Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

DE TWEEDE REFORMATIE (vervolg)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

DE TWEEDE REFORMATIE (vervolg)

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Zijn ideaal is een tweede Reformatie. De verhouding tussen God en mens is bij Rome en de Reformatie eeuwenlang misverstaan geworden. Men heeft van God en mens concurrenten gemaakt, zodat ze dualistisch tegenover elkaar kwamen te staan. Fiolet pleit voor een visie op het aardse leven als de ruimte van de ontmoeting met God. Deze werkelijkheid is het, waar men in de medemens God ontmoet.

Dit boek is een typisch staaltje van de nieuwe theologie, waaraan zeer praktische consequenties verbonden worden. Rome heeft naar de man van het eerste uur niet willen luisteren. Het heeft de deur bij de eerste klop niet willen opendoen. De Reformatie is zichzelf niet trouw gebleven. Daarom moet er nu een tweede Reformatie komen. Het onderscheid tussen kerk en wereld moet worden weggewist. Een kosmische oecumene is het ideaal van Fiolet.

De Reformatie achterhaald?

De Reformatie is zichzelf ontrouw geworden. Er moet iets gebeuren, waardoor de oorspronkelijke bedoelingen van de Reformatie weer kracht krijgen, volgens Fiolet. Wij wijzen deze tekening van de Reformatie radicaal af. Men kan Luther niet uitspelen tegen de reformatorische belijdenisgeschriften; zeker niet tegen de catechismi die Luther zelf ontworpen heeft.

Wat wilde de Reformatie? Wilde ze iets nieuws? Allerminst. Ze was de herontdekking van het Woord. Ze wilde van de misstanden in leer en leven naar het Evangelie van de Heilige Schrift.

Als Fiolet een tweede Reformatie bepleit, rijst de vraag naar de norm. Gaat het hem om wat Christus gezegd en gedaan heeft? Gaat het om het apostolisch getuigenis? Gaat het om het leven door de Geest van God en uit de genade? Gaat het om bekering en verheerlijking van God?

Als we het resultaat van Fiolets voorstellen samenvatten, moeten we zeggen: het gaat om de mens, naar het model van Jezus. Dat is de kern van deze oproep tot een tweede Reformatie. Het is niet toevallig dat Fiolet opkomt voor de door de kerk als ketter veroordeelde Arius.

Instemming

Ieder die om reformatie roept zal bij ons gehoor vinden, als het gaat om het leven naar het Woord. De ecclesia reformata semper reformanda was immers het devies. De gereformeerde kerk moet steeds gereformeerd worden. Maar dan zal het ook gaan om de ecclesia normata - de kerk die naar het Woord van God genormeerd is, en niet naar menselijke instellingen of overleggingen. Het Woord van God zal heerschappij moeten hebben. Het zal moeten triomferen over alle gedachten, zodat wij ze als krijgsgevangenen geven aan Jezus Christus, en zodat wij ze brengen onder de gehoorzaamheid aan Hem.

Wie zo om reformatie roept, vindt bij ons instemming. Maar wie een reformatie zoekt, die de eerste Reformatie verloochent, zal bij ons op verzet hebben te rekenen.

Waar ging het de Reformatie om?

Het ging de Reformatie om de heerschappij van God in ons leven, in ons denken en doen, in ons spreken en willen. Dat wij ons door God laten gezeggen dat wij metterdaad gehoorzaam zijn. Dat was heel concreet en zeer persoonlijk bedoeld, niet als een vrome leus om intussen aan de klem van de eis te ontkomen. Het Woord stond in de Reformatie centraal. Het Woord was daarbij niet alleen gebod. Het was in de eerste plaats belofte. Het was de genadige toezegging van Gods bemoeienis met ons. Het was het middel waardoor de Heilige Geest werken wilde.

De persoonlijke betrokkenheid erbij bedoelde de Reformatie te prediken. Dat waait ons niet aan. Dat is geen kwestie van collectiviteit noch van alleen-maar-menselijkheid. Het is een kwestie van geloof.

Achter dit alles zag de Reformatie Gods bewogenheid met mensen. Ze beleed de Here in Zijn vrijmacht en Zijn soevereiniteit. Ze had vertrouwen op de beloften van Gods genade. Ze wist van het werk van de Heilige Geest. Dat werk was de kracht van het ambt. Niet om er passief bij te worden. God geeft Zijn Woord en gebruikt middelen. Zo krijgen de drie sola's van de Reformatie hun diepe betekenis en hun praktische plaats: door de Schrift - door het geloof - door het Woord alléén.

Wat drijft ons?

Zijn wij uit op verdachtmakerij? God beware ons ervoor. We beseffen te spreken voor het oor van ieder die luisteren wil, ook rooms-katholieke aanwezigen. Worden we gedreven door anti-rooms-katholieke gevoelens? Allerminst.

Wij willen op deze Hervormingsdag een appèl doen. Om te verstaan wat de Reformatie bedoelde. Om in onze tijd uit dat Evangelie te leven. We zijn er diep van overtuigd dat de Reformatie geen achterhaald stadium is, als zouden we ons van hetgeen God toen aan zijn kerk gegeven heeft, niets meer behoeven aan te trekken. Integendeel. We kunnen, mogen, noch willen achter de Reformatie terug. We willen er ook niet van onderuit. Dat zou wel geschieden als de tweede Reformatie doorgang zou vinden. Dan raakten we het wezen van de Reformatie kwijt.

Bent u blij? Ja, als de Reformatie uit de zestiende eeuw in de twintigste eeuw doorwerkt. Ja, als de kerken naar de norm van het Woord gereformeerd worden.

Die bedoeling hebben we ook in onze tijd. Daarvan verwachten we heil voor land en volk.

Ons appèl wordt op deze avond tot een gebed: O God, vervul ons met uw Geest. Doe ons leven uit uw genade. Laten we uit de kracht van de Reformatie mogen leven en zo dienstbaar mogen zijn in onze wereld. Ons blijft niets anders over dan bij dit appèl de handen te vouwen, te vragen om het leven uit het Woord, de genade en door het geloof alléén.

Een tweede Reformatie die kwalitatief anders is dan de eerste hebben we niet nodig. Wel behoeven we de doorwerking van de krachten der eerste Reformatie.

Beknopte samenvatting van hetgeen gesproken werd op 31 oktober 1969 in de Laurenskerk in Rotterdam. Omdat van een schets gesproken werd, kon de toespraak niet geheel letterlijk worden weergegeven.

Dit artikel werd u aangeboden door: In de Rechte Straat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 mei 1970

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

DE TWEEDE REFORMATIE (vervolg)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 mei 1970

In de Rechte Straat | 32 Pagina's