Schuld en vergeving (1)

Inleiding
In een zestal artikelen willen we stilstaan bij ‘schuld en vergeving’. In de eerste twee bespreken we schuld en vergeving in onze verhouding tot de Heere. In de volgende twee behandelen we welk verband er is tussen Gods vergeving van schuld en de vergeving die de Heere van ons vraagt ten opzichte van onze naaste.
In de laatste twee artikelen komt aan de orde hoe we moeten omgaan met schuld en vergeving in de intermenselijke omgang.

Vergeving van schuld door de Heere staat niet op zichzelf. Het heeft als vrucht vergevingsgezindheid ten opzichte van onze naaste. Dit verband legt de Heere Jezus Zelf in de vijfde bede van het Onze Vader: ‘Vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren’. De vijfde bede is de rode draad die de zes artikelen met elkaar verbindt.

Schuld en vergeving in onze verhouding tot de Heere
Als er geen schuld is, valt er ook niets te vergeven. Aan vergeven gaat in het algemeen vooraf dat iemand erkent schuld te hebben en daarover vergeving vraagt. Hier zit direct een groot probleem als het gaat om onze verhouding tot God. Velen geloven in onze tijd niet meer in God en als men al zegt te geloven, kunnen mensen zich er niets bij voorstellen dat ze bij God in de schuld staan. ‘Schuldig tegenover God? Hoezo...?’ hoor je mensen dan schouderophalend vragen.
De Bijbel tekent ons in Romeinen 3 dat alle mensen gezondigd hebben en met zonde en schuld bevlekt zijn.
Dit is een boodschap die de mens niet graag hoort. Pas als iemand zijn schuld voor God gaat voelen en erkennen, wordt de levensvraag van Luther: ‘Hoe krijg ik een genadig God’ ook onze levensvraag.
De oorzaak dat wij allen schuldige zondaren zijn tegenover de Heere, vindt zijn oorzaak in onze val in het paradijs. We zijn nakomelingen van Adam. Er is licht van de Heilige Geest nodig om dit te gaan erkennen, anders voelt de mens geen schuld en gaan we ook niet om vergeving vragen.

Bij U is vergeving: een wonder
De Bijbel openbaart ons dat er bij God vergeving mogelijk is, om Christus’ wil. En dat Hij die uit genade wil schenken aan verloren zondaren.
Het wonder van de schuldvergeving openbaart de Heere in de komst en het werk van Zijn Zoon, in het bijzonder in Zijn sterven aan het kruis. Ook ons avondmaalsformulier spreekt in tere taal over het wonder dat de Heere uit genade, om Christus’ wil, de zonden kan en wil vergeven aan doodschuldige zondaren.
Het is een ontzaglijk wonder dat er bij God weer schuldvergeving mogelijk is. We kunnen over schuld en vergeving praten, maar de doorleving ervan is wat anders.
We leven in een ‘sorry-cultuur’. Iedereen accepteert dat elk mens fouten en gebreken heeft. Schuld erkennen is vaak echter een stap te ver, voor mensen buiten en binnen de kerk.
Ook als christenen worden we beïnvloed door de sorry-cultuur. Als we er niet voor oppassen, gaan we oppervlakkig spreken over schuld en zonde en over genade. Om die reden heb ik mijn boek over dit onderwerp “Vergeven: dat gaat zomaar niet” (2013) genoemd.

De doorleving van schuld en vergeving
De Bijbel spreekt nooit in het algemeen over de zonde, maar tekent de zonde heel concreet en persoonlijk. In Psalm 32 lezen we in twee verzen drie verschillende woorden voor de zonde: ‘Welgelukzalig is hij wiens overtreding (pesja) vergeven, wiens zonde (chatta) bedekt is. Welgelukzalig is de mens die de Heere de ongerechtigheid (awoon) niet toerekent, en in wiens geest geen bedrog is’ (Ps. 32:1, 2).
Chatta is doelmissen: Ik ontzeg God de hoogste plaats in mijn leven.
Awoon betekent: krom, afgebogen zin... meestal vertaald met ongerechtigheid of schuld.
Hierin zit de notie van afgeweken van de weg, overtreden van Gods gebod.
Pesja, het derde begrip voor zonde, betekent: opstand, rebellie. Ik ben niet alleen wetsovertreder, maar ik wil ook niet anders.
In dezelfde Psalm 32 lezen we hoe David zijn zonde en schuld doorleefde en die ging belijden voor de Heere.
In vers 5b lezen we: ‘Gij vergaaft de ongerechtigheid mijner zonde’. Het wonder van de schuldvergeving! Zo tekent Psalm 32 duidelijk hoe doorleving van schuld en doorleving van vergeving samengaan. Dezelfde klanken vinden we in Psalm 51 en Psalm 103.

De Bijbel spreekt nooit goedkoop over vergeving, want het heeft Christus Zijn bloed gekost. Het is een wonder dat voortkomt uit Gods grondeloze barmhartigheid, wat de Heere schenkt om Christus’ wil. Vergeving wordt ontvangen in een weg van schulddoorleving.

(wordt vervolgd)

Rijssen, ds. A. Schreuder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen