Het opstandingslichaam*

Op grond van de Bijbel is er inderdaad het een en ander te zeggen over het opstandingslichaam van de kinderen van God. Paulus spreekt erover in het opstandingshoofdstuk 1 Corinthiërs 15. Hij zegt dat het opstandingslichaam een geestelijk lichaam zal zijn, zie 1 Corinthiërs 15: 44-46. Het eeuwige leven van de gelovigen zal mede bestaan in het dragen van het beeld van de hemelse mens, de verzen 47 en 48.

Hoe weet Paulus dit?
Dat is hem duidelijk geworden uit de opstanding van de Heere Jezus Christus. Zonder de lichamelijke opstanding van Christus had Paulus niet over het lichaam van de opstanding kunnen spreken. Paulus vergelijkt de opgestane Christus met Adam op het punt van de bestaanswijze en de lichamelijkheid. En dan zijn er grote verschillen aan te wijzen tussen het lichaam van Adam en dat van Jezus Christus na Zijn opstanding.

Het natuurlijke lichaam
Van het lichaam van Adam is te zeggen dat het een natuurlijk lichaam was. Hij is de eerste mens, de mens uit de aarde. Adam is de stoffelijke mens. Dit natuurlijke lichaam is er het eerst. Er kan geen geestelijk lichaam komen zonder dat er eerst een natuurlijk lichaam is geweest. Wij zijn in onze bestaanswijze door Adam bepaald. Wij dragen het beeld van Adam, dus het beeld van de aarde, stoffelijke mens. Is er van dit aardse, natuurlijke lichaam meer te zeggen? Ja. Paulus geeft er een aantal duidelijke karakteristieken van. In de verzen 42-44 zegt hij, dat het natuurlijke lichaam wordt gezaaid in verderfelijkheid (vergankelijkheid), oneer en zwakheid. Deze drie woorden omschrijven onze lichamelijkheid nu: vergankelijkheid, oneer, zwakheid. Het zijn uiterst negatieve aanduidingen. Ze wijzen ons op de verwoestende doorwerking van de zonde. Er werkt een proces van vergankelijkheid in ons. Het resultaat van dit proces is de dood. Ook de gelovigen ontkomen niet aan dit proces. Het wordt scherp verwoord in het gebed voor de bediening van de doop: „dit leven, dat toch niet anders is dan een gestadige dood”. Daarom wordt ons bestaan ook gekenmerkt door oneer. Het woord oneer komt oorspronkelijk uit de wereld van de rechtspraak. Iemand kon door wangedrag zijn burgerlijke rechten verliezen. De rechter ontnam hem dan zijn burgerrechten. Zo iemand kwam in een staat van eerloosheid terecht. De oneer spreekt tot ons het sterkst, evenals de vergankelijkheid en de zwakheid, wanneer we aan een graf staan. De aardse mens, met zijn natuurlijk lichaam, heeft geen leven in zichzelf en kan het leven niet vasthouden.
Zo tekent Paulus in enkele forse trekken onze situatie voor de opstanding. Wij dragen het beeld van Adam, van de stoffelijke mens.

Het geestelijke lichaam
Christus heeft in Zijn opstanding uit de doden een nieuw lichaam gekregen. Zijn lichaam vertoonde overeenkomst met het lichaam van voor de opstanding, maar toch was het een nieuw lichaam. Het is het geestelijke lichaam te noemen. Er bestaat dus reeds een geestelijk lichaam! Dat is het opstandingslichaam van Jezus Christus. Hij is de tweede Adam, de tweede mens, vers 47. Hij is uit de hemel. Het geestelijke lichaam vindt zijn herkomst in een nieuwe daad van God. God heeft door Zijn almachtige kracht Christus uit de doden opgewekt en Hem een nieuw, geestelijk lichaam bereid.
De kinderen van God, die eerst het beeld van de aardse mens hebben gedragen, zullen na hun opstanding het beeld van de hemelse mens dragen. Ze zullen het beeld van Christus vertonen, ook in hun nieuwe lichamelijkheid. Hun lichamen zullen gelijkvormig worden aan het verheerlijkte lichaam van Christus, zie Filippenzen 3: 21.
Het lichaam van de opstanding kent onvergankelijkheid, heerlijkheid en kracht. Alle gevolgen van de zonde met betrekking tot ons lichaam zijn tenietgedaan. De dood is er niet meer. Hij is voor eeuwig verzwolgen in de overwinning. Daarom zal ook nooit iemand meer zeggen: ik ben ziek. Ik ben moe. Ik ben lusteloos. Ik kan het niet meer aan. God geeft heerlijkheid aan het opstandingslichaam.
Heerlijkheid is de uitstraling van het leven, dat eeuwig is. Glans en luister, gloed en volheid kent de nieuwe mens van de opstanding. Het is de mens vol eeuwige gezondheid, levenslust en duurzaamheid. Verouderingsprocessen zullen er niet zijn. Deze nieuwe mens is de hemelse mens vol levenskracht, vol kracht om God te kennen en in gerechtigheid en vrede met zijn naasten te leven. God zal zijn alles in allen.

Nog niet voorstelbaar
We kunnen ons nu nog niet voorstellen hoe deze nieuwe werkelijkheid zal zijn. We kunnen geen verdere beschrijving van het geestelijke lichaam geven. We kunnen het opstandingslichaam van de kinderen van God niet afleiden en voorstelbaar maken uit wat we nu kennen. In de opstanding van de doden werkt immers Gods vernieuwende kracht. Opstanding is een nieuwe wonderdaad van God. Maar het geestelijke lichaam is wel een lichaam. Wij zullen mensen zijn, bestemd voor het eeuwig wonen op de nieuwe aarde, in de ongestoorde gemeenschap met de hemel, of beter gezegd: met God Zelf. Wij zullen de volle levens- en liefdesgemeenschap genieten, met God en met elkaar. Het geestelijke lichaam is niet een onzichtbaar lichaam; het bestaat niet uit een of andere „vorm” van geest, nee het is een lichaam, dat ten volle bepaald en geregeerd wordt door de eeuwige Geest van God. Het past volledig bij de herschepping door de Geest. Met deze verlossing van ons lichaam is onze verlossing voltooid.

Hoop
Zo mogen wij de verlossing van ons lichaam verwachten. Het beeld van God zal volkomen worden hersteld. Wij hebben in het geloof veel om naar uit te zien! Laten wij de dingen van het toekomende leven veel overdenken. Wij moeten de grote verandering nog ondergaan, maar voor Gods kinderen is dat een gebeurtenis om naar uit te zien. Het gaat om een opgenomen worden in de eeuwige liefdesgemeenschap met God. Mens van God te zijn: tot de eeuwige bestemming te zijn gekomen om God eeuwig te loven en te prijzen.
Er is hoop. Gegronde verwachting voor al wie in Jezus Christus gelooft. Jezus Christus is lichamelijk uit de doden opgestaan. Ik geloof de wederopstanding van het lichaam!

* Dit artikel werd eerder gepubliceerd op 23 april 1993.

J. Jonkman
Ds. J. Jonkman is emerituspredikant en woont in Zeewolde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen