Uit het land van de Bijbel 39

C. HET BEDRIJFSLEVEN

IIIb. Het handelsleven. (enkele industrieën),

b. Het werk van de “Pottenbakker”-

Na enkele dingen te hebben besproken over “het weven en spinnen”, willen we nu een en ander schrijven over het werk van de “Pottenbakker”. Allereerst de opmerking, dat het “huisraad” zelf werd gemaakt. Stoelen, tafels en ledikanten bezat men niet. Dat was ook niet nodig voor de bewoners. Men lag met de benen gekruist op de grond, wanneer men de maaltijd gebruikte. Men sliep op matrassen, maar dat waren eigenlijk gevulde matten, die men gemakkelijk kon oprollen en gedragen worden.

Het huisraad was, als eigen gemaakt, zeer eenvoudig. Op een plank aan de muur geplaatst bestond het huisraad o.a. uit een lamp op een standaardje, een korenmaat, een molen voor dagelijks gebruik; aarden potten om er water, olie of melk in te bewaren.

Al hoewel de bewoners handig waren in het maken van hun eigen vaatwerk, toch was er ook het beroep van “pottenbakker”. Zij hadden met name in de steden een ruim bestaan ervan.

Welnu, zo ging de profeet Jeremia op ’s Heeren last eens naar de werkplaats van een pottenbakker, die bezig was met het vormen van zijn vaatwerk op de “schijven”. Jeremia 18 vs. 6, waar we o.a. lezen; “ Zie gelijk leem in de hand van de pottenbakker, alzo zijt gijlieden in Mijn hand, o huis Israëls!”

Maar we komen nog even terug op een van de gemaakte voorwerpen, zoals het “lampje” op die plank. Zulk een lamp of lampje bestond uit een bakje met een lipje of tuitje en waarin de pit dreef op de olie. Zij bleef ook ’s nachts branden, want de Oosterling wil niet in ’t donker slapen. Want de duisternis is voor de Oosterling het beeld van de dood en ellende.

Het licht is daartegenover het beeld van leven en voorspoed.

Zo wees dan het “uitblusschen” van de lamp heen naar het “uitsterven van een geslacht”.Zo lezen we dit in Spreuken 20 vs. 20: “Wie zijn vader of moeder vloekt, diens lamp zal uitgebluscht worden in zwarte duisternis”.Wat is dan rijk vertroostend het uitzicht voor al degenen, die eenmaal mogen ervaren bij het “ingaan in de eeuwige hemelsche heerlijkheid”:

“Aldaar zal geen nacht zijn!”

Dat geldt hèn, die hier getrokken worden uit het “rijk der duisternis” en overgebracht worden in het Koninkrijk Gods, als het “Rijk des Lichts”.

Lezer(es)! Mag en kan dat òòk van ú gezegd worden? Zo ja, wordt het dan nooit weer eens donker in uw ziel? En kunt u het dan zélf weer licht maken? O neen! Maar dan doet de Heere dit in Zijn trouw en goedheid. Dat mocht David getuigen in Psalm 18 vs. 29b: “Want Gij doet mijn lamp lichten; de HEERE, mijn God, doet mijn duisternis opklaren” En in Jesaja 42 : 3 getuigt de profeet bij het zien van het kwijnend nachtpitje:

“De rokende vlaswiek zal Hij niet uit- bluschen”.

Maar...bekijken we nu eens nader het werk zelf van de pottenbakker. We zien dit afgebeeld op het hier bijgevoegde plaatje.

We zien hem hier zitten voor een eenvoudig tafeltje. Dat is zijn “werkbank” of “draaibank”. Dan neemt hij van die plank een kluit en legt die op zijn draaibank, het eenvoudig ronde tafeltje, dat kleiner is en dus sneller ronddreef. Dan zet hij zijn voet op het onderste plankje, waardoor dit in beweging kwam. Welnu, zo kon de pottenbakker dan zijn werk voortzetten, het maken van een vaas bijvoorbeeld.

“En zie, hij maakte een werk op de schijven”, zo lezen we in Jeremia 18 ; 3b.

“En zie”. Geve de Heere ons “ogen der ziel” om te mogen opmerken en verstaan, hoe groot en machtig het rijke werk des Heeren is in het leven van een zondaar. Ja, zij het onze vurige begeerte, indien wij het nieuwe leven der genade nog missen, om persoonlijk ook in dat werk der genade te mogen delen, zo treffend afgebeeld in deze gelijkenis van de “pottenbakker”.

Maar... nu lezen we hier eerst van een vat, hetwelk de pottenbakker maakte van het toebereide leem, toch weer inéénviel. Er staat, dat verdorven werd.

Dit wijst terug naar de dag der schepping.God had de mensch “goed en naar Zijn evenbeeld” geschapen. In dat werk der schepping was niets “ondeugdelijks”. Dat kon niet. Maar hoe kwam het dan, dat de mens is “gevallen” en onderworpen werd aan een “drie-voudige dood”, de “tijdelijke”, de “geestelijke” en de “eeuwige” dood?

De verklaring hiervoor vinden we duidelijk omschreven in onze “Heidelbergsche Catechismus” en wel in Zondag 3, vraag en antwoord 7, namelijk: “Heeft dan God de mens alzo boos en verkeerd geschapen?” En dan lezen we op die vraag het duidelijke antwoord: “Neen Hij; maar God heeft de mens goed en naar Zijn evenbeeld geschapen, dat is: in ware gerechtigheid en heiligheid, opdat hij God zijn Schepper recht kenne, Hem van harte liefhebben en met Hem in de eeuwige zaligheid leven zou, om Hem te loven en te prijzen.”

Maar, wáár kwam het dan vandaan, dat de mens zò geheel “verdorven” is geworden? En dan vinden we de oorzaak der “verdorven- heid”in het volgende antwoord zo kernachtig verklaard in het antwoord van 7: “Uit de val en de ongehoorzaamheid onzer eerste voorouders, Adam en Eva, waar onze natuur alzo is verdorven geworden, dat wij allen in zonden ontvangen en geboren worden.”

En wàt is toen het grote en aanbiddelijke wonder geweest? Wel, dat de grote POTTENBAKKER, de Drieënige God, dat verdorven vat niet voor eeuwig heeft weggeworpen, maar dat Hij “daarvan” weder een ander vat maakte, zoals het recht was in Zijn ogen. Zie vers 4 van Jer. 18.

Wijst dit niet treffend heen naar het machtige werk de HERSCHEPPING !

Hierover D.V. nader in een volgende les

Dr.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen