Derde Nationale Synode in de Grote Kerk te Dordrecht

In een ’s morgens geheel gevulde en ’s middags iets minder volle kerk kwamen broeders en zusters bijeen uit bijna de volle breedte van de protestantse kerken, inclusief de migrantenkerken.
Algemene en overheersende indruk van de bijeenkomst was, denk ik, dat we als christenen veel meer en duidelijker de eenheid in Christus hebben te zoeken. Dat kwam tot uitdrukking in de verschillende programmapunten en in de wandelganggesprekken. Niet in de laatste plaats sprak het verlangen ook uit het uit volle borst zingen van psalmen en liederen uit verschillende tradities. Muzikale bijdragen waren er ’s morgens van het Urker koor Soli Deo Gloria en ’s middags van de groep Trinity, die de kerk in een opmerkelijk actieve modus wist te krijgen. Zonder dat het naar mijn indruk tot irritatie leidde, kon het verschil in muzikale stijl niet duidelijker worden gemaakt.

Inhoudelijk
Ds. G. de Fijter, voorzitter van de stuurgroep, opende de bijeenkomst. Hij vertelde dat men nu de gedachte om in 2018, 400 jaar na de Nationale Synode in Dordrecht, te komen tot een verbond van protestantse kerken, bekend wilde maken.
Ds. W. van ’t Spijker mediteerde over Joh. 17: 20-26. Door het geloof ontstaat er een verbond met de Heer Jezus en met God, dat zichtbaar wordt in onderlinge liefde. Laat daarom alle gelovigen samen één zijn, niet wat oppervlakkige dingen betreft, maar om de diepe eenheid tussen Vader en Zoon, opdat de wereld gelove.
Prof. B. Kamphuis gaf een toelichting op de verbondsgedachte. Over het verbond gaat het vaak in de Bijbel. Zo sloot God een verbond met het volk Israël op de Sinaï, maar het volk was vaak ongehoorzaam. Daarom belooft God een nieuw verbond dat met ons is gesloten in Jezus Christus. Een verbond betekent betrouwbaarheid en verplichting. God komt Zijn beloften na en wil ons vervullen met Zijn Geest opdat we Gods liefde in de wereld laten zien. Maar daar hebben we elkaar voor nodig, want zonder elkaar falen we. Daarom zie je in de Bijbel ook een verbond tussen mensen onderling met het oog op hun dienst aan God. Een verbond veronderstelt een gemeenschappelijke basis en een gemeenschappelijke dreiging. De Nationale Synode koos als basis het Credo, gebaseerd op de belijdenis van Nicea. In een verbond leggen we ons ook tegenover elkaar vast tegen dreigende afval en verdeeldheid. Wat de organisatorische consequenties van een verbond van kerken zijn daar zijn we nog lang niet uit, maar we kunnen niet op de oude voet doorgaan.
Dr. J.M. van ’t Kruis benadrukte later dat het beoogde verbond vooral van onderop plaatselijk moet beginnen. Een middel daartoe is het plaatselijke geloofsgesprek tussen christenen uit de verschillende kerken. Om dat te stimuleren is de Stichting Geloofsgesprekken opgericht.

Interessant en indrukwekkend
Een interessant onderdeel van de bijeenkomst was dat een achttal gemeenten zich in een 4 minuten durend filmpje mocht presenteren. Die gemeenten waren gekozen uit het hele spectrum van de protestantse geloofsgemeenschappen. Na elke presentatie gaven twee mensen uit één van de andere gemeenten een korte reactie. Leerzaam was om te zien hoe verschillend kerkdiensten zijn ingericht met verschillen in liederenkeus, in begeleiding, in meer of minder vaste vormen, maar met één boodschap vanuit de eenheid in Christus.
Een indrukwekkende bijdrage werd geleverd door de Duitse schrijfster Esther Maria Magnis, die voordroeg uit haar autografische boek Gott braucht dich nicht: Eine Bekehrung, in het Nederlands vertaald als Mintijteer. Zij beschrijft daarin hoe zij na een crisisperiode in haar leven en in haar geloof weer vrede met God heeft gevonden.
Tot slot vermeld ik dat ook de burgemeester van Dordrecht aan bod kwam. Hij benadrukte vanuit zijn positie hoe belangrijk het is dat er in onze verbrokkelde samenleving verbinding tussen mensen is en wees daarbij ook op de rol van de kerken. Hij ziet er naar uit om in 2018 de Synode van 1618 in Dordrecht te gedenken en hij wenst de Nationale Synode alle succes in de komende periode. Kortom een volle en inspirerende dag.

J.A. Pals
Dr.ir. J.A. Pals maakt deel uit van het deputaatschap eenheid van de gereformeerde belijders in Nederland.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen