Voor de kleinkinderen

Voor kleinkinderen is het heerlijk om zomaar even binnen te lopen bij hun oma en opa. Het is van niet te schatten waarde wanneer je eigen ouders al overleden zijn je grootouders echt een toevlucht zijn voor hun kleinkinderen die zoveel moeten missen. Opa en oma begrijpen je zo, omdat zij je vader of moeder door en door kenden. Daarom betekenen ze veel voor deze kleinkinderen. Bij oma en opa ben je in wezen thuis! Je kunt en mag jezelf zijn. Ze begrijpen je. En aanvaarden je zoals je bent.
Het is fijn als je verder weg woont dat je bij hen kunt logeren, met al de voorrechten daaraan verbonden. In de gesprekken (ook over je overleden ouders) kunnen zij van groot belang zijn. De gezelligheid, de verhalen en vooral de aandacht die ze geven gaan lang mee.

Je plaats weten
Soms is het vrij moeilijk om als grootouders met je kleinkinderen om te gaan. Wanneer je op één lijn zit wat de opvoeding van de kleinkinderen betreft, gaan dingen vaak vanzelf. Maar wanneer er geen geestelijke eenheid is en je eigen kinderen zich afkeren van de dienst van de HEERE, moet je als grootouders nog veel meer je plaats weten.
Met de opvoeding heb je je niet te bemoeien, maar je kunt jezelf ook niet helemaal aan de kant schuiven, al probeer je zoveel als in je vermogen is hierin met wijsheid om te gaan.

Meer dan eens staan grootouders voor de vraag wat is toegestaan. Want waar doe je goed aan?
Je eigen kinderen, die niets van de dienst van de HEERE willen weten, kunnen je niet beletten te bidden, ook wanneer de kleinkinderen erbij zijn. Zoals je ook ‘gewoon’ doorgaat met het lezen van de Bijbel, al wordt het door je eigen kinderen helaas niet meer op prijs gesteld. Trouwens, je leven met de HEERE kun je immers niet afleggen wanneer kleinkinderen bij je zijn of bij je logeren.

Wel is het van belang op je hoede te zijn en extra te bidden om wat je moet doen. Om te spreken of te zwijgen, ook met het oog op de goede verhoudingen. Want in ieder geval wil je graag de deur openhouden zowel voor je kinderen als voor je kleinkinderen. Ze moeten allemaal bij je geborgen zijn. En daarom thuis kunnen komen. Als christenen zijn we er ook toe geroepen om lief te hebben, ook wanneer dit veel van je vraagt.
Wel past ons als grootouders grote voorzichtigheid om elkaar vast te houden en zo ook in de toekomst een toevlucht te mogen zijn voor onze kleinkinderen. Wanneer we iets verkeerds hebben gedaan, zijn we ertoe geroepen om dit ook aan onze (klein)kinderen te belijden en om vergeving te vragen.

Voorleven
Niet iedereen is even spraakzaam. En dat is in sommige situaties nog wel zo goed. Dan hoef je ook minder te bidden: zet een wacht voor mijn lippen. Anderen zijn zo spontaan dat ze zich móeten uiten, al kleven daaraan gevaren. Want een enkel woord kan veel aanrichten. Ook kan een enkel woord een leven lang meegaan als een aanwijzing van God. Als een troostwoord voor altijd.
Toch komt het vooral aan op het voorleven. Wanneer oma en opa samen de HEERE vrezen komt dit openbaar in de manier van omgaan met elkaar en in de contacten met hun (klein)kinderen. Het kan niet verborgen blijven van Wie je je hulp verwacht en op Wie je vertrouwt. De rust die er van godvrezende grootouders uitgaat is welsprekend. Al zeggen ze niet veel, je ‘voelt’ het. Op deze manier kunnen zij heel veel betekenen voor een volgende generatie. Goed voorgaan doet goed volgen, zegt het spreekwoord. En wat blijft het meest hangen bij je? Hoe oma en opa lééfden! Het heeft voor kleinkinderen iets heel aantrekkelijks wanneer ze de liefde tot de HEERE en tot de naaste voorgeleefd krijgen. En oma en opa zo zelfs identificatiefiguren in hun leven zijn. Kom niet aan mijn opa of aan mijn oma!

Voorlezen
Een van de fijne dingen is nog altijd het gezellig voorlezen. Dan heb je alle aandacht, geniet je samen van een boek en ontstaat er een sfeer die je levenslang kunt koesteren. Het voorlezen heeft het iets heel aparts.
Maar niet elk kind houdt van voorlezen. Sommigen spelen liever en ook daarin kunnen grootouders hen tegemoet komen.
Het voorlezen heeft iets, met name wanneer je de Bijbel kunt voorlezen, ook in allerlei beschikbare kijk-, kleuter- en kinderbijbels, om maar iets te noemen. Niet iedere oma of opa heeft de gave om zelf te vertellen, terwijl voorlezen wel tot de mogelijkheden behoort. Wat kun je daarin je kleinkinderen veel meegeven.
Dit voorlezen hoeven we niet te beperken tot de Bijbel zelf. Er is zoveel dat een klein kind aanspreekt. En ook in dit opzicht zijn we gezegend met tal van mogelijkheden. Want je kunt het wenden of keren, de persoonlijke aandacht die er is bij het voorlezen is uniek en geeft een gevoel van veiligheid en geborgenheid. En heeft in een kille maatschappij iets onvervangbaars.
Zo kunnen oma en opa tot grote zegen zijn voor hun kleinkinderen.

Van Amstel
(Ds. J. Van Amstel is predikant te Ede.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen