'Je ziet in de praktijk dat het werkt'

Burkina Faso, comité Soest en Josias Sanogo hebben iets met elkaar. Al heel wat jaren inmiddels. Hoe is dat zo gekomen? Marieke van Olst: ‘Dat is min of meer ontstaan naar aanleiding van de comitéreis naar Burkina Faso in 2009. Drie van onze comitéleden, Marieke Burggraaf, Gerdien Jansen en ikzelf, zijn mee geweest naar Burkina Faso. Dat maakte indruk. Na zo’n reis vertel je erover en maak je elkaar enthousiast.’ Maar eigenlijk begon het eerder, vult Marieke van Wiggen aan. ‘Het jaar ervoor steunden we al een ander project in Burkina Faso.’ Marieke van Olst: ‘En dat hebben wij weer bezocht toen we in Burkina Faso waren’. Ria: ‘Zo kom je tot de keuze voor een bepaald land. Zeker als je op een gegeven moment iemand kent uit het land voel je extra betrokkenheid.’ De comitéleden blijven overigens nuchter. Marieke van Wiggen: ‘Het maakt voor mij eigenlijk helemaal niet uit. We hebben nu affiniteit met Burkina Faso omdat drie comitéleden daar zijn geweest. Maar datzelfde gevoel zouden we ook bij een ander land kunnen hebben.’

VERRIJKEND
Comité Soest had in 2010 bezoek uit Burkina Faso. In die tijd gaf de NCDO, een overheidsinstantie, subsidie voor dergelijke activiteiten.
Marieke van Olst: ‘Bij het NCDO-project dat we samen met Zeist en Nijkerk steunden, mochten we iemand uit het projectland uitnodigen. Wij wilden Appiah, onze gids in Burkina Faso, uitnodigen. Dat lukte echter niet. Toen kwam Josias Sanogo, samen met een collega van partnerorganisatie CREDO.’ Josias Sanogo is verantwoordelijk voor de onderwijsprojecten van CREDO.
Ria: ‘Dat bezoek vond ik heel verrijkend. Josias en zijn collega zijn bij ons thuis geweest, maar ook bij een bedrijf dat fruit verwerkt tot vruchtensap en een melkveebedrijf waar mijn zoons werken. Het viel me op dat onze gasten zo leergierig en betrokken waren. Die interesse, de vragen die ze stelden, dat was echt heel leuk.’ Andersom was het bezoek van Marieke van Olst aan Burkina Faso ook verrijkend. ‘Wat mij echt opviel was de blijdschap van kinderen. Ze hebben bijna niks, maar ze zijn zo vrolijk. Ik realiseerde me daardoor sterker hoe belangrijk het is om ons in te zetten voor het sponsorprogramma van Woord en Daad. Dat het zo goed werkt, zie je dan in de praktijk.’ Ria, daarop inhakend: ‘Je krijgt nog meer motivatie om voor Woord en Daad te werken.’

DIRECTER CONTACT
et contact met Burkina Faso leidde ertoe dat Josias sinds kort is toegetreden tot het comité. ‘Josias zelf maakte tijdens de comitédag de opmerking: ‘We zouden eigenlijk allemaal comitélid moeten zijn.’ Ik dacht meteen: dat is een inkopper,’ vertelt Marian Steenbeek. ‘Toen ik hem sprak en hem vroeg lid te worden van ons comité, was hij meteen enthousiast.’ Marieke van Wiggen: ‘Het heeft voor hem ook meerwaarde dat hij van één specifiek comité weet hoe het allemaal werkt, wat we doen, hoeveel energie het ons soms kost. Hij heeft toegezegd dat hij zeker probeert een activiteit bij te wonen of een vergadering te bezoeken als hij weer in Nederland is.’ Marian: ‘We hebben nu vooral e-mailcontact. Toen er in oktober politieke onrust was, kreeg ik van hem een uitgebreide update over de situatie. Die informatie deel ik dan met het comité. Je hebt directer contact. Het is leuk dat het erbij komt.’

BURKINASHOP
Comité Soest zoekt altijd naar originele manieren om geld te werven voor het goede doel. Vaak met groot succes, soms loopt het uiteindelijk toch niet. In 2010 lanceerde het comité de Burkinashop, een webshop met producten uit Burkina Faso en andere Afrikaanse landen. Ria licht toe: ‘Onder andere Christine Simonse, die jarenlang in Burkina Faso werkte, hielp ons met de aankoop van producten. Maar de verkoop via internet viel een beetje tegen, mensen kochten het niet meer. Aanvankelijk ging het goed, vooral toen we op de Wegwijs stonden. Bepaalde producten liepen hard, bijvoorbeeld de felgekleurde emmers uit Burkina Faso. We stonden er ook mee op markten en fairs. Maar je merkte het ook bij jezelf: weer die emmers, weer dat houtsnijwerk.’ Marieke van Olst herinnert zich een grappig voorval vanuit Burkina Faso. ‘Toen we in Burkina Faso waren, gingen we met een Burkinabé, op initiatief van de partnerorganisatie, naar de markt. We werden opgehaald en hij nam ons mee. We werden aan iedereen voorgesteld. Z’n neef, bijvoorbeeld. Andere bekenden van hem. Handelaren, verkopers. We hebben wat gekocht, maar vooral geïnventariseerd wat we zouden kunnen kopen voor de webshop. Maar uiteindelijk blijkt zoiets dan toch niet echt aan te slaan.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen