De snaar gesprongen
Met innig leedgevoel zal heel het land door, het droef bericht van ten Kate’s overlijden vernomen worden. Nog stierf de feesttoon niet weg, waarin vereerders en minnaars van den geliefden Dichter opgetogen, om hem hun dank en hulde voor zijn lied te brengen, of de snaar sprong op zijn harp en de snaar des levens in zijn hart.
Blijkbaar is de aandoening van dien feestdag hem, die reeds toen door geelzucht was aangetast, te machtig geweest.
Hij had de laatste jaren zoo veel en zoo bitter geleden.
Alles om hem heen ontviel hem.
Wonde na wonde werd aan zijn hart geslagen.
En aan dat leven van rouw en weemoed, aan die heilige poëzie der smart had hij zich gewend.
Maar, nu plotseling in die stilte een feesttoon weerklonk, hield het aan vreugde ontwende hart het niet uit, en ten Kate is de eeuwige ruste ingegaan.
Arm Nederland! Zoo sterven al uw dichters weg, en wordt het zoo ondichterlijk in uw prozaïsche saamleving.
Vooral ons Christenvolk gevoelt dit diep.
Want schier al onze grootere dichters hebben, elk op hun wijs, den Christus der heerlijkheid beleden.
Bilderdijk, Da Costa, Beets en ten Kate.
Alleen uit Bethlehem dauwt edeler poësie.
En al verhelen we nu niet, dat ten Kate niet Da Costa en nog minder een Bilderdijk was; en al is het bekend, dat hij, evenals Beets, meer tusschen ons Nederlandsch en Christelijk leven instond, dan dat hij bezwaren tegen den geest der eeuw zou hebben getokkeld, toch vergeten ook wij niet, hoe dit eene aan ten Kate met Da Costa en Bilderdijk gemeen was, dat aller hoogste hymne gezongen is voor den Immanuel, God met ons!
Stand.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 januari 1890
Het Wekkertje | 4 Pagina's