Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Vakantiekolonie Béthanie

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vakantiekolonie Béthanie

Impressie van een werkvakantie in Frankrijk

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Je passerai ma vie à dire à tous les hommes que tu es bon! Oui! Je passerai ma vie à dire à tous mes frères que tu es bon. Dit refrein van een gezang uit het Franse liedboek zal menige deelnemer van de werkvakantie in Béthanie niet snel meer vergeten. Met een enthousiaste groep jongeren uit vooral de Chr. Geref. Kerken zijn we acht dagen in Frankrijk geweest om God te prijzen, het geloof te delen, christenen te ontmoeten en kluswerkzaamheden te verrichten op een camping in het dorpje Béthanie, dicht bij Anduze.

Christophe Raetz, directeur van de camping in Béthanie kon wel wat hulp gebruiken om de boel op te knappen. Centre Carrefour Béthanie is een conferentie- en vakantiecentrum in Zuid-Frankrijk. De camping is vooral bedoeld om kerkelijke jongeren en randjongeren te bereiken met het christelijk geloof. Daarnaast worden er door allerlei groepen retraites georganiseerd. Het centrum functioneert al meer dan een eeuw.

DJW en SSGKF
De reis werd georganiseerd door de werkgroep Dienstverlening Jongeren Wereldwijd (DJW) en de Stichting Steun Gereformeerde Kerken Frankrijk (SSGKF). Het doel was vooral te helpen bij het opknappen van de gebouwen op de camping en samen met Franse jongeren te evangeliseren. Ds. M.C. Mulder uit Goes, voorzitter van de SSGKF zorgde ervoor dat zich een enthousiaste groep van tien jongeren vormde om in de meivakantie richting Frankrijk te gaan.
Christhope Raetz en de voorzitter van het bestuur van het centrum, François d’Hauteville zorgden ter plaatse voor opvang. Zodoende hadden we zelfs de gelegenheid om een week lang in een authentiek negentiende-eeuws landgoed te overnachten. Het was een familiebezit, afkomstig van de grootmoeder van de echtgenote van François. Bij aankomst kregen we een rondleiding. We zagen diverse kamers met prachtige schilderijen en typisch negentiende-eeuwse snuisterijen. Zo was er in de keuken een rek aan de muur gehangen waarin brood werd bewaard. Zodoende konden de ratten toentertijd niet bij het voedsel. Voordat we ons in het immense gebouw installeerden, kregen we eerst nog de tuin te zien, die een prachtig uitzicht bood op de omgeving.

Met de Franse slag…
Van het evangeliseren zelf kwam niet zo veel. Mede omdat de Franse jongeren tijdens deze periode geen vakantie hebben, en naar school moesten. Ook merkten we tijdens deze week weer dat Fransen heel anders omgaan met een planning dan wij Nederlanders. Het programma lag van tevoren wel vast, maar dit werd zo nu en dan gewijzigd. Later in de week kwam er een Franse jongen meehelpen. En verder hebben we veel Franse christenjongeren ontmoet tijdens diensten en andere gemeentelijke activiteiten. Op de eerste zondag van mei werd er een dienst georganiseerd, waarbij alle EREI-gemeenten uit de regio samengekomen waren. Deelnemers van DJW-reizen naar Frankrijk konden zodoende in kort tijdsbestek vele oude bekenden ontmoeten.
Diverse dominees hielden een korte meditatie. Meerdere koren leverden een bijdrage. Onze groep zong een paar Nederlandstalige liederen. Erg mooi was het dat de Fransen de melodie kenden en meezongen in hun eigen taal. Na de dienst was er gelegenheid om met de Franse gemeenteleden te spreken en een wandeling te maken.

Aan het werk
De volgende morgen moesten we aan het werk. Daarvoor moesten we vroeg opstaan, omdat we ons Frans ontbijt – le petit-déjeuner – standaard ’s morgens vroeg op de camping kregen. Het bestond uit stokbrood met boter en jam, warme melk en jus d’orange. Eén deelnemer vulde het rantsoen aan met kaas, hetgeen zowel hoon als afgunst opwekte. Daarna hadden we een gezamenlijk bezinningsuurtje. Elke morgen ging er een andere dominee voor. Meerdere malen moesten we onszelf eerst voorstellen. Het grappigst was de kennismaking met een bolletje touw. Marc Toureille, pasteur in Alès wierp een bolletje touw op naar een persoon in de groep, die zich voorstelde en zijn komst naar Frankrijk motiveerde. Vervolgens gooide de ontvanger het bolletje touw naar een andere persoon, die hetzelfde deed. Zodoende ontstond een web dat de eenheid symboliseerde.
Op de camping in Bethanie moest veel werk gedaan worden. Het belangrijkste karwei was wel om het nieuwe sanitaire blok van de camping af te maken, waarbij metselwerk, bepleistering van muren en het vervaardigen van een dak te pas kwam. Aan andere gebouwen is geschilderd en schoongemaakt. Op een andere plek werden weer grond afgegraven, beton gestort en tegels gelegd. De eerste dag hebben we de hele dag gewerkt. Op deze manier schoten we al een aardig eindje op met het werk. De dagen daarop werkten we tot 13.00 uur. Na een uitgebreide maaltijd kregen we gelegenheid meer van Frankrijk te zien.

Les Hugenots
Bij deze uitstapjes speelde de geschiedenis van de Hugenoten een grote rol. Zo bezochten we een keer het Musée du Désert. Dit museum laat het verleden van de Hugenoten herleven. In de zestiende eeuw ontstond in Frankrijk een gereformeerde stroming. De aanhangers van deze stroming werden Hugenoten genoemd. Ze verwierpen het rooms-katholieke geloof. Het Edict van Nantes bood hun godsdienstvrijheid. Maar toen dit Verdrag in 1685 werd herroepen, werd de positie van de Hugenoten onmogelijk. Hun kerken werden vernietigd en velen werden vervolgd. Zodoende zijn veel Hugenoten gevlucht naar onder meer Nederland, Zwitserland en Zuid- Afrika. Het museum zelf heeft een belangrijke verzameling schilderijen, voorwerpen en documenten. Diverse thema’s worden behandeld, zoals de vervolgingen en het verzet, het dagelijkse leven in de onderduiktijd en de hagepreken.
Op een woensdagavond hebben we als groep een dienst bijgewoond in de grot van Corbes ter gelegenheid van Hemelvaart. In deze grotten hebben de Hugenoten ook hun diensten gehouden. Het was wel een hele klim er te komen. Maar het was echt gaaf! Daarna kregen we nog een rondleiding door de grotten zelf. Zodoende werd het wel erg laat. En voordat we eindelijk konden slapen, was het midden in de nacht.

Een dia-avondje...
Logisch dat we toen ook niet al te veel ‘puf’ meer hadden om een dia-avondje bij te wonen. Een beste man uit de gemeente had dia’s gemaakt, die de streek van de Cévennen lieten zien. Hij toonde deze dia’s graag aan diverse groepen die te gast waren op de camping. Ook wij waren één van de ‘gelukkigen’. Echt interessant vonden we het niet. En dus was het beter om niet al te veel vragen te stellen; zodoende waren we er sneller doorheen. Daarnaast namen we afscheid van ds. Mulder die weer moest preken in zijn eigen gemeente te Goes. En in Frankrijk gaat het werk in de kerken ook door. Vanuit Nederland wordt geprobeerd om het gereformeerde karakter van de kerken in Frankrijk te versterken. Dit gebeurt onder ander door het verlenen van steun aan de gereformeerde theologische faculteit in Aix-en-Provence. En de Christelijke Gereformeerde Kerken hebben contact met de EREI, de Eglises Réformées Evangéliques Independantes de France. Deze unie bestaat uit ongeveer vijftig gemeenten. De EREI heeft gemeenten in Parijs, Zuid-West Frankrijk en Zuid- Oost Frankrijk.

Afscheid
De laatste dag werd op een zeer leuke manier afgesloten. ’s Ochtends namen we met diverse dankbetuigingen afscheid van de gastvrije Fransen. En ’s middags deden we mee aan een radioprogramma van een christelijk zendstation, waarbij ook gesproken werd over de Hugenoten en hoe Nederlandse en Franse jongeren omgaan met het geloof. Daarna woonden we nog een catechisatieles bij. Na de gezamenlijke maaltijd was het tijd van afscheid nemen echt aangebroken. De volgende morgen reden we bepakt en bezakt terug naar Nederland. Twee mensen moesten met de trein terug. Een select groepje bleef achter, omdat zij nog een jongerenweekend in Oxyjeunes wilden meemaken…


‘Centre Carrefour Béthanie’
2211 RT de Boisset
30140 Bagard
carrefour.bethanie@wanadoo.fr
http://association-bethanie.com
Tel: 04.66.60.71.74 Fax: 04.66.61.82.39
Links:
http://www.cgk.nl/djw/reizen.htm
http://www.gkv.nl/main.asp?intTreeviewID=809

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 27 mei 2005

De Wekker | 16 Pagina's

Vakantiekolonie Béthanie

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 27 mei 2005

De Wekker | 16 Pagina's