Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Voor de Lens

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor de Lens

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

De Zondag
De vorige maand kwamen twee brieven over de Zondag op m'n bureau terecht, beide geschreven door Wekkerlezers.
De eerste brief werd opgesteld n.a.v. „Protest tegen Zondagsarbeid", dat verscheen in het nr. van 11 October j.l. De schrijver van deze brief schreef 7 kantjes vol — ik heb altijd respect voor mensen, die zoveel tijd kunnen en willen besteden aan een kranten-artikel. M'n correspondent zit met de vraag: is het protest tegen de Zondagsarbeid wel schriftuurlijk? Moesten we eigenlijk de 7e dag niet onderhouden als de dag des Heren? Verschillende teksten met elkaar vergelijkend concludeert de schrijver — het gaat over Openb. 1:10; Marcus 2 :28 en Ex. 20 :10 — De Heere Christus heeft een dag; Jezus is de Heere van de Sabbatdag; de Sabbatdag is de zevende dag; daarom is de 7e dag de dag des Heeren. De instelling van de Zondag als Rustdag zou waarschijnlijk plaats gevonden hebben, toen de Apostolische Kerk in verval is geraakt en men om de heidenen tegemoet te komen heeft gezegd: „Jullie hebben de dag, waarop ge de Zonnegod aanbidt; wel aanbidt Christus en onze God op die dag".
De schrijver van deze brief wil de Calvinistische leer niet de rug toekeren. „Het zij verre van mij dat ik het erfdeel der vaderen zou weggeven. Maar toch.... die Zondag, ziet U?"
Het is niet m'n bedoeling om een uitvoerig antwoord te geven. De tijd ontbreekt om over dit onderwerp een brede particuliere corespondentie te openen. Dat is waarschijnlijk ook onvruchtbaar.
Immers in dergelijke gevallen springt men op biblicistische manier met de Bijbel om en heeft men geen oog voor het perspectief van de Bijbel; de verhouding Oud en Nieuw Testament en de allesbeheersende betekenis van het heilswerk van Christus. Het is helaas een feit dat vele leden der N.T.-ische Kerk nog een Oud-Testamentische instelling hebben.
Het gevolg is dat men of van de Zondag wil terugkeren tot de Sabbat, van de eerste tot de zevende dag óf de Zondag onderhoudt op uiterst wettische wijze, zodat de Zondag de meest vervelende dag van heel de week wordt.
Op beide standpunten heeft men de zin van het Evangelie niet begrepen en de bedoeling van de dag des Heeren misverstaan.
Het is de bedoeling van de Heere niet om de Zondag te isoleren van de overige 6 werkdagen. Dan krijgen we een aparte Zondags-godsdienst met al de gevolgen daarvan. Maar we vieren — het is een feest en geen kwelling — de Zondag om op de andere dagen de Heere des te beter te kunnen dienen. De Zondag geeft stimulansen voor de dagen, die komen. Daarom beginnen we de week met de Zondag. Immers het heilswerk van Christus heeft deze radicale wending ten gevolge: we mogen uitgaan van de rust, die Hij heeft verworven. Onder het Oude Testament was het ritme: eerst werken, dan rusten; nu — sinds Christus op de eerste dag is opgestaan — eerst rusten dan werken.
Daarom is er de N.T.-ische Kerk alles aan gelegen om de Zondag te onderhouden; niet alsof die dag in zichzelf heiliger is dan de andere dagen, maar omdat we in deze bedeling, waarin de gebrokenheid der zonde steeds weer schrijnt, de Zondag nodig hebben. Daarom dienen we op de bres te staan voor de Zondag als de dag des Heeren. Men kan niet ongestraft de Zondag laten vallen.
De tweede brief — dank voor de waardering, die er uit sprak voor ons blad — vraagt: Hoe beleven we de Zondag in een veranderde maatschappij? Het is jammer dat deze vraag niet even breder toegelicht wordt. Wordt met deze vraag gedoeld op de Zondagsarbeid in de continu-bedrijven; op de z.g.n. „glijdende werkweek", waarover gesproken werd op de vergadering van de classis Apeldoorn n.a.v. een instructie uit de industrie-gebieden; op het drukke leven in de week, zodat de Zondag gebruikt wordt om thuis uit te rusten of uit te gaan en het vanwege alles wat een mens van Maandag tot Zaterdag filmisch opneemt niet goed meer mogelijk is om twee preken te verwerken, zoals men wel eens hoort?
Omdat de vraag wat vaag is moeten we met een algemeen antwoord volstaan.
We zullen alles moeten doen om van de Zondag een feestdag te maken; de dag, waarop we de Heere mogen — hoort u, mogen — dienen; de dag van het gezin en de gemeenschap. De Kerk zal moeten protesteren tegen elke aantasting van de Zondag op welke wijze ook. Een samenwerking van Kerk en chr. vakorganisatie is hier op z'n plaats. Immers wie de Zondag prijs geeft, geeft meer prijs. Het gaat maar niet alleen om een vrije dag, maar het gaat om de rustdag, die kracht geeft om ons dagelijks werk te zien in eeuwigheidslicht. Prijsopgave van de Zondag is een van de meest ontstellende uitingen van de hedendaagse saecularisatie. En — wie in z'n gezin met de Zondag geen raad weet, weet feitelijk met de dienst des Heeren geen raad in z'n leven. Als men de Zondag wil houden in de geest van „Raak niet, smaak niet en roer niet aan" komt men wel in het gezelschap van de Farizeeërs, maar niet in dat van Hem, Die deze dag heeft vrijgemaakt om Hem te dienen.
De Zondag is de feestdag der christenheid bij uitnemendheid. Heeft ons gezin dan ook iets feestelijks? Hier ligt de zin van de Zondagse kleren en de Zondagse maaltijd. Er gaat een onschatbare kracht uit van de werkelijke viering van de Zondag in het gezin. Men zegt — aldus prof. Schippers — dat het zo moeilijk is de klokken van de kerk en die van het gezinsleven gelijk te laten lopen. Als we dan eerst de klokken van het Evangelie maar horen, die luiden van vrede en vreugde.
Niet één zevende maar alle zeven delen van ons leven zijn voor Hem. „Mijn tijden zijn in Uw hand". Dat is de zin van de Zondag en daarom van alle werkdagen èn van ons leven

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 december 1957

De Wekker | 4 Pagina's

Voor de Lens

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 december 1957

De Wekker | 4 Pagina's