Meditatie

Paulus te Efeze zijnde, heeft de eerste brief aan de gemeente Gods te Korinthe, aan de geheiligden in Christus Jezus (welke brief vol is van ernstige vermaningen en opwekkingen), schier beëindigd. In veel zaken moesten de Korinthiërs vermaand worden. Ten eerste aangaande de dreigende scheuringen over persoonlijke voorkeuren. Een gedeelte van de gemeente zei: Ik ben van Paulus. Een ander gedeelte was voor Apollos, een derde gedeelte voor Cefas, en weer een ander gedeelte zei: Ik ben van Christus. Een ander groot gebrek in de gemeente was, dat zij om zaken over aardse dingen met elkander gingen rechten voor heidense ongelovige rechters, in plaats van de zaken onder elkander in christelijke liefde te bespreken en op te lossen. Er was nog een ernstige zaak in de gemeente waaromtrent ze ernstig vermaand moesten worden, namelijk het dulden van een man als lidmaat, die in bijzondere hoererij leefde met zijn stiefmoeder. Ten laatste de onachtzaamheid die er was aangaande de voorbereiding tot het Heilig Avondmaal. Men had namelijk de gewoonte om zogenaamde liefdesmaaltijden aan het einde te doen overgaan in het vieren van het Heilig Avondmaal. Hiertegen wordt door Paulus ernstig gewaarschuwd, eisende dat een bijzondere voorbereiding voor het Heilig Avondmaal zal worden gehouden (hfdst. 11). Thans komen we aan het einde van deze brief, die Paulus dikteert aan de broeder Sósthenes. Paulus dikteerde meestal zijn brieven en schreef ze niet met eigen hand. Hij dikteerde ze aan getrouwe medewerkers; zie bijvoorbeeld Rom. 16 : 22: Ik, Tertius, die den brief geschreven heb. In de verzen 19 en 20 van 1 Kor. 16 dikteert Paulus zo nog verscheidene groeten: U groeten de gemeenten van Azië. U groeten zeer in den Heere Aquila en Priscilla, met de gemeente die te hunnen huize is. U groeten al de broeders. Groet elkander met een heiligen kus.

Dan neemt Paulus de pen uit de hand van Sósthenes over en beëindigt de brief met enkele zinnen en met zijn eigen handtekening. Dit als een bewijs dat de brief niet door vreemden, maar door hem persoonlijk - als het onfeilbare Woord Gods - geschreven is: De groetenis met mijn hand, van Paulus. En dan, als iets geheel bijzonders (hetgeen we in geen enkele brief van Paulus zodanig beschreven vinden) komt hierna nog een ontzaglijke waarschuwing: Indien iemand den Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking, Maranatha.

Het is als een heilige bliksemflits en donderslag, dat hij deze waarschuwing nog nederschrijft. Opmerkelijk dat in deze brief met zovele waarschuwingen, vermaningen en opwekkingen (zie bijvoorbeeld hfdst. 13 : 3: Al ware het, dat ik mijn lichaam overgaf opdat ik verbrand zou worden, en had de liefde niet, zo zou het mij geen nuttigheid geven), ook deze laatste woorden na het besluit nog weer worden bijgevoegd. Indien iemand den Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking (een anathema; dat is een vervloeking of verbanning van God en van Christus); Maranatha! Dat wil zeggen: Laat de grote vloek op die persoon rusten, totdat de Heere komt! Paulus wil hiermee zeggen: Wat u ook ondervonden mocht hebben, welk een krachtige omzetting (van een goddeloze heiden tot een lidmaat van de gemeente van Christus) er ook heeft mogen plaatsvinden, bedenkt wel: Indien u niet door recht hebt mogen verloren gaan, met een hartelijk welgevallen in de straf uwer ongerechtigheid, en daarna door datzelfde recht met een geschonken Borg verenigd zijt, tot de volkomen Persoonsvereniging met Christus, in Wien gij voor God rechtvaardig en heilig zijt; dat dan al het andere ten enenmale ongenoegzaam is. Hoever het ook door de gemene werkingen des Geestes gaan moge! Want alleen diegenen, die op rechtsgronden door de eeuwige liefde Gods verenigd zijn met Christus, die hebben een ware liefde tot God in Christus, en een vrede die alle verstand te boven gaat. Waardoor zij van harte instemmen met de vermaning van Paulus: Indien iemand den Heere Jezus Christus niet liefheeft (boven vader, moeder, man, vrouw, kinderen of wat dan ook in deze wereld), die zij een vervloeking. En daarop zegt de Kerk: Wat een Evangelie, wat een liefde Gods, wat een getrouwe waarschuwing. Zulk een ziel betuigt: Amen, ja amen.

Paulus vervolgt nu met een zegenbede: De genade van den Heere Jezus Christus zij met u. Hij bedoelt hier niet de algemene genade, ook niet de gemene genadewerkingen des Geestes, maar de zaligmakende genade van de Heere Jezus Christus, waarmee Hij ons met God verzoend heeft op liefdesrechtsgronden, voor tijd en eeuwigheid. Een genade, die de zonde, duivel, dood en hel niet kunnen verhinderen noch wegnemen, omdat ze vast verankerd ligt in de deugden van Gods liefde en

gerechtigheid in Christus.

Tenslotte schrijft Paulus nog deze betuiging: Mijn liefde zij met u allen in Christus Jezus. Amen. De kanttekening zegt hiervan: Dewijl de apostel sommige dingen in deze brief wat hard voorstelt, zo verklaart hij hier dat zulks niet uit kwaadwilligheid maar uit liefde tot hen geschied is. Mijn liefde zij met u allen in Christus Jezus. Een van de Bijbelverklaarders zegt terecht: Het is de liefde die Paulus heeft tot allen, die een even dierbaar geloof in Christus deelachtig zijn.

Voordat we eindigen, dienen deze enkele woorden nog tot u gesproken. Hoe vreselijk om voor eigen rekening, zonder Borg, zonder verzoening te leven en te moeten sterven. Want we zijn óf geboeid in de klauwen des satans, en worden voortgesleept naar een eeuwige afgrond des verderfs; óf we zijn door een waarachtige zielzaligende bekering door het zaligmakend geloof verenigd met Christus, verzoend met God, en reizen alzo naar een eeuwig vaderland, waar niemand meer zal zeggen: Ik ben ziek. Waar geen zonde, eigenbedoeling, Godsontering wordt gevonden. Daar zal het eeuwig alles nieuw zijn. Want indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel; het oude is voorbijgegaan, ziet het is alles nieuw geworden. Als de tijd des welbehagens voor u nog niet is aangebroken, zegt dan Gode dank dat ge nog niet onverzoend opgeroepen zijt, om het vonnis te horen: Gaat weg van Mij, in het eeuwige vuur, hetwelk den duivel en zijn engelen bereid is. Haast u om uws levens wil, om niet onverzoend te moeten sterven, buiten Christus; smeekt Hem of Hij dit middel nog gebruiken wil om tot een zaligmakende bekering voor u en uw kinderen te komen. Mocht dat uw verzuchting gemaakt worden: vernieuwing, vereniging met een geschonken Borg uit het recht vandaan, door de werkingen van God de Heilige Geest, en vrede met God-drieënig; en dat alles alleen om Christus' wil, in Wie goddelozen gerechtvaardigd, en bittere vijanden met God verzoend worden, voor tijd en eeuwigheid.

In deze ontzaglijke tijden worden de voetstappen gehoord van de komende Christus, ons verkondigd in Zijn dierbaar Woord:

Hij komt, Hij komt, om d'aard' te richten, De wereld in gerechtigheid; Al 't volk, daar 't wreed geweld moet zwichten, Wordt in rechtmatigheid geleid.

Nog een allerlaatste woord, tot een waar, arm kind van God in Christus. Als dit jaar nog uw stervensjaar zou mogen worden, dan zij uw hope, uw verlangen en uw verzuchting met Psalm 43 : 4

Dan ga ik op tot Gods altaren, Tot God, mijn God, de Bron van vreugd; Dan zal ik, juichend, stem en snaren Ten roem van Zijne goedheid paren, Die, na kortstondig ongeneugt', Mij'V^ eindeloos verheugt.

Amen.

Ds. E. du Marchie van Voorthuysen "f

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen