Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De ‘gewone’ verhoring van het gebed

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De ‘gewone’ verhoring van het gebed

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

De laatste tijd wordt er nogal veel gesproken en geschreven over de betekenis van gebedsgenezing en gebedsdiensten waarin opvallende verhoringen van het gebed direct plaatsvinden door wonderen en genezingen die gebeuren. Ook hier geldt dat het opvallende en het bijzondere direct in de schijnwerpers komt te staan. De bijzondere verhoringen van het gebed krijgen vaak alle aandacht en worden soms zelfs gezien als een bewijs van de echtheid van het gebed.

Wanneer die opvallende en directe verhoring ontbreekt, ontbreekt er volgens menigeen ook wat aan het gebed en aan de bidder. Daarmee wordt de bijzondere verhoring, onbewust wellicht, tot norm verheven. Het is nodig dat we zien hoe God ook vandaag het gebed verhoort, ook wanneer er geen bijzondere en opvallende verhoringen zijn door wonderen en genezingen.

De gave van het gebed
God heeft het gebed gegeven om met Hem te spreken. Door het gebed is er omgang met de heilige en levende God. Dat maakt het gebed op zichzelf genomen al tot een bijzondere gave, die wij vaak heel gewoon vinden. Wij mogen naar het woord van Calvijn door het gebed het hemels heiligdom binnentreden om daar met God te spreken over Zijn beloften.
Zo lezen we ook in de psalmen keer op keer hoe de dichters tot God naderen en een beroep doen op Zijn genadige beloften en zich op Hem verlaten in de nood van hun leven.
Is het geen groot wonder dat wij de uitnodiging van God Zelf ontvangen om tot Hem te bidden? Wij zijn immers zondaren die zelf de band en het contact met God hebben verbroken. Toch geeft diezelfde God, tegen Wie wij gezondigd hebben, ons de gelegenheid om tot Hem te bidden en in alle omstandigheden van ons leven tot Hem de toevlucht te nemen. Het is een wonder dat wij mogen bidden. Het is een bewijs van Gods goedheid en ontferming dat wij tot Hem mogen naderen en onze gebeden tot Hem mogen opzenden. Hij nodigt ons om tot Hem te bidden en Hij zoekt als de genadige God contact met verloren zondaren.
Als je dat beseft, kun je ook alleen maar naderen in die houding die in de Heidelbergse Catechismus, Zondag 45 wordt weergegeven, dat wij onze nood en ellendigheid recht en grondig zullen kennen wanneer wij tot God naderen. Dan komen wij tot God met ootmoed omdat wij er van doordrongen zijn dat wij in het licht van Zijn grootheid en majesteit, kleine en zondige mensen zijn die zelf er de oorzaak van zijn dat het contact met God verbroken is.
Het gebed is een gave van God die wij ook niet verdiend hebben, maar die ons vooral ook laat zien Wie God is in de Heere Jezus Christus. Hij zoekt verloren mensen op en roept hen.

Omgang in het gebed
Er zijn verschillende aspecten die tot het gebed en het gebedsleven behoren, maar is niet een wezenlijk element van het gebed dat we de omgang met de Heere kennen en beleven. Wij leven in een tijd waarin we altijd uit zijn op het resultaat. Iets moet zijn nut en effect hebben, wil het van belang zijn. Zo kunnen we ook naar het gebed kijken. We moeten de waarde en het effect van het gebed kunnen meten om de overtuiging te hebben dat bidden zinvol is en voor ons betekenis heeft. Toch ligt het anders bij het gebed. Het gebed is gegeven om de omgang met de Heere te beoefenen. In Psalm 25: 14 lezen we dat de verborgenheid des Heeren is voor degenen die Hem vrezen. Er is in het leven van de gelovige de vertrouwelijke omgang met de Heere. We mogen in die omgang met Hem alles bespreken en alles aan Hem voorleggen en we mogen Zijn stem horen in Zijn Woord. Die omgang met de Heere geeft vreugde in het hart. In die omgang met God mogen we iets van de vreugde van het heil ervaren. Zijn dat geen heerlijke momenten en tijden wanneer we door het gebed de gemeenschap met God mogen kennen? Het geheim van het leven van een christen wordt toch ook bepaald door zijn gebed, door zijn omgang met de Heere. Door alle aandacht voor het gebed met zijn opvallende gevolgen zoals genezingen en wonderen, dreigen we de aandacht kwijt te raken voor het geheim van een christen die zijn vreugde vindt in de ontmoeting met God in de binnenkamer. Die verborgen omgang met de Heere in de binnenkamer geeft levensvreugde en levenskracht in het leven van elke dag, ook als wij te maken hebben met ziekte en zorg. Het gebed op zichzelf is al een bron van vreugde en troost voor een christen, wanneer hij mag putten uit de Bron van het Leven, de Heere Jezus Christus en het levende water drinkt uit de fontein van het heil.

Verhoring van het gebed
Wij hebben vaak onze ervaringen met onverhoorde gebeden. Meer dan eens zijn er gebeden opgezonden in bepaalde, specifieke omstandigheden met bijzondere noden die niet worden verhoord, omdat de Heere toch een andere weg met ons gaat. Maar is het ook niet op zijn minst eenzijdig om alleen te kijken naar die situaties? Er zijn toch heel veel gebeden die verhoord worden? Er staan ook beloften in het Woord van God dat de Heere verhoren zal. Die beloften maakt de Heere waar, ook vandaag. Als het gaat om onze geestelijke nood, zal de Heere verhoren wanneer wij tot Hem roepen. Wie tot de Heere komt om Zijn genade, zal niet worden afgewezen. Het woord van de Heere Jezus in Lukas 11: 13 laat zien dat de Heere het gebed om de Heilige Geest altijd zal verhoren: “Indien dan gij die boos zijt, weet uw kinderen goede gaven te geven, hoeveel te meer zal de hemelse Vader de Heilige Geest geven degenen die Hem bidden?” In dat verband staan ook de bekende woorden: “Bidt en u zal gegeven worden; zoekt en gij zult vinden; klopt en u zal worden opengedaan.” Is er ooit iemand tot God gekomen die genade nodig had en die door Hem is teruggestuurd? Wanneer wij bidden om de Heilige Geest, wanneer wij bidden om genade, zal de Heere verhoren en Zijn genade betonen. Juist in het gebed mogen we dan een beroep doen op deze beloften van de Heere.
Dat is toch een heerlijke bemoediging voor allen die de Heere zoeken en aangevochten worden of de Heere wel naar het gebed van een arme zondaar wil luisteren. De tollenaar bad om genade in de tempel en hij verkreeg die genade. Want God geeft Zijn genade uit genade, anders zou het ook geen genade meer zijn.

Laten we nooit vergeten dat de Heere talloze gebeden verhoord. Ook in ons gewone dagelijkse leven, blijkt dat telkens weer. We bidden de Heere niet alleen om geestelijke noden te vervullen, maar ook onze lichamelijke noden. We bidden dagelijks om brood en elke dag verzorgt de Heere ons met wat wij nodig hebben. We kunnen dat heel gewoon vinden, maar zien we ook hierin niet dat de Heere het gebed verhoort. We vragen om kracht om ons werk te doen en om gezondheid om te kunnen werken, hoe vaak heeft de Heere dit gebed niet verhoord door ons kracht en gezondheid te verlenen? We bidden de Heere om Zijn bewarende hand en we worden op de wegen die wij gaan beveiligd. Danken we Hem voor de verhoring van onze gebeden? Is geen teken van verwereldlijking als wij deze dingen losmaken van de verhoring van het gebed?

Gods genade is verhoring
Opzienbarende genezingen en wonderen kunnen verhoring van het gebed zijn en ook tot eer van God strekken. We zien in de Schrift ook voorbeelden. Ik laat nu verder rusten hoe we hier verder tegenaan moeten kijken. Laten wij het niet minder als een verhoring van het gebed zien die ook tot eer van God is, wanneer wij getroost ons kruis dragen en kracht ontvangen om de weg te gaan die de Heere ons geeft. In 2 Korinthe 12: 9 lezen we van Paulus dat hij gebeden heeft tot de Heere om die doorn in zijn vlees weg te nemen. De Heere deed het niet, maar Hij antwoordde wel als verhoring op zijn gebed: Mijn genade is u genoeg.

Er zijn toch vele voorbeelden van zulke gebedsverhoringen die dan niet de krant halen, maar die ervaren worden als wonderen van Zijn genade. Dan kom je onder de indruk van de genade die de Heere verleent om een ernstige ziekte te dragen en van de kracht die de Heere verleent om een zware weg te gaan. Dat is niet minder tot Zijn eer, wanneer er getuigd mag worden van Gods genade die genoeg is om het kruis te dragen. Die genade is ook genoeg omdat de Heere bij het naderen van de dood volkomen uitkomst geeft.
Het zijn dan verhoringen van het gebed die misschien in onze ogen niet opvallend zijn, maar in de christelijke gemeente wel degelijk ervaren worden. Zullen we de dag van de kleine dingen, of wat in onze ogen dan misschien kleine dingen zijn, niet verachten?

H. Polinder
(ds. H. Polinder is predikant op Urk.)

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 juni 2007

De Wekker | 16 Pagina's

De ‘gewone’ verhoring van het gebed

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 juni 2007

De Wekker | 16 Pagina's