Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Samen een vuist maken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Samen een vuist maken

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wethouder Hans Tanis uit Sliedrecht krijgt weleens het verwijt dat hij als christen niet moet denken dat hij anderen de wet op kan leggen. 'Je merkt dat je elkaar als christenpolitici steeds meer nodig hebt. Het is belangrijk dat we samen optrekken.'

“Mijn politieke carrière begon ik als voorzitter van de jongerenorganisatie van de SGP. Ik had er lol in daar de luiken een beetje open te zetten. In de christelijke politiek hebben we nogal eens de neiging om vooral met onszelf bezig te zijn en daarom heb ik geprobeerd veel te investeren in contacten met andersdenkenden. Een aantal jaren later kwam ik in de gemeenteraad terecht, daarna in het college. Het is leuk om wat voor je directe leefomgeving, je dorp, de regio te doen vanuit een christelijke levensvisie. Ik geloof dat het voor christenen een roeping is om actief te zijn in de samenleving. Het ‘zoutend zout’ zijn geldt ook in de politiek.”

Uitdaging
“Aan de ene kant vind ik het werk van wethouder mooi, omdat ik de christelijke levensvisie vanuit de Bijbel mag vertalen naar de politieke praktijk. Tegelijkertijd is het een uitdaging om in een geseculariseerde samenleving je doelen te bereiken. Actief participeren in de politiek betekent dat je per definitie compromissen moet sluiten. Het is altijd weer een afweging hoever je daarin als christen kunt gaan. Op plaatselijk niveau is de zondagsrust bijvoorbeeld zo’n heikel punt. Hoe ga je daarmee om? De meerderheid in het dorp heeft geen moeite met activiteiten op zondag. Dan kom je er niet door als christenpoliticus te zeggen dat je niet wil dat er dingen gepland worden. Als wethouder – en vertegenwoordiger van een minderheid – moet ik proberen te sturen en te reguleren. Dan maak je helaas per definitie vuile handen, omdat je indirect het kwaad probeert te beteugelen terwijl je zelf eigenlijk niet achter bepaalde dingen staat.
Coffeeshops, toerisme, subsidies en voorwaarden voor evenementen; het zijn allemaal zaken waar je besluiten over moet nemen en waarbij je als lokaal politicus ook vaak gebonden bent aan landelijk beleid.

In positieve zin kun je juist als christenpoliticus proberen de belangen van je achterban te behartigen en een stem te zijn namens andere christenen. Bijvoorbeeld op het gebied van onderwijs, leerlingenvervoer, identiteitsgebonden zorg. Dit wordt weleens onderschat door de achterban. Hier ligt volgens mij ook een rol voor de kerk; het is van belang om mee te leven met christenpolitici en hen bijvoorbeeld ook eens te noemen in de voorbede. Daarnaast moeten de kerken actief de politiek opzoeken als er plaatselijk thema’s spelen. Ook de komende decentralisaties bieden wat dat betreft kansen. Ik vind de kerken wel eens te afwachtend, een actievere rol zou niet misstaan!”

Gedoogd
“Als politicus met christelijke standpunten word je gewaardeerd vanwege je inzet en betrokkenheid, maar als het er echt op aankomt word je gedoogd. Bij een bespreking over principiële onderwerpen voltrekt zich al snel een scheiding der geesten. In Dordrecht was laatst een discussie over de openstelling van winkels op zondag. Daar werden de messen geslepen; er was niet alleen onbegrip maar ook echt vijandschap.

Regelmatig vallen er opmerkingen als: wie denk jij dat je als christen bent dat je mij de les leest? Dat je gelovig bent en naar de kerk gaat, betekent niet dat je anderen je wil kunt opleggen. In essentie merk je dan dat je een ander uitgangspunt hebt. Het is nogal een verschil of je de mens of het Woord van God als norm neemt.

Daarom vind ik het belangrijk te laten zien wat het christelijk leven voor me betekent. Ook meeleven met anderen bijvoorbeeld leidt vaak tot waardevolle gesprekken. Juist als collega’s problemen hebben, kan je iets kwijt over de leiding van God in je leven en wat het betekent om in afhankelijkheid van Hem te mogen leven.

Het is mooi dat we hier in Sliedrecht als SGP samenwerken met de ChristenUnie. Gelukkig zie je dat landelijk en regionaal ook steeds meer. Het is belangrijk dat we de verschillen niet uitvergroten, onze roeping erkennen en samen een vuist maken, juist ook gezien de ontwikkelingen in de maatschappij. Wat mij betreft zetten we de vaak marginale discussies opzij, accepteren we elkaars verschillen en kijken we vooral naar de mogelijkheden om samen sterker te staan. Dan kunnen we nu eenmaal meer bereiken!’’

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 oktober 2014

De Wekker | 20 Pagina's

Samen een vuist maken

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 oktober 2014

De Wekker | 20 Pagina's