Dodenherdenking

Moet dat nog?
Ieder jaar komt het terug. Twee minuten stilte voor hen die in de Tweede Wereldoorlog omkwamen. Kransen worden gelegd bij monumenten. De nationale herdenking op de Dam in Amsterdam wordt uitgezonden.
Is dat wel nodig? Nu nog steeds? Het is al zolang geleden. De meeste mensen hebben het niet eens meegemaakt.

Herdenken
Je kunt het niet helemaal vergelijken, maar het herdenken kwam bij het volk Israël veel voor. Ze moesten dan een gedenkteken oprichten. Vaak was dat een steen of een hoop stenen. Dat was dan een teken dat daar iets bijzonders was gebeurd. Een bijzondere daad van God. Een uitredding. De kinderen zouden dan later vragen: Wat betekent dit? Vader moest dan vertellen. Zo werd wat er gebeurd was niet vergeten.

Zo moeten ook wij niet vergeten, wat hier gebeurde. De vrijheid die we hebben is duur betaald. Veel jonge soldaten liggen hier begraven. Niet eens van ieder hebben ze kunnen vaststellen wie het is. Onherkenbaar verwond.
Zij en nog vele anderen gaven hun leven voor onze vrijheid. Hun strijd is door God gebruikt om ons de vrijheid te geven. Dat is geen kleinigheid. Het is niet overdreven om daar eens even bij stil te staan.

Hoe kun je dat doen?
• Door af en toe eens een boek over de oorlog te lezen
• Door een oorlogskerkhof te bezoeken. Vaak is er een informatiecentrum bij.
• Door naar een gedenkplaats te gaan, bijvoorbeeld Westerbork. Daar was in de oorlog een doorgangskamp voor Joden en zigeuners. Het heeft een herinneringscentrum waar informatie te vinden is. Het is zoveel dat je er een hele dag voor nodig hebt om alles te zien, lezen en horen, ' t Is de moeite waard. De geschiedenis gaat meer voor je leven. Stel je eens voor dat jij het had meegemaakt?
Vraag oudere mensen eens naar hun ervaringen. Wanneer ze erover kunnen en willen praten hoor je wat er in je eigen omgeving heeft afgespeeld.
Kom je van de zomer in het buitenland? Kijk eens om je heen wat daar te vinden is over de oorlog. In de Ardennen bijvoorbeeld vind je in ieder gehuchtje een monument met mensen daar uit de buurt die omgekomen zijn. Altijd staat er ook een rijtje vermisten.
Als je je er zo een beetje in verdiept, begrijp je dat dodenherdenking wel op zijn plaats is. En je begrijpt beter wat het betekent dat wij in vrijheid leven. Dat is iets om te waarderen, om God dankbaar voor te zijn.

'k Zal gedenken hoe voor dezen
ons de Heer' heeft gunst bewezen,
'k Zal de wond'ren gadeslaan
die Gij hebt van oude gedaan. (ps.77)

(Betty Versluis is moeder en huisvrouw.)

De volgende recent uitgegeven boeken zijn het lezen waard:
Blijf daar! Kom niet - Lodi van de Kamp
De laatste Jood van Rotterdam - Ernest Cassutto

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen