Foute keuze

We hebben de dodenherdenking op 4 mei en de bevrijding op 5 mei weer achter ons liggen. Al met al komen er op deze gedenkwaardige momenten nog steeds heel wat emoties naar boven. Dit jaar vanwege bepaalde keuzes nog meer dan andere jaren.

Aanleidingen
Allereerst was er de ophef rondom het gedicht van Auke Siebe Dirk, dat de titel van mijn ‘Aanzet’ draagt en gelezen zou worden bij de nationale dodenherdenking op De Dam.
Auke Siebe Dirk draagt de naam van zijn oom die er destijds voor koos om te dienen aan het oostfront bij de Waffen-SS. Het gedicht is zonder meer aangrijpend te noemen.
Een tweede aanleiding voor het ontstaan van heftige emoties is gelegen in het besluit om in Vorden ook de dood van een zestal Duitse soldaten te herdenken op 4 mei. De rechter besloot in een aangespannen kort geding dat de herdenking door mocht gaan, maar dat burgemeester Aalderink van Bronckhorst er niet aan deel mocht nemen. Dit tot groot ongenoegen van de burgemeester.

Uiterste voorzichtigheid
In de maatschappij krijgen we hoe langer hoe meer te maken met de aandrang om ook de andere kant van de oorlog te laten zien. We kunnen toch niet eeuwig blijven leven met wrok- en haatgevoelens. En nog meer en andere reacties kun je vernemen.
Op zichzelf genomen gaat het om waardevolle reacties. Toch ben ik van mening dat we heel, heel voorzichtig moeten zijn. Het is helemaal waar dat vergeving een noodzakelijke zaak is en dat een mens niet kan leven en – nog belangrijker – kan sterven met haat. Maar juist daarom mogen we er niet lichtzinnig mee aan komen dragen. Nooit heb ik dat beter begrepen dan in de tijd dat ik predikant in Putten was. Ik kwam daar in aanraking met vrouwen en kinderen van wie man, vader, zoon of broer waren weggevoerd op 2 okt. ’44. De meeste (540) van de uiteindelijk 589(*) weggevoerde mannen keerden niet terug. Hun nabestaanden worstel(d)en levenslang met heel diepe vragen, vragen over haat en vergeving. Hoe diep dat gaat, en hoe moeilijk dat is, kunnen alleen zij maar weten. Grote, heel grote voorzichtigheid past de generatie van na de oorlog. We maken zomaar foute keuzes!

H.K. Sok, eindredacteur@dewekker.com

(*) Totaal werden 660 mannen afgevoerd naar het doorgangskamp Amersfoort. Daar werden er 59 vrijgelaten. 601 werden op de trein gezet naar Duitsland, maar onderweg sprongen 12 mannen uit de trein.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen