Ongelofelijke reisverhalen!

’t Is weer de tijd van de grote reisverhalen. Van beleefde of hopelijk te beleven reizen. Regelmatig hoor je dan de enthousiaste kreet “Ongelooflijk!!” Een uiting van verwondering. Vanwege de indruk die natuur en natuurverschijnselen of cultuur, het werk van mensen door de eeuwen heen, op je achterlaten. Ongelooflijk, omdat je niet snapt hoe een en ander tot stand is gekomen. Het gaat je begripsvermogen te boven.

Een ongelooflijk reisverhaal
Deuteronomium is het grote levensreisverhaal van Mozes, niet zozeer een wetboek. Het is als het ware zijn dagboek en geeft zijn herinnering weer, van de Horeb tot aan de Nebo. Hoe hij die reis beleefd heeft. Die beleeft hij als het ware opnieuw.
Heel actueel. Dat is het Bijbelse gedenken: de dingen opnieuw beleven, alsof je er zelf bij bent; er deel van uitmaakt. Dat is ook wat Mozes hier doet. En hij betrekt zijn toehoorders erbij. “Toen braken wij van Horeb op ...”, vs. 19. Terwijl de toehoorders helemaal niet zelf opgebroken zijn, maar hun ouders en grootouders (vs. 35-36). Zijn reisverhaal is dan ook geen verleden tijd, ooit, maar de geschiedenis herhaalt zich. Iets wat gegeven is aan ons mens-zijn. Ook aan ons, mensen die in het leven reizen met de Here God. Hij vertelt het opdat wij de fouten niet maken die anderen op diezelfde reis gemaakt hebben. De reis hebben afgebroken. Want dat is wat Mozes meteen aan het begin zegt: “het is ongelooflijk!” Het is niet te geloven dat het volk Israël de reis heeft afgebroken, de Here God niet geloofde, vertrouwde.

Het “grote” reisverhaal
Mozes laat ons delen in zijn reiservaringen. Vertelt hoe de reis begon: “Toen braken wij van Horeb op en gingen heel die grote en vreselijk woestijn door …” Geen plezierige route, maar wel de kortste en snelste, binnen 11 dagen. Linea recta, doelbewust door de Here God geleid kwamen “wij in Kades-Barnea.” Ja, en toen! Het grote en herhaalde “toen”. Toen kwamen ze aan de grens van dat vreemde buitenland. Toen was er de grote onzekerheid en begon het wantrouwen (vs. 22). Durfde niemand verder te gaan. “Kan er niet iemand voor ons even de weg verkennen? Dan kunnen we er ons een voorstelling van maken.”

Dat was best. Je moet je reis natuurlijk ook wel goed voorbereiden. Is er wat te doen? Hoe ziet de camping eruit? En zie, het was goed, zeer goed (vs. 25). Nu geen “toen” meer, maar begint het grote “maar” (vs. 26). Ze gaan niet! De grens niet over. De angst voor het onbekende, het Beloofde land is te groot. Neen, niet de angst voor het onbekende, maar het gebrek aan vertrouwen op de Here God! Ze geven de reis op. Mozes probeert ze nog over te halen. Herinnert aan de reis totnogtoe. Aan wat de Here God allemaal voor ze gedaan heeft. Hij heeft ze zelfs gedragen (vs. 31), met maar één paar voetstappen in het zand. Zo ben je er gekomen. Desondanks; “geloofdet gij niet in de Here, uw God!” Dat is toch een ongelooflijk reisverhaal! Ondanks dat Hij voor jullie is uitgegaan, de weg verkend heeft, om voor jullie een plaats te zoeken. Jullie hier gebracht heeft. Ongelooflijk! Ja, wanneer ze dan toch eindelijk gaan is het te laat. Nu hoeft het voor de Here niet meer. Want ze gaan niet in vertrouwen, maar uit angst voor het verlies. Dat blijkt wel uit het feit dat ze de woorden van de Here God weer niet vertrouwen. Zegt Hij: “Trek niet op. Ik zal niet in uw midden zijn.” Gaan ze zonder Hem op pad. Komen ze niet waar we wezen willen.

Een kwestie van goede reisvoorbereiding
Wil je dus echt een ongelooflijke reis hebben, een reis waarin je echt niet te geloven dingen ziet, dan is een goede reisvoorbereiding dus maar alles. Niet alleen de plaats van bestemming kiezen en daar alles van te weten zien te komen. Ook de weg die je moet gaan om er te komen. Maar bovenal een goede reisleider. En dan ben je er nog niet. Want je moet die reisleider wel willen vertrouwen. Nu staat de tweede groep Israëlieten opnieuw voor de grens. Gaan ze of gaan ze niet? Mozes houdt ze het oude reisverhaal voor. Zegt dat ze zonder hem verder moeten. Dat ze verder kunnen en verder mogen in geloof, in simpel vertrouwen op de Here God. Met het verhoorde gebed: Laat ons van hier niet optrekken, indien Gij niet met ons meegaat. Met het gebed door Jezus Christus ons gegeven: Leid ons door uw Heilige Geest. Ongelooflijk als je dat niet doet. Hoe wil je anders op reis, op levensreis gaan?

M. Hogenbirk
Ds. M. Hogenbirk is predikant te Aalsmeer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen