'Ik voel me een rijk mens'

‘Mijn ouders woonden in Asmara, de hoofdstad van Eritrea, maar vanwege de Onafhankelijkheidsoorlog vluchtten ze in 1990 naar Dessie in Ethiopië. Toen ze daar aankwamen werd ik al snel geboren. Het leven in de vluchtelingenkampen was niet gemakkelijk.’ Mistru Sisay (23) is christen. Zoals de meerderheid in Ethiopië. Zijn kinderjaren waren een en al armoede. Maar dankzij steun van Hope Enterprises –partner van Woord en Daad– veranderde dit.

NAAR SCHOOL
‘Ik kwam op de kleuterschool van het vluchtelingenkamp en later op de basisschool van Hope. Vanaf klas 3 ben ik gesponsord door iemand uit Nederland. De omstandigheden van het tentleven raakten mijn gezondheid. Ik was veel ziek. Hope heeft mij en ons gezin die periode heel erg geholpen. We kregen eten en medicijnen. Tot de tiende klas bleef dit nodig. Een onzekere periode, maar Hope was er altijd! Langzaam maar zeker verbeterden de omstandigheden en werd de tent ingeruild voor een eenvoudige woning.’

DE MAATSCHAPPIJ IN
‘Na de basisschool wilde de sponsor me blijven steunen en volgde ik vakonderwijs. Met goed gevolg. Ik kreeg een prima baan bij een huizenbouwproject van de overheid. Gelukkig, want intussen was mijn vader overleden. Ik deed veel ervaring op, maar wilde me verder ontwikkelen. Nog steeds had ik contact met Hope in Dessie. Ze zochten met mij mee naar mogelijkheden, en met resultaat! Momenteel ben ik technisch coördinator bij het waterbedrijf Aqua Addis PLC. Het bedrijf zit in Addis Abeba, de hoofdstad. Ik ben dus verhuisd en heb mijn moeder in Dessie achtergelaten. Ik huur een kamer en woon op mezelf. Mijn maandsalaris is 2000 Ethiopische birr (ruim 83 euro). Elke dag heb ik voldoende te eten en elke maand houd ik geld over, wat ik naar mijn moeder opstuur. Niet alleen mijn leven is veranderd. Ook dat van haar! Het contact met mijn moeder is belangrijk. Vier keer in de week bel ik haar op.’

RIJK OF ARM?
‘Ik weet wat armoede is en elke dag leven met de onzekerheid of er wel voldoende eten is. Jarenlang ben ik letterlijk ziek geweest van de armoede. Maar nu voel ik me een rijk mens. Ik ben gezond, heb elke dag genoeg eten en kan zelfs financieel iets voor mijn moeder betekenen. Als tiener had ik dat alleen maar stilletjes kunnen dromen…’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen