Hoe spreekt God?

Is het wel zo Bijbels om te zeggen dat God een plan voor ons leven heeft en dat wij geroepen zijn dat plan te ontdekken en te doen? Bruce Waltke wijst er in zijn boekje Gods wil ontdekken op, dat God zeker ons leven leidt, maar dat daaruit nog niet voortvloeit dat wij het plan van God voor ons leven moeten ontdekken.¹ Laat staan dat we het plan voor ons leven aan de hand van losse Bijbelteksten op het spoor zouden kunnen komen.

Gods wil ontdekken
Bruce Waltke schrijft: ‘Het doen van beloften, het prikken van Bijbelteksten of het afgaan op de eerste gedachte die na een gebed in je opkomt, zijn onverantwoorde vormen van christelijke waarzeggerij. De afhankelijkheid van speciale tekenen van God is het kenmerk van een geestelijk onvolwassen persoon – iemand die de waarheid niet zo gelooft als zij gepresenteerd is, maar die een wonderteken nodig heeft als symbool van het gezag van God.’
Het is heel leerzaam om te zien welke weg Waltke in zijn boekje wijst bij het ontdekken van Gods wil voor je leven. Voor alles is nodig thuis te zijn in heel de Bijbel en niet te leven bij losse teksten of bijzondere gebeurtenissen. Door thuis te zijn in de Bijbel kun je leren aanvoelen wat de Heere wil en ontvang je onder de leiding van de Heilige Geest inzicht en wijsheid. Vandaaruit mag je leren af te stemmen op Gods hart. Een heel belangrijk onderdeel van het zoeken van Gods wil is het onderwerpen van al je overwegingen aan Gods Woord en Gods eer.

Vergissing?
Wij mensen kunnen ons gemakkelijk vergissen, in het herkennen van de gaven die de Heere ons geeft, in het reflecteren op onze verlangens, in het inschatten van wat de gevolgen kunnen zijn van wat we willen gaan doen.
Het is niet erg om je eigen gedachten met wantrouwen tegemoet te treden. Het is ook geen schande om in gehoorzaamheid te gaan omdat je oprecht meent dat de Heere je zendt, en onverrichter zake terug te keren of ergens vast te lopen. Was het dus een vergissing? Misschien. Maar wat dan nog? Laat de Heere ons vallen als we uit liefde voor Hem een verkeerde inschatting hebben gemaakt? Laten we bovendien niet te snel denken dat tegenslagen en nederlagen buiten Zijn voorzienigheid voor ons leven vallen. Wat weten we uiteindelijk precies van Gods wil? Laten we liever elk moment weer opmerkzaam luisteren en vooral gehoorzamen.
Het is mogelijk dat we de stem van ons eigen hart verwarren met Gods spreken. Daarom is het zo belangrijk om al onze overwegingen en overtuigingen bij de Heere in te leveren om te vragen om zicht op Zijn eer en Zijn wil.

Meer dan het Woord?
God spreekt door Zijn Woord en Geest. Is de Heilige Geest bij het geven van leiding altijd gebonden aan Zijn eigen Woord? Niet in die zin dat Hij altijd Bijbelteksten zal gebruiken om ons te weg te wijzen. De Heere kan ook omstandigheden gebruiken om een taak of roeping op onze weg te brengen. Maar altijd komt Gods Woord erbij. Want ook de meest bijzondere omstandigheden moet je duiden in het licht van de Schrift, bij de lamp van het Evangelie.
Denk maar aan Paulus nadat hij een visioen had gezien. Daaruit ‘maakten zij op’ zij naar Europa af te reizen. (Hand. 16:10) Toen de profeet Agabus voorzegde dat Paulus in Jeruzalem gevangengenomen zou worden, concludeerden alle omstanders dat Paulus dus niet moest gaan, maar Paulus overwoog dat deze profetie eerder een bevestiging dan een waarschuwing was (Hand. 21:10-14).
Waltke pleit ervoor om niet eigen-wijs te zijn. Je kunt zelf overtuigd zijn van een bepaalde roeping, maar vinden gelovigen om je heen ook dat je daar de gaven voor hebt? Herkennen zij de roeping tot een bepaalde taak? Het is heel bemoedigend als je merkt dat de Heere je iets duidelijk wil maken en dat dit herkenning vindt bij anderen. Hoe bijzonder de Heere ook spreekt, nooit moet je je verstand parkeren. Altijd is het ook je roeping om te doordenken wat het betekent om aan Gods stem gehoor te geven.

Gods geopenbaarde wil
Ondertussen moeten we nooit vergeten dat we Gods wil reeds kennen! Het zoeken van Gods wil bij bijzondere beslissingen vindt plaats aan de marge van het christelijke leven. God wil dat we Christus geloven, kennen, liefhebben, en worden als Hij. Dat kost moeite en vraagt volledige toewijding. We hebben de handen meer dan vol aan Gods geopenbaarde wil. Waar wij ons op moeten richten is Gods Woord voor ons hart en leven. Het is niet onbelangrijk om goed na te denken over de vraag wat nu de nieuwe aandacht voor profetie in de gemeente daar werkelijk aan toevoegt.

Profetie
In het interview komt de profetie als gave van de Geest aan de orde. Het lijkt dan vooral te gaan om onderlinge bemoediging in persoonlijke ontmoetingen en op kringen. Er wordt hier en daar in onze kerken voor gepleit om meer ruimte te geven aan een direct spreken van de Heilige Geest waarmee je anderen mag bemoedigen. Dat kan een bediening of ‘ministry’ in de gemeente zijn.
Elkaar bemoedigen is iets prachtigs en het doorgeven van een woord van de Heere dat je zelf aangesproken heeft ook. Geef die mooie tekst maar door op een kaartje of in een gesprek, biddend om de zegen van de Heilige Geest. Wij hoeven dan niet eens te weten hoe profetisch dat is. Het kan voor de ander een woord op het juiste moment zijn. Als je dat hoort, ben je erg dankbaar voor de leiding van de Heilige Geest. De Geest kan het je in je hart geven om iemand te bezoeken, te bellen of te schrijven. Wat is een leven dichtbij de Heere belangrijk!

Luisterend bidden
Het is zeer waardevol als er gezegd wordt dat een opmerkzaam, ontvankelijk hart belangrijk is. De cursus ‘gebedsministry’ die vanuit de NGK in Houten zich ook vertakt naar onze kerken, vraagt daar aandacht voor: het is belangrijk echt stil te worden voor God om dan de fluistering van de Heilige Geest te verstaan en profetieën aan elkaar ter bemoediging door te geven.
Het lijkt me echter zeker niet zonder gevaar jezelf open te stellen voor ingevingen die dan als concreet antwoord op het gebed aangewezen kan worden, zeker als dit plaatsheeft in een cursus waarbij dit luisteren naar de fluistering van de Geest getraind wordt. Is de reformatorische traditie niet terecht huiverig voor wat er aan gedachten en associaties allemaal naar boven kan komen, omdat ons hart niet zo goed te vertrouwen is?
De apostel Petrus zegt dat we het profetische woord hebben dat zeer vast is. Ds. Brienen wijst daar ook op in het interview. Het Woord van God is het criterium om te zien of het werkelijk van de Geest is. Maar als het niet strijdig is met Gods Woord, is dan wel vastgesteld dat het van de Geest is, of is het dat als bijvoorbeeld twee mensen dezelfde gedachte krijgen?

Criterium
Ik zie een betrouwbaar gereformeerd spoor lopen tussen de scylla van de uiterste bevindelijkheid waarbij gekregen teksten belangrijker worden dan de verkondiging van het Evangelie, en de charibdis van de charismatische beweging waarbij het directe spreken van de Geest gewaardeerd wordt boven het profetische woord dat zeer vast is.
Leanne Payne schrijft in haar boekje Luisterend bidden: ‘Uiteindelijk kan de ‘geest van gebed’, die God alleen kan ingeven, beoordelen of Gods stem klinkt, ‘ja’ dan ‘nee’. Deze gave gaat voorbij aan het bewuste denken en bouwt op het intuïtieve voelende denken.’² Zo'n criterium brengt ons wat mij betreft toch in subjectief vaarwater. Want wie maakt uiteindelijk uit of de gedachten die boven komen van de Geest komen of uit mijn eigen creatieve en onvoorspelbare geest?

Noten
¹ Bruce Waltke, Gods wil ontdekken, Medema Vaassen, 2003.
² Aangehaald door ds. E. Brink in Meer dan genoeg. Het verlangen naar meer van de Geest, De Vuurbaak Barneveld 2004.

A.Th. van Olst
Drs. A.Th. van Olst is predikant te Antwerpen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen