Debatbezoeker ziet mening bevestigd

Eén van de aanwezigen was Martin Klerx uit Veenendaal. Hij omschrijft zichzelf als ‘licht kritisch’ ten opzichte van Woord en Daad en ‘redelijk kritisch’ ten opzichte van ontwikkelingssamenwerking.

Waarom redelijk kritisch ten opzichte van ontwikkelingssamenwerking?
Ontwikkelingshulp is prima en wat mij betreft ook een christelijke plicht. De vorm waarin is voor mij nog wel een punt van aarzeling. Noodhulp tijdens crises is natuurlijk zonder twijfel goed. Maar het is vrij algemeen bekend dat steun aan regimes vaak niet terechtkomt bij de bevolking die het nodig heeft. Daarom steun ik via sponsoring liever direct een kind bij Woord en Daad. Verder vind ik dat ontwikkelingshulp via de overheid individuele burgers lui maakt. Mensen kunnen denken: ze geven namens mij al genoeg, dus ik hoef zelf niet meer te geven. Bovendien geeft de overheid weer deels aan particuliere organisaties zoals Woord en Daad, die mensen ook rechtstreeks zelf kunnen steunen. Dus wat is het nut van die extra overheidslaag ertussen?

Heeft de debatavond je mening nog veranderd of aangescherpt?
De debatavond bevestigde mijn gedachten over ontwikkelingshulp vooral. Hulp via overheden werkt niet en blijft in de elite hangen. Als je echt structurele hulp wilt geven, waardoor mensen iets opbouwen in plaats van in leven gehouden worden, dan moet je dat kleinschalig aanpakken. Maar juist dan wordt het een druppel op een gloeiende plaat. Want je kunt niet iedereen op deze manier helpen omdat het zo arbeidsintensief is.

Licht kritisch ten opzichte van Woord en Daad?
Onlangs hoorde ik Woord en Daad ‘de beste ontwikkelingsorganisatie’ genoemd worden. Daar ben ik het op zich wel mee eens. Met name vanwege de insteek op kleinschaligheid en onderwijs, plus de directe koppeling tussen sponsors en kinderen, wat betrokkenheid vergroot. Maar actieve beleidsbeïnvloeding in Den Haag voor meer ontwikkelingshulp en vasthouden aan percentages in verkiezingsprogramma’s? Dat vind ik eerlijk gezegd niet de taak van Woord en Daad en een beetje zonde van het geld. In tegenstelling tot anderen snap ik best dat, als er overheidsgeld beschikbaar is, Woord en Daad dit accepteert. Maar om nou iemand in dienst te hebben die daarvoor lobbyt, dat vind ik te ver gaan.

Waardevol verhaal Boekestijn, maar soms eenzijdig

Wie: Evert-Jan Brouwer (35)
Beroep: Politiek adviseur Woord en Daad
Woonplaats: Gouda
Het was voor mij een leerzame ervaring om met historicus Boekestijn in debat te gaan. Hij heeft hart voor de arme medemens. Ik waardeer dat hij eerlijk de vinger durft leggen bij dingen die niet, of zelfs averechts werken. Ook Woord en Daad wil hulpverslaving en corruptie juist tegengaan. Boekestijn is echter eenzijdig kritisch over de rol van ontwikkelingshulp via overheden. Hij gaat voorbij aan positieve resultaten die via hulp aan overheden bereikt zijn, zoals in onderwijs, gezondheidszorg en infrastructuur. Net als hier in Nederland, hebben ook ontwikkelingslanden een goed functionerende overheid nodig. Daar lobbyen we dus uit overtuiging voor. We lobbyen niet om als Woord en Daad geld binnen te krijgen, maar om te bevorderen dat Nederland effectieve hulp geeft die óók bijdraagt aan sterkere overheden in Afrika. Boekestijn lijkt wel te vergeten dat ook in het bedrijfsleven corruptie en zelfverrijking voorkomen. Investeren in economische ontwikkeling ondersteunt Woord en Daad van harte, maar is geen magisch tovermiddel tegen armoede. In elke situatie en in elk land moet je weer kijken welke vorm van ontwikkelingssamenwerking de beste is.

Arend Jan Boekestijn

Waarom ging u in op onze uitnodiging met Woord en Daad in debat te gaan?
Woord en Daad is een interessante organisatie. Ik vind het zo mooi dat jullie zijn begonnen in het veld, gestart door een dominee en een ondernemer, mensen die het gewoon gingen doen. Daarom ben ik hier ook gekomen om te leren. Jullie ontvangen slechts 14 procent subsidie van de Nederlandse overheid. Dat is indrukwekkend en je onderscheidt je daarmee van andere organisaties. Ik ben erg geïnteresseerd in publieke en private samenwerkingen. Bij Woord en Daad zit deskundigheid. Dat moeten jullie je realiseren!

Welk beeld is na afloop blijven hangen van Woord en Daad en haar werkwijze?
Ik vind dat bij deze organisatie met veel openhartigheid gesproken is over het probleem van moral hazard, het morele risico. Daarmee bedoel ik de gedachte: als wij het doen, doen zij het niet meer. Hulpafhankelijkheid. Bij Woord en Daad kun je er heel open over spreken. Andere organisaties gaan gelijk de gordijnen in, die schrikken zich een hoedje. Maar als we dit probleem durven te benoemen en erover nadenken om de zelfredzaamheid te vergroten, komen we echt verder.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen