Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Er is een kip in huis en die

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Er is een kip in huis en die

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Er is een kip in huis en die heeft die mooie vaas met bloemen omgegooid. Moeder schrikt. Ze loopt vlug naar binnen. En ja, hoor. Marco heeft gelijk. De vaas met bloemen ligt op de grond. De kip zit boven op de box. Moeder kijkt naar Annemieke; ze slaapt. Dan roept ze ksst, ksst, en nog eens ksst. Maar de kip gaat niet weg. Ze blijft rustig zitten. Alleen fladdert ze een beetje met haar vleugels. Ze doet tok, tok, tók. Daar wordt Annemieke wakker van. Ze gaat huilen. Daar schrikt de kip toch van. Ze fladdert naar buiten. En moeder zegt als dat nog een keer gebeurt, dan gaan we huilen, want daar schrok die kip van.

Ingestuurd door Andrea Roeland, St. Annaland, 9 jaar.

„Mam, kom eens", roept hij: „Annemieke !" Maar verder komt hij niet. Want moeder is al naar binnen gerend. „Ach joh, Marco, je moet me niet zo !" Maar opeens begint Annemieke heel hard te huilen. „Wat is er? " „Ze heeft een hele bruine mond", zegt Marco. „Het is grond." „Hoe komt dat dan? ", vraagt moeder. Marco zegt: „Ze zat zo te jengelen dat ik ze maar uit de box heb gehaald. En toen ging ze naar de planten, denk ik." „Zag je dat dan niet? " „Nee, want Annemieke was stil, en toen ben ik met m'n lego gaan spelen, toen hoorde ik ze tuffen, en toen keek ik, en zag het." „Nou ja, het is nu verleden tijd", zegt moeder. „We kunnen er niets meer aan doen. Als jij Annemieke's vieze mond afspoelt ga ik kijken of de tweeling, Brenda en Liesbeth er al aankomen. Daar komen ze al." „Kijk eens Annemieke, hier heb je een bolletje", zegt Brenda. „Mam", zegt Liesbeth, „voor u hebben we er ook een gekregen." Uche, uche, uche! „Marco, klop jij Annemieke eens op de rug, want ze heeft zich verslikt." Maar Marco zegt: „Kom maar Annemieke, dan gaan we water drinken."

Als Marco en Annemieke terug zijn, doet Liesbeth een voorstel. Ze zegt: „Wie doet er mee „Jan Huigen in de ton"? " „Ikke!", roept Annemieke. „Dan wij ook, hé Marco? ", zegt Brenda. Als ze bezig zijn, zegt Marco ineens: „Ik ruik ik ruik " „Pannekoeken!", roepen dan Marco. Brenda en Liesbeth als in koor. Moeder, die niet alles verstaan heeft, komt aangehold, en vraagt verschrikt: , Wat is er nu weer? " Dan beginnen Marco en de tweeling hard te lachen. „We riepen pannekoeken, mam", zegt Liesbeth, „want Marco zei: „Ik ruik ik ruik " „Nou, kom dan meer eten." „Joepie!", roepen de kinderen. En zo is de dag die met schrik begon, tóch nog goed geëindigd.

Inge van Dijke, Amersfoort, 10 jaar.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 september 1987

Daniel | 33 Pagina's

Er is een kip in huis en die

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 september 1987

Daniel | 33 Pagina's