Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Hoe bereiken we mensen uit andere culturen  met het Evangelie?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Hoe bereiken we mensen uit andere culturen met het Evangelie?

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Zendingswerk vond vroeger plaats in verafgelegen gebieden. Tegenwoordig vindt het ook plaats in onze eigen steden en plaatsen. Nederland is een multicultureel land geworden. Op veel plaatsen zijn kerken, waaronder diverse christelijke gereformeerde kerken, actief in het missionaire werk onder vluchtelingen en mensen afkomstig uit andere culturen. Maar hoe kunnen we dit het best aanpakken?

Niemand zal het onopgemerkt voorbij zijn gegaan. Het is zichtbaar in het nieuws, maar ook in het straatbeeld. Van een vrij homogene bevolking is de Nederlandse samenleving multicultureel geworden. De Nederlandse bevolking is verdeeld over de vraag hoe hiermee omgegaan dient te worden. Als christelijke gemeente hoeven we niet op alle problemen een pasklaar antwoord te hebben. Wel mogen we zien dat God het zendingsveld dichtbij heeft gebracht. Vele volken die voorheen moeilijk bereikbaar waren met het Evangelie zijn nu binnen ons bereik gekomen! Binnen de (christelijke gereformeerde) kerken zijn de laatste jaren veel initiatieven ontstaan om nieuwe inwoners van ons land zowel met praktische hulp te helpen als ook hen met het Evangelie te bereiken. Asielzoekers worden opgehaald voor kerkdiensten. Kinderclubs worden gehouden waar veel allochtone kinderen komen. Op diverse plaatsen zijn International Christian Fellowships (ICF) opgericht. Op beleidsmatig niveau is er ook aandacht voor (bijv. ruimte voor zendingsgemeenten in de kerkorde).

Praktische vragen
We zien de afgelopen jaren mooie dingen gebeuren. Er ontstaan vriendschappen tussen Nederlandse christenen en nieuwe Nederlanders. Mensen uit andere culturen (waaronder moslims) komen tot geloof in de Heere Jezus. Maar er vinden ook teleurstellingen plaats. Mensen die al enige jaren diensten bezoeken raken uit het zicht. Er kunnen culturele misverstanden ontstaan. Sommige mensen vinden het vervelend dat er tijdens de dienst zelf nog mensen binnen komen zetten. Ze weten toch hoe laat de dienst begint? Soms is er onbegrip: waarom moet er een aparte dienst of Bijbelstudie worden georganiseerd voor vluchtelingen? Ze kunnen toch gewoon bij ons in de dienst komen? Ze zijn nu eenmaal in Nederland en kunnen zich toch best voegen? Kortom, het is goed om stil te staan bij overeenkomsten en verschillen tussen de Nederlandse cultuur en de culturen van vele nieuwe medelanders. Een ieder zal begrijpen dat dat niet anders kan dan met algemene opmerkingen. Vervolgens de vraag hoe we in het evangelisatiewerk hiermee om kunnen gaan.

Overeenkomsten
Allereerst is het goed te beseffen dat we allemaal mens zijn. Of we nu in Nederland geboren zijn of in het Midden-Oosten of in Azië we hebben allemaal onze behoeften en verlangens. En deze komen voor een groot deel overeen. Naast de primaire levensbehoeften als voedsel, kleding, huisvesting zijn we op zoek naar (sociale) veiligheid en levensgeluk. Een opa of oma van allochtone afkomst kan intens genieten van het bezoek van de kleinkinderen. Net zoals wij dat herkennen in onze families. Deze herkenning kan ons dichtbij elkaar brengen. Een gesprek over de wederzijdse families breekt al snel het ijs!

Vervolgens plaatst de Bijbel ons als Nederlanders op één lijn met alle nieuwe medelanders. Geen enkele cultuur staat dichterbij of verder weg van het Evangelie. Zonder het geloof in de Heere Jezus zijn wij allemaal vervreemd van God. Alleen door het geloof in Hem zijn wij geen vreemdelingen meer, maar medeburgers van de heiligen en huisgenoten van God (Efeze 2: 19). Dit geldt dus zowel voor mensen die al generaties in Nederland wonen en onder de verkondiging van het Evangelie leven als voor mensen die recent in Nederland zijn aangekomen! Door Christus, onze Vrede, is de tussenmuur, die scheiding maakte, afgebroken (Efeze 2: 14). Zoals een ex-moslim mij antwoordde op de vraag hoe hij christen was geworden: ‘Alleen maar door de genade van God’ en hij wees met zijn vinger naar boven. Door Gods genade herkennen we elkaar in Christus.

Verschillen
Elke cultuur is anders. Zelfs binnen landen zijn er verschillen. Een randstedeling is al anders als een Limburger. Dan kunnen we begrijpen dat een West-Afrikaan anders is dan een Oost-Afrikaan. Een inwoner van Hong Kong of Beijing heeft een andere cultuur dan een Chinees van het platteland. Ook karakters spelen een grote rol. Het is dus verstandig om niet vanuit een vooroordeel iemand te benaderen. Neem tijd om iemand te leren kennen. Toch kan het behulpzaam zijn om de verschillen tussen de westerse en niet-westerse culturen (in grove algemeenheden) te kennen. We kunnen dan beter begrijpen waarom iemand ons plechtig belooft te komen naar de Bijbelstudie, maar toch niet op komt dagen. Of waarom een Afrikaan die in een dienst hardop ‘Amen’ roept (zie Psalm 105: 48) niet per definitie een pinkstergelovige is maar ook prima uit een gereformeerde kerk afkomstig kan zijn.

Een behulpzaam boekje is ‘Foreign tot Familiar’ van Sarah A. Lanier. Zij maakt een onderscheid in ‘warme culturen’ tegenover ‘koude culturen’. Mensen uit warme culturen zijn veel meer gericht op relaties en veel minder op taken. In een koude cultuur is het precies andersom. Voor een ICF-gemeente is het daarom best een worsteling om enerzijds medelanders te betrekken bij leiding en organisatie, maar toch ook te willen dat de gebruikelijke activiteiten uitgevoerd worden. Wie moet dan waarin veranderen? Belangrijk is ook het verschil tussen directe en indirecte communicatie. Een niet-westers georiënteerd iemand zal over het algemeen niet direct tegen u of jou zeggen dat hij of zij niet komt. Hij of zij zal dat indirect proberen te zeggen of zal dat helemaal niet zeggen. Dit heeft dan ook niets men onbetrouwbaarheid te maken. Het heeft juist te maken met respect tegenover de vraagsteller! Iemand direct in het gezicht ‘nee’ verkopen geldt in veel culturen als verschrikkelijk onbeleefd en beledigend. Als Nederlanders mogen wij ons ook best het effect realiseren als wij uitnodigingen direct afslaan! Herkenbaar zal het verschil in gastvrijheid zijn. Uitgenodigd worden aan een Nederlandse tafel betekende (traditioneel) dat je tot de familie of vrienden wordt gerekend. In veel culturen is het gewoon om met elkaar te eten. Het kan zomaar zijn dat als u een medelander uitgenodigd heeft voor de koffie hij of zij wacht om weg te gaan tot er gegeten is.

Hoe hiermee om te gaan?
Als we evangelie door willen geven aan medelanders is het een ‘must’ om enige kennis te hebben van culturele verschillen. Het genoemde boekje of andere boekjes op dit terrein kan hierbij helpen. Anderzijds leren medelanders ook snel. Zij begrijpen best dat wij nooit 100% Iraans of Arabisch zullen worden. Belangrijk is dat medelanders merken dat we liefde voor hen hebben. Warmte en gastvrijheid zijn voor hen belangrijke waarden. Veel medelanders vergeven graag onze Nederlandse directheid als ze zien dat wij echt om hen geven! Het is wel verstandig om niet als eerste vragen te gaan stellen over een eventuele vlucht, reden om in Nederland te zijn, wel of niet legaal te zijn e.d.

In de praktijk zien we dat er vluchtelingen hun weg vinden naar onze gemeenten. Toch is het vaak lastig aarden, omdat er grote taal- en cultuurverschillen zijn. Gemeentestichting is in de praktijk een goede wijze om medelanders met het Evangelie te bereiken. Is dat in uw situatie niet haalbaar, dan is het aan te bevelen om naast de Nederlandse diensten ook regelmatig bijeenkomsten (bijv. Bijbelstudieavonden) te organiseren voor de medelanders.

Evangelisatiewerk
In ons postmoderne klimaat is evangelisatiewerk onder Nederlanders bijna alleen nog mogelijk door relaties. Bij medelanders zijn relaties nog belangrijker. Het uitdelen van folders werkt nauwelijks. Wel is het contact leggen met medelanders relatief makkelijker. Je kunt zomaar op straat of in het AZC een gesprekje aangaan en voordat je het weet drink je een kopje thee met elkaar. Maar verwacht het niet van één bezoekje. Trouw zijn en regelmatig contact hebben, zijn belangrijke voorwaarden om het Evangelie echt door te kunnen geven. Uiteindelijk zijn wijzelf het Evangelie dat mensen het eerst lezen. En het is prachtig als medelanders dan als eerste de liefde van de Heere Jezus Zelf zien.

Tot slot: evangelisatiewerk is het werk van de Heilige Geest. Hij opent harten. Vanuit dat vertrouwen mogen we op weg gaan naar de mensen die Hij op onze weg plaatst.

J.H. Bonhof
Drs. J.H. (Joan) Bonhof is missionair medewerker in de ICF Utrecht en admissiaal student aan de TUA.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 augustus 2011

De Wekker | 16 Pagina's

Hoe bereiken we mensen uit andere culturen  met het Evangelie?

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 augustus 2011

De Wekker | 16 Pagina's