Eenheid en waarheid – een spanningsvolle verhouding?

‘…. en u te beijveren om de eenheid van de Geest te bewaren door de bande van de vrede …’

‘… maar dat wij, door ons in liefde aan de waarheid te houden, in alles toe zouden groeien naar Hem Die het Hoofd is, namelijk Christus.’ (Efeze 4: 3 en 15).

Eenheid als prioriteit
Ef. 4: 3 spreekt over ‘u te beijveren om de eenheid van de Geest te bewaren door de band van de vrede’.
In deze kerkbrief spreekt Paulus veel over de eenheid van het lichaam van Christus. Daar was blijkbaar aanleiding toe, en we kunnen daarbij concreet denken aan de verschillen tussen christenen uit de Joden en christenen uit de heidenen waarover deze brief spreekt. Er is blijkbaar zomaar een splijtzwam in de gemeente en dus ook in de kerken. Daarom roept de apostel ons op om ons te beijveren, letterlijk: ons te haasten om de eenheid te zoeken. Paulus bedoelt niet een eenheid als zelffabricaat van mensen – die houdt bij voorbaat al geen stand. Het gaat om de eenheid van de Geest, dus zoals de Geest die bewerkt in de gemeente. Een eenheid die een gave is van de drie-enige God, zoals blijkt in de verzen 4-6.
We behoeven ons dus niet in te spannen om die eenheid tot stand te brengen – dat doet de Heere Zelf. We worden wel opgeroepen om die eenheid te bewáren. Daarvoor zullen we alles in het werk moeten stellen. Geestelijke, volhardende inspanning gevraagd om elkaar vast te houden.

Maar hoe moet dat dan? Door de band van de vrede, die in Christus ligt. Hij is onze Vrede, door Zijn verzoenend werk aan het kruis. Waar die verzoening doorwerkt en de vrede op grond daarvan beleefd wordt, daar vind je elkaar, omdat je je door dat Evangelie van de vrede laat leiden. Daar zoek je niet het conflict, maar de sjaloom die Christus schenkt. En zo worden we en blijven we met elkaar verbonden.

Waarheid als noodzakelijke basis
Maar betekent dat dan dat je verschillen toedekt? Kan onder het mom van de eenheid en de vrede elke opvatting in de gemeente bestaan?
Nee. De hele Schrift door worden we ook gewaarschuwd voor dwaalleer. Ook hier, in Efeze 4: 14. Het Evangelie is per definitie aangevochten waarheid. Daarom roept ditzelfde gedeelte ons op om de wacht te betrekken bij die waarheid. Niet in de triomfalistische zin, die feitelijk alleen maar hoogmoed verraadt.
Maar tegelijk ook niet in relativistische zin: ‘Wij weten het ook niet’. Paulus roept ons in vers 15 dan ook op om ons in liefde aan de waarheid te houden.
In liefde: dus niet als betweters die hun gelijk willen halen, maar als mensen die uit zijn op het behoud van de ander.
We zijn geroepen, niet om elkaar ongenadig de waarheid te zeggen, maar elkaar op te roepen ons gezamenlijk in liefde aan de waarheid te houden.

Eenheid zonder waarheid is soft en is geen lang leven beschoren. Waarheid is in de Schrift geen vrijblijvende zoektocht, geen relativerend gebeuren. Ze concentreert zich in Hem Die de Waarheid in eigen Persoon is: de Heere Jezus Christus. En Hij zegt vervolgens over het Woord van Zijn Vader: ‘Uw Woord is de waarheid’. Die waarheid is doortrokken van Zijn liefde. Waarheid zonder liefde is hard en zal het gewenste effect niet bereiken. Liefde zonder waarheid laat ruimte voor alle opvattingen. Alleen als wij ons in liefde aan de waarheid houden, groeien we persoonlijk en samen toe naar Hem Die het Hoofd van Zijn gemeente is, Christus.

We mogen er voortdurend om vragen, in het besef dat alleen Gods Geest ons het kan geven.
Omwille van Hem Die bad om de eenheid van de Zijnen, Die kwam om voor de waarheid te getuigen en Zich in liefde voor al de Zijnen gegeven heeft.

P.D.J. Buijs
Ds. P.D.J. Buijs is predikant te Nunspeet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen