Apeldoorn-Centrum: poldergemeente in de stad

De Barnabaskerk is waarschijnlijk niet meer betrokken bij de TUA dan andere CGK-gemeenten, denkt Jorne den Boer (25). Hij studeert zelf theologie aan de Apeldoornse universiteit, maar is één van de weinige studenten die zich heeft aangesloten bij deze gemeente. “De meesten zijn hier niet in het weekend en blijven lid in hun eigen gemeente. Anderen wonen wel in Apeldoorn, maar niet het centrum. Zij gaan naar de kerk van Zuid of Oost of een ander kerkgenootschap.”

Pakweg dertig jaar geleden was dat wel anders, herinnert Jan Paape (63) zich. “De ov-studentenkaart was er nog niet, dus de meeste studenten bleven in het weekend op hun kamer of in een kostgezin. Een nadeel was dat de +16 jv destijds vol zat met studenten die hele theologische uiteenzettingen konden houden. Daar hadden onze eigen jongeren moeite mee.” Dat er nu in de gemeente geen speciale aandacht is voor TUA-studenten, vindt br. Den Boer geen probleem. “In de kerk hoef ik niet per se als theologiestudent te zitten. Ik vind het prima om gewoon gemeentelid te zijn.”

Polderen
‘Een gemeente vlakbij de universiteit, daar zullen we vast veel professoren bijhoren’, dacht Marieke Koppejan (29) toen ze een jaar geleden met haar gezin naar Apeldoorn verhuisde. “Inmiddels zijn er maar één of twee voorgegaan. Eigenlijk merken we amper dat de TUA om de hoek staat”, zegt ze. De overgang van de randstad naar de Veluwe was voor de familie Koppejan erg wennen. “In een streekgemeente als Leiden word je al snel op de koffie gevraagd, in Apeldoorn duurde dat een half jaar. Ik denk dat het komt omdat de Veluwnaar meer afwachtend is.”

Eigenschappen van de Barnabaskerk zijn de breedte, het ‘polderen’ en de compromissen. Veranderingen gaan altijd weloverwogen en doordacht, vindt br. Paape. “We nemen ook ruim de tijd om er met elkaar over te spreken. Daardoor wordt de uitkomst breed gedragen.” Neem bijvoorbeeld het besluit over Bijbelvertalingen. Daar werd uitgebreid met de gemeente over gesproken. “We konden niet unaniem kiezen voor de NBV”, vertelt br. Den Boer. “Daarom zal de dominee nu aan de hand van de tekst kiezen uit de NBV of de HSV.”

Etiketje
Het evangelisatiewerk vanuit de Barnabasgemeente staat op een laag pitje. “We zijn er mee bezig, maar het heeft nog geen handen en voeten gekregen”, vertelt br. Paape. “Het leeft gewoon niet echt”, vult zr. Koppejan aan. “We vinden het wel prima met elkaar. Terwijl God ons de opdracht geeft om het evangelie te verkondigen. Ik hoop echt dat de gemeente zich in de toekomst meer naar buiten richt.” Anderzijds zitten de leden van de Barnabaskerk ook niet stil. “Kinderwerk is duidelijk een speerpunt. Eigenlijk is dat ook een vorm van evangelisatie.”

Br. Den Boer zou graag meer bezinning in de gemeente zien op de waarde van de eredienst. “Het besef daarover mag best wat sterker zijn. Wat is een kerkdienst? Waarom ga ik naar de kerk? Wat gebeurt daar? Wanneer kan ik wegblijven? Een kerkdienst is fundamenteel anders dan een Bijbelstudiegroep – hoe goed ook.” Br. Paape: “Als wijkouderling wijs ik mensen daar ook op: er zit 168 uur in een week, waarvan je drie uur naar de kerk mag. Ja, het mág, want we leven in een vrij land.”

Bestaansrecht
Naast de Barnabasgemeente telt Apeldoorn nog twee andere CGK’s. “Toen de we hier kwamen wonen, vroegen we verschillende mensen naar de drie kerken”, vertelt zr. Koppejan. “In de volksmond hebben ze wel degelijk een etiketje: Oost is de vrije, Zuid de vergrijsde en Centrum de behoudende gemeente. We zijn overal geweest, maar er is vrijwel geen verschil, zowel in de preken als liturgie niet. We lijken meer op elkaar dan we zelf willen weten.”

Een dalend ledental maakte dat drie CGK-gemeenten in Den Haag dit jaar samen verder gingen. Of de Apeldoorners op termijn ook een fusie verwachten? Voorlopig in ieder geval niet, denkt br. Paape. “De gemeenten zijn zelf groot genoeg met zo’n vier- à vijfhonderd leden. Ik vind het wel prettig en overzichtelijk zo. Maar als we geen bestaansrecht meer zouden hebben, vermoed ik dat we bij elkaar aankloppen.” Ook br. Den Boer is voorstander van een verspreiding over de stad. “Toen de kerk in Centrum te groot werd, kwam Zuid erbij en later Oost. Dat was een bewuste keuze vanuit de gedachte dat de kerk dan dichter bij de mensen is. Het zou jammer zijn als we dat moeten terugdraaien.”

Over CGK Apeldoorn-Centrum
De Barnabaskerk is de oudste van de drie Apeldoornse Christelijke Gereformeerde Kerken. De gemeente telt bijna vijfhonderd leden, waarvan ongeveer een derde onder de twintig jaar. Predikant is ds. B.A.T. Witzier.
http://barnabaskerk.cgkapeldoorn.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen