Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Jakob en de zegen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Jakob en de zegen

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

De stem is Jakobs stem, maar de handen zijn Ezau's handen (Gen.27: 22b)

Stem en handen! Daar kan een afgrond tussen bestaan. Stem en woorden kunnen heel vriendelijk en aardig klinken, maar wat erg als er een ruwe hand achter schuilgaat. Dit verschijnsel doet zich voor op velerlei manieren.

Meestal gebeurt het andersom. Ezau spreekt zoals Jakob spreekt, maar hij is blijft daardoor Ezau. Hier echter is het Jakob die zich dekt onder de handen van Ezau.

Aanleiding
Er wordt verschillend gedacht over dit optreden van Jakob. Er zijn er die hem voor een echte bedrieger houden; zij brengen dit gedrag in verband met zijn naam: hielhouder. Zo kwam hij ter wereld en zo gedroeg hij zich hier ook.
Er wordt ook anders tegenaan gekeken. Er zijn er die opmerken dat Ezau de exegeet is van de hierboven gegeven verklaring. Zijn moeder is degene die het initiatief neemt tot het bedriegen van Izak. Jakob zou dan een willoos werktuig geweest zijn. Hoe dit ook zij: Jakob is in ieder geval een goede toneelspeler. Hij weet heel behendig op elk woord van zijn vader een weerwoord te stellen, als een volleerd acteur.
Het gaat er in het gezin van Izak grillig aan toe. Vader en moeder hebben elk hun voorkeur, als het om de beide zonen gaat. Dat is al een kwalijke zaak. Eerlijk opvoeden wordt in zo’n geval bijna onmogelijk. Kinderen hebben zoiets heel snel door en maken er handig gebruik van.
Wat Izak betreft: het is opmerkelijk dat hij, ondanks Gods wil, toch Ezau de zegen wil geven. Of Rebecca, die de belofte voor Jakob uit Gods mond had ontvangen, heeft er met haar man nooit echt over gesproken, òf Izak houdt gewoon vast aan zijn eigen wensen. Wat kun je dan van de kinderen verwachten? Het gezin is wel een hoeksteen, maar het kan ook worden tot een bron van verdeeldheid, juist als het familieleden betreft. Jakob speelt toneel, hoewel het hem om de zegen gaat. Dit toneel komt heel vaak voor, ook nu nog.

Toneel
Vader Izak, blind als hij was, onderscheidt de zaken niet scherp meer. Toch leeft er twijfel in zijn hart. Wat moet hij ervan denken? Dat is ook vast niet makkelijk. De stem van Jakob, de handen van Ezau. Hoe vaak is het zo al niet gegaan in het leven? Mensen kunnen een dubbele houding aannemen. ’s Zondags klinkt de stem van Jakob, in de week zijn het de handen van Ezau. Vrome woorden en een slechte handel en wandel. De Heere Jezus heeft gesproken van schapen, die van binnen grijpende wolven zijn. Ik schreef het al: Ezau met Jakobs stem; dat komt veel voor. Mensen beloven je mooie dingen, maar de handen maken het niet waar. Alleen van de Heere kan gezegd worden wat Salomo zei: U hebt met Uw mond gesproken en met Uw handen vervuld … (1 Kon. 8: 15).

We kunnen ons deerlijk vergissen in mensen. Ook in onszelf. Wie zijn we nu ècht? Zelfs de oprechte, ja juist hij, zal weten dat het hart arglistig is, zoals de Heere Zelf gezegd heeft. Dat geldt ook van uw en van mijn hart. Eenmaal, voor de rechterstoel van Christus, zal werkelijk duidelijk worden wat het verschil is tussen Jakob en Ezau. Vreselijk als we voor de rechterstoel van Christus nog een Ezau zijn, een natuurlijk mens, zonder genade en zonder de zegen. Zonder Christus. Want om Hem gaat het tenslotte.

Ezau met Jakobs stem. Maar nu andersom, Jakob met Ezau’s handen? De kerk gehuld in een wereldse schijn. De knopen lijken onontwarbaar. Gelukkig dat de Heere Zijn volk toch oprecht maakt.

Geloof
Nu leek het er ook wel op, alsof alles ook helemaal verkeerd zou gaan. Het was ook niet eenvoudig voor Rebecca, die wist van de belofte van de Heere, wat ze moest doen. Had ze met redelijke argumenten haar man moeten overtuigen? Maar ze gelooft waarschijnlijk niet, dat Izak voor haar woorden openstaat. Het wildbraad was naar zijn smaak en hoe gaat dat dan? Wat kunnen ook mensen als Izak tegenvallen!
Wat Rebecca hier doet, getuigt van geloof. Ze houdt vast aan de belofte, maar ze werkt het verkeerd uit. Dat deed Abraham met zijn vrouw ook al, en Mozes later ook, toen hij de Egyptenaar doodsloeg. Zovelen hebben de Heere willen helpen in de vervulling van Zijn raad.
Had ze het niet rustig moeten laten komen, zoals het kwam? Zou de Heere Zijn woord echt vergeten hebben, of komt Hij erop terug? Misschien was Rebecca daar wel bang voor. Dat zou ook kunnen. De Heere zou vanwege ons gedrag, op Zijn woord kunnen terugkomen …
Dat wantrouwen is ongeloof.
Waar geloof leert op de Heere wachten en achter Hem aankomen. Het ging tenslotte om de komst van Christus. Het werk der verlossing kon niet gekeerd worden. Het welbehagen des Heeren zàl door Zijn hand gelukkig voortgaan. Daar mocht Rebecca op hopen. En die hoop geldt u, als u leerde al uw werken te verliezen om te steunen op Christus alleen.

P. Roos
(Ds. P. Roos is emerituspredikant en woont te Burgum.)

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 oktober 2008

De Wekker | 16 Pagina's

Jakob en de zegen

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 oktober 2008

De Wekker | 16 Pagina's