Het volmaakte offer

Een passage, waarin “de vrucht” van Jezus’ dood helder en diepzinnig wordt verwoord, is Hebr. 10: 4-14. Het blijkt een citaat te zijn uit de 40e Psalm. Betoogd wordt dat het bloed van stieren en bokken onmogelijk de zonden konden wegnemen. In feite kon dit bloed slechts heenwijzen naar wat er later zou gaan gebeuren: het offer op Golgotha. Door dat ene offer is er werkelijk verzoening aangebracht!

Verzoening
Een van de belangrijkste dagen in Israël was de Grote Verzoendag. Op die dag ging de hogepriester eerst vergeving vragen voor zijn eigen zonden. Hij moest een stier slachten en het bloed daarvan opvangen. Dat bloed werd daarna gesprenkeld in het Heilige der heiligen van de tabernakel, waar de ark stond. Ook al was hij hogepriester, hij bleef toch een zondig mens die telkens weer vergeving nodig had.

Vervolgens moest hij vergeving gaan vragen voor de dienst in de tabernakel. Daarvoor nam hij twee bokken waarvan er na loting één geslacht werd. Het bloed van die bok werd ook gesprenkeld op en rond het verzoendeksel. Daarna werd het eveneens in het Heilige gesprenkeld, een andere afdeling van de tabernakel. Even later vermengde de hogepriester het bloed van de bok met dat van de eerder geslachte stier en streek het aan de horens van het brandofferaltaar. Ook de heilige dienst kon niet zonder blijvende verzoening.

Wat die andere bok betreft, op de kop van dit dier legde de hogepriester zijn handen. Symbolisch werden zo de zonden van het volk daarop gelegd. Die bok werd een zondebok. En vervolgens werd hij de woestijn in gestuurd, waar het dier zou gaan sterven. De bedoeling van deze ceremonie was voor Israël: zoals de zondebok in de woestijn sterft, zo doet de Heere onze zonden weg.

Volmaakt
Hoewel het een heel gebeuren was op die Grote Verzoendag, kon toch de werkelijke verzoening er niet door tot stand worden gebracht. Er moest een Goede Vrijdag komen! En die is er gekomen. Gods eniggeboren Zoon gaf het offer van Zijn leven op Golgotha. Hij was de Hogepriester die geen bloed van stieren en bokken vergoot, maar Zijn eigen bloed. Hij hoefde dat niet te doen voor Zichzelf, want Hij had geen zonden. Maar dat bloed was nodig voor ons, want wij zijn zondige mensen die vergeving nodig hebben.
De offers van stieren en bokken waren onvolmaakt. Maar Zijn offer was volmaakt! Want op Golgotha herstelde Hij het recht van God en droeg de zonden weg van al de Zijnen. Aan dat ene offer had God genoeg. Toen op de kruisheuvel de woorden klonken: “het is volbracht”, toen was alles werkelijk volbracht.

Aan het offer van Christus hoeft dan ook niets toegevoegd te worden. Wanneer gezegd wordt dat goede werken onmisbaar zijn om behouden te worden, dan mag dat niet in die zin verstaan worden dat het werk van Christus nog enige aanvulling nodig zou hebben. Er hoeft, er kan zelfs niets door ons mensen aangevuld worden op Zijn offer, omdat het in alle opzichten volmaakt was.
Het is ook ondenkbaar dat het offer van de Heere herhaald zou moeten worden. Als men de mis een onbloedige herhaling noemt van Christus’ offer, doet men tekort aan het kenmerkende ervan, nl. dat het volmaakt was.

Vrucht
Wat Goede Vrijdag tot een “goede” dag maakt, is het feit dat er nu vergeving en eeuwig leven te verkrijgen is. Dat is de vrucht van die dag. Nu mogen zondaren leren om van die heerlijke vrucht te eten. Dat gebeurt met de mond van het geloof. Nee, het is geen verboden vrucht zoals in het paradijs. Daarvan moest de mens afblijven. De vrucht van Goede Vrijdag, vergeving en leven, wordt ons mensen juist ruimhartig aangeboden en we worden opgeroepen onze mond wijd open te doen! Wanneer ik daaraan gehoor mag geven, ga ik smaken dat de Heere goedertieren is. Dat in Hem alles ligt wat ik mis. Is er bij mij schuld en dood, Hij verwierf volkomen vergeving en opende de weg naar het eeuwige leven.

Wanneer we van de “vrucht” van Goede Vrijdag gelovig mogen eten, gaan we zingend instemmen met die diepe woorden van Ps. 85: “De schuld Uws volks hebt Gij uit Uw boek gedaan. Ook ziet Gij geen van hunne zonden aan”.

D. van der Zwaag
(Ds. D. van der Zwaag is predikant van de Pniëlgemeente te Veenendaal.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen