Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Kwartet

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Kwartet

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Extase
Wie afgaat op wat de christelijke pers in de ruimste zin van het woord produceert, kan zich niet aan de indruk onttrekken dat we de golf van extase voorbij zijn. In zekere zin is zoiets natuurlijk voorspelbaar. Het woord ‘extase’ betekent zoiets als ‘geestvervoering’. Nadenken over de herkomst van dit woord leert ons dat het iets aan wil geven als ‘staan buiten jezelf’. Daarbij kun je dan aan ‘hogere sferen’ denken, het ‘uit jezelf treden’ en meer van dit soort vage omschrijvingen. Het is geen wonder dat veel aandacht voor een verschijnsel als extase verdwijnt. Immers, wie kan langer dan enkele seconden ‘in de lucht blijven hangen’? Je komt toch weer een keer met twee benen op de grond (en dan maar hopen dat je door die geestvervoering niks gebroken hebt...). Voor èchte extase zijn we aangewezen op het werk van de Geest. Het wezen van de gemeenschap van de Heilige Geest is extase. Dan wel in de letterlijke zin van het Woord! Buiten jezelf stáán? Dan heb je wel grond onder de voeten nodig. En is dat niet het eigenlijke werk van de Geest om de bestaansgrond onder onze eigen voeten weg te halen om ons te doen staan op de enige grond waarop een mens kan staan? ‘Ik heb de vaste Rots gevonden, waarop mijn anker eeuwig hecht’. Gods kerk is een extatische gemeenschap. Ze heeft haar bestaansrecht buiten haar zelf in Christus alleen.

Existentie
Er is nog een woord dat aangeeft dat ons bestaan nooit een bestaan van en in onszelf kan zijn: existentie. Ook hier weer ‘ek’ (uit, buiten) jezelf ‘sistentie’ (blijven staan). Over dit woord is heel veel gefilosofeerd en welk mens ontkomt aan de vragen over zijn bestaan? Gods Woord brengt de waarheid van ons bestaan aan het licht. We hebben ons bestaan alleen in relatie tot onze Schepper en Zijn schepping. In ieder geval is hij zijn bestaansrecht en bestaansgrond kwijt als hij los van God leeft. Dan kom je ook niet verder als een ‘er zijn ten dode’. Het gebed in het klassieke doopsformulier spreekt ook over het ’leven dat niet anders is dan een gestadige dood’. Dat is geen pessimistische levensvisie, maar realiteit in het licht van het Woord. Maar waar de filosofie niet verder komt dan de dood, wordt in de theologie het bestaan van de drie-enige God als de enige grond van mijn existentie, mijn bestaan, aangewezen. Daarin gaat het om die ene Mens zonder bestaansrecht, Jezus Christus, die geen bestaansgrond meer overhield in de Godverlatenheid. Met welk doel? Dat Gods Kerk in extase zou leven en zou leven bij en uit dat heil ‘buiten onszelf, in Christus’! Deze extase blijft tot in het eeuwige leven.

M.J. Kater

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 november 2006

De Wekker | 16 Pagina's

Kwartet

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 november 2006

De Wekker | 16 Pagina's