Overgeleverd om onze zonden, en opgewekt om onze rechtvaardigmaking

Goede Vrijdag, — dag, op der christenen kalender aangeteekend als den sterfdag onzes Heeren en Zaligmakers Jezus Christus. Ontzachelijke gebeurtenis: Christus, de Koning Israels, sterft aan het vloek-bout! Wat al lijden, smarten en benauwdheden zijn aan dat sterven vooraf gegaan. Jezus is overgeleverd om onze zonder, — overgeleverd aan Joden en Heidenen. En wat meer zegt, Hij is overgeleverd aan de wrekende gerechtigheid Gods. En nu Hij den beker Zijns lijdens ten bodem toe geledigd, — nu hij zich vrijwillig en volkomen overgegeven heeft, en alle voorbereidende handelingen zijn voleind, zal Hij sterven aan het kruis!
Zie dat offerlam ter slackting geleid worden! Hoor dien grooten Hoogepriester bidden, terwijl Hij zich zelven ten offer wijdt I Zie Hem meedoogenloos binden en nagelen aan het vloekhout, en geef nauwkeurig acht op de teekenen waardoor Zijn geheel eenig sterven zich onderscheidt.
Hemel en aarde komen in ontroering! Drie uren lang heeft de zon haar glansrijk licht en haar schitterende stralenpracht ingetrokken, terwijl Gods Zoon als de Man der Smarte aan het kruis hing. Weerklonken heeft het, door hemel en aarde, toen Hij, in de uren Zijner bange verlating, jammerde aan het kruis: «Mijn God, Mijn God! waarom hebt Gij mij verlaten!» En nu geheel Zijn lijden teneinde is en de Schrift tot de laatste letter is vervuld, nu roept Jezus met groote stem: «Het is volbracht!» En het hoofd buigende, gaf Hij den geest, na dien Zijnen Vader bevolen te hebben. Onbeschrijfelijk oogenblik! Eenig in geheel de wereldgeschiedenis. De Zonne der Gerechtigheid gaat ter kimme! Hij, die anderen het’eeuwige leven gaf, sterft als een misdadiger op Golgotha. O, wonder aller wonderen! Hij, die de dooden heeft opgewekt, sterft zelf als een menschenkind. De steenrotsen splijten, het voorhangsel des tempels scheurt van boven tot beneden, de graven worden geopend en een heidensch hoofdman roept verslagen uit: «Waarlijk, deze mensch was Gods Zoon!»
En dat alles is geschied om onze zonden. Zonder bloedstorting was geene vergeving, zonder voldoening geene verzoening, zonder handhaving van Gods recht en waarheid geene genade voor zondaren mogelijk.
Zou Christus nu de weldaden, door Hem verworven, Zijn volk kunnen toepassen, dan was ook Zijne opstanding noodzakelijk. De rijkdom van Gods ontferming, hierin gebleken, omschrijft de Apostel Paulus met de woorden: «opgewekt om onze rechtvaardigmaking.» Dit doet ons denken aan den derden morgen, waarop, heerlijker dan ooit, het licht van de Zonne der Gerechtigheid door de wolken brak. Heuchelijke gebeurtenis, die thans door de Christelijke Kerk alom wordt herdacht. Wel mógen we dan jubelen:
«Dat is de dag, de roem der dagen, dien Israels God geheiligd heeft.» Want niet alleen het lijden en sterven van den Heere Jezus Christus, maar ook al de trappen Zijner verhooging komen zijn volk ten goede.
Christus, opgewekt door de kracht zijns Vaders en opgestaan door zijn eigen goddelijke kracht (niet geestelijk, gelijk liet modernisme leert, maar lichamelijk) doet ons aanschouwen den Vorst des Levens. Hij is dood geweest en is weder levend geworden, en nu leeft Hij tot in alle eeuwigheid.
En wat is duidelijker bewijs, dat de Vader het offer Zijns Zoons, heeft aangenomen, en dat dood en. graf nu door Christus overwonnen zijn, dan juist ’s Heeren opstanding?
De gekruiste is opgestaan. De vijanden zijn beschaamd; al hun toeleg is verijdeld, en zij, die hebben geweend van droefheid en smarte, zien spoedig die droefheid in blijdschap veranderd.
Welkom, gij blijde dag! Welkom, gij schoonste aller dagen, waarop het Evangelie van de opstanding des Heeren verkondigd wordt! De geschiedenis is zoo boeiend, de waarheid zoo aantrekkelijk, en de glorie van Zions Koning komt door Zijne opstanding zoo vol majesteit en luister aan ’t licht. Zondaars kunnen liet nu hooren, welk een machtige Verlosser Jezus is, en al Gods kinderen mag liet hart wel opspringen van vreugde, nu zij weten, bij vernieuwing: «de Heere is opgestaan!» Want al peinzend over al het heil en over de uitnemende vrucht der opstanding van Christus, klinkt het telkens als hemelsche muziek, met duizende echo’s ons in do ooren: «opgewekt om onze rechtvaardigmaking!»
Juicht dan, verloste zielen! die in uw levenden Verlosser gelooft. Juicht met den Apostel der heidenen: «Wij dan gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God, door onzen Heere Jezus Christus. Was Christus niet opgestaan, dan was onze prediking ijdel, en ijdel was ook uw geloof. Maar nu bet Hoofd verheerlijkt is, nu is daarin en daardoor ook de verheerlijking van de leden des lichaams gewaarborgd.
Wie in Hem geloofd, zal niet beschaamd worden!

«Halleluja! Lof zij het Lam!
Die onze zonden op zich nam!
“Wiens bloed ons heeft geheiligd!
Die dood geweest is, en Hij leeft!
Die ’t volk, dat Hij ontzondigd heeft,
In eeuwigheid beveiligd!

Den Koning op des Vaders troon,
Den Eerstgeboren uit de doen,
Den bloed- en Heilgetuige !
Der Vorsten Vorst, der Heeren Heer
Zij heerschappij, en dank on oer!
Dat alle knie Hem buige!

Lof zij het Lam, Gods medgezel,
Uit Davids zaad, d’ Immanuel!
God, in het vleesch verschenen!
In Hem, die wederkomen zal,
In Hem aanbidde ’t gansch Heelal
Jehovah den Drieeenen!

Aanbidt den Vader in het Woord’.
Aanbidt den Zoon, aan ’t kruis doorboord?
Aanbidt den Geest uit beiden !
Van Zijn gemeenschap, Zijn genâ,
Zijn liefde en trouw, Hallelujah!
Zal ons geen schepsel scheiden.»

DA COSTA

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen