld. Er werd diep gegraven, grondig geëxegetiseerd en het bevindelijk element kreeg alle aandacht. Men moest destijds wel aandachtig luisteren om het betoog te kunnen volgen. Vandaag kan vooral de jeugd dat niet meer opbrengen. Wij leven in een tijd van ‘information overload’. De moderne media hebben de jeugd zodanig beïnvloed, dat het visuele hen meer interesseert dan het hooren leesbare. Daarom, al hoeven we ons niet aan alle moderne trends aan te passen, is het wel nodig dat we rekening houden met het klimaat waarin we verkeren. We moeten proberen het evangelie zo duidelijk mogelijk te brengen in deze postmoderne tijd. Als de boodschap maar niet afwijkt van de kern van de prediking die vroeger onder ons met veel zegen gebracht is.
Deze eerste predikanten van de FRC zijn allen overleden en ingegaan in de vreugde huns Heeren. Het is onze hoop dat door het verschijnen van de genoemde prekenbundel zij nog lang mogen spreken nadat zij gestorven zijn. De Heere geve dat de erfenis die zij ons hebben overgeleverd ons lief mag zijn en blijven ‘tot in het late nageslacht’.

(Rev. C. Pronk is predikant van de Free Reformed Churches of North America in Brantford, Ontario)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen