Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het diaconaat in discussie VI

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het diaconaat in discussie VI

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Conclusie

Zoals in het begin is opgemerkt, bedoelen deze artikelen een bijdrage te leveren in de bezinning op de taak der kerken. Die bezinning moet stellig uitgaan van de gegevens van de H. Schrift. Ik heb de gegevens, die het meest voor de hand liggen, genoemd. Hieruit blijkt, dat de kerk van Christus barmhartigheid heeft te beoefenen. in Zijn Naam, als een tot uitdrukking brengen van Christus' liefdevolle zorg voor de Zijnen. Zo richt de kerk zich op het geestelijke en stoffelijke welzijn van haar leden.

Dat is algemeen gesteld. Het gaat mij nu echter niet om de uitwerking van principes of praktische behandeling in finesses. Deze eerste reeks van artikelen vraagt om afsluiting. Ik laat de geschiedenis van het diaconaat, hoe interessant en leerzaam ook, voor het moment rusten. Het zou verder boven de opzet uitgaan om breed te schrijven over deze tijd met het vele dat veranderd is en verandert, alsmede de gevolgen daarvan voor kerk en diaconie. De indruk, die de wereld van de kerk naar de beschrijving in de eerste hoofdstukken van het boek der Handelingen had, was die van echte liefde. Er was een sterke binding aan Christus en aan elkander. Zo werd duidelijk, dat God de Vader Christus gezonden had en dat de kerk Gods eigen werk was. Hierom had Christus in Zijn Hogepriesterlijke bidden (Johannes 17) gevraagd.

Ongetwijfeld had het diaconale werk hierin een belangrijke plaats.

De fundamentele waarde en kracht van het evangelie van Christus kunnen alleen ontkend worden door hen, dïe er in de praktijk nooit iets van gezien of beleefd hebben. Door andere ook wel, maar dat is dan tegen beter weten in.

Het enige medicijn tegen het sterk doorgaande proces van ontbind’ing van het waardevolle in het menselijk leven is de boodschap van verlossing in Jezus Christus.

Het diaconaat heeft een bijzondere functie, als het er om gaat de kracht van dat evangelie te demonstreren in een verloren wereld.

Hierop moet onze volle aandacht zich richten.

De taak nu

De geest van de tijd doet zich overal gelden. Zelfzucht, onverschilligheid en materialisme breken aan het welzijn van Christus’ kerk. Dit wordt niet goedgemaakt door het volgen van oude paden, ook niet door enthousiaste oproepen tot een nieuwe aanpak of het financieel steunen van acties voor binnen- en buitenland.

De diaconie moet zeker niet puur een bemiddelingsinstantie zijn.

Zij moet zich concreet instellen op de liefde-eis des Heren.

Dit maakt het mede noodzakelijk zich bezig te houden met wat er in deze tijd aan de ord’e is, met aan de ene kant het tekort aan echte liefdedienst en aan de andere kant het bestaan en ontstaan van nieuwe behoeften.

In alle ernst en in kinderlijk geloof moet getracht worden te beantwoorden aan wat de barmhartigheidsdienst nu vraagt.

De verhouding diaconie-overheid vraagt daarbij ook nieuwe aandacht.

Wij aanvaarden graag de overheidsvoorzieningen, maar reduceert de overheidsvoorziening, met alles wat daarbij behoort, de diaconale taak?

Is het waar, dat de diaconale arbeid zich nu meer moet en kan richten op wat er buiten ’s lands grenzen te doen is?

Wij belijden, dat het evangelie van Jezus Christus een antwoord geeft op de problemen van de wereld. Dan zal de boodschap van verlossing moeten uitgaan en dan zal de kerk het verlossingsleven toch moeten demonstreren, met name ook door wat de diaconie tot stand mag brengen.

Dat is nog iets anders dan dat de kerk meespreekt in tal van zaken en haar mening kenbaar maakt ten opzichte van d’e ingewikkelde vraagstukken van deze tijd.

Dat is nog iets anders dan dat de kerk meedoet in allerlei overleg en aandeel heeft in tal van acties, waarvan de boodschap van verlossing en vrede in Christus niet grondslag en uitgangspunt is.

Enige hoofdpunten

Enige hoofdpunten dienen voorop te staan. Christus heeft het diaconaat ingesteld.

Het richt zich bijzonder op de liefdedienst aan behoeftige en beproefde leden van de kerk. Zij behoren tot Christus’ kerk en daarom behoort de kerk hun liefde en meeleven te tonen.

Deze dienst ontheft d’e leden niet van eigen persoonlijke verantwoordelijkheid. Men kan elkaar veel goed doen.

In het verlengde daarvan ligt de gemeenschappelijke zorg voor groepen van getroffenen. De diakenen kunnen daarbij stimulerend werken en ook persoonlijk dienen in bepaalde functies.

De diaconie is een blijvende instelling. Het zal in deze bedeling nooit zo ver komen, dat er geen nood meer te lenigen valt. Hoe ver de overheid ook gaat met haar regelingen en voorzieningen, er blijft een terrein waar geen afdoende hulp kan worden geboden Het volmaakte ligt alleen in de toekomst, waar geen zonde meer breekt aan het leven en Christus' heerschappij tot volle gelding zal zijn gekomen.

Tenslotte moeten wij niet vergeten, dat het diakenambt een geestelijk ambt is. Het werk van de diaconie is onderscheiden van alle vorm van hulpverlening. Door Gods goedheid komt er nog veel goeds tot stand, zonder dat Gods eer het vooropgezette doel is voor betrokkenen. Wat de kerk doet is vrucht van de liefde van God in Christus, Die Zelf daaraan vorm heeft gegeven door instelling van het diakenambt. (Helaas wordt dit niet altijd zo gezien en beleefd). Waar in andere kringen de goede wil van

de mens het moet doen, daar is het in de kerk de Heilige Geest, Die stuwt en bekwaamt.

In het algemeen is het doel verlichting te brengen in tijdelijke en lichamelijke nood. De kerk richt zich vooral op de geestelijke behoeften en wijst de weg naar de volle verlossing door Jezus Christus.

Het diaconaat is geen sociale of maatschappelijke instelling, al wordt het naar de burgerlijke wetgeving zo gerubriceerd.

Het is een kerkelijke instelling, rustend op het werk van Christus, met het doel betrokkenen geestelijke troost en kracht te bieden of die met elkaar te zoeken, waardoor zij met vertrouwen en zekerheid hun leven kunnen leven.

Dit artikel werd u aangeboden door: Christelijk Gereformeerde Kerken

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 oktober 1969

Ambtelijk Contact | 12 Pagina's

Het diaconaat in discussie VI

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 oktober 1969

Ambtelijk Contact | 12 Pagina's