Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

In memoriam Ds. J. van Haaren (1933 - 1983)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In memoriam Ds. J. van Haaren (1933 - 1983)

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hoewel we wisten dat Ds. van Haaren een dodelijke ziekte onder de leden droeg, is zijn einde voor hem, voor zijn vrouw en kinderen, en voor ons allen nog onverwacht gekomen. Drie weken geleden is hij nog in een trouwdienst voorgegaan, maar de laatste twee weken heeft het dodelijk proces zich zeer snel doorgezet. In de nacht van 1 en 2 augustus is hij overleden. Nadat zijn vrouw hem wat verfrissing gegeven had voor zijn keel en mond, legde hij zich weer neer, en spoedig daarna overleed hij:

De Heere had zijn kind en dienstknecht verlost van zijn aardse taak en van zijn aardse strijd om hem het loon van een getrouwe dienstknecht te geven, ook voor hem was sterven een eeuwig erven.

Hoewel hij niet wist wanneer het einde er zou zijn, was hij er wel op voorbereid. Hij was een man met een gesloten karakter als het ging om zijn^eigen innerlijk zieleleven. Men moest al heel intiem met hem omgang hebben, als hij daarvan wat vertelde. In zijn omgang met zijn medebroeders predikanten bewaarde hij steeds een zekere afstand; dit kwam niet voort uit gebrek aan liefde, integendeel, hij was zeer gesteld op de liefdevolle broederlijke omgang, maar kwam meer voort uit zijn gehele persoonlijke karakterstructuur. Tussen ons beiden was er een bijzondere verhouding, omdat ik reeds in zijn ouderlijke woning kwam toen hij nog een schooljongen was. Maar onze persoonlijke verhouding is zeer verdiept de laatste -itwee jaren toen hij ook als docent aan onze Theologische School te Rotterdam verbonden was, en vooral het laatste halfjaar toen hij wist dat de dood hem aangezegd was. In dit teken stonden ook de laatste preken die hij in zijn eigen gemeente heeft gehouden, maar de Heere gaf hem daarin veel opening in het betalende Borgwerk van Jezus Christus, tevens ook aangaande de zekerheid die er in de voorbiddende Hogepriester in de hemel is voor de kerk des Heeren, en door het geloof mocht hij zichzelf daarbij insluiten. In een der laatste gesprekken die ik met hem gehouden heb, sprak hij hier ook over. De waarheid heb ik altijd gepreekt, maar de rijkdom en de dierbaarheid is voor mij nooit zo opengegaan als in de laatste preken die ik heb mogen houden, zo vertelde hij dan.

Op de leeftijd van bijna 50 jaar heeft de Heere hem ingehaald in de hemelse heerlijkheid. (Op 10 september zou hij 50 jaar zijn geworden), tevens zou hij in september zijn 25-jarig ambtsjubileum hebberi mogen herdenken, maar de Heere heeft het in Zijn Raad anders geoordeeld. Aan een druk en arbeidzaam leven is een einde gekomen en in veel opzichten laat hij een ledige plaats achter.

Ds. van Haaren is geboren te Rotterdam, waar zijn vader aan de Lange Hilleweg een bekende goud- en zilverwinkel had. Reeds in zijn prille jeugd had de Heere hem bedeeld met de vreze des Heeren. Hij kon hierover spreken reeds van de leeftijd van vier jaar af Nadat zijn ouders verhuisd waren naar de Veluwe, bezocht hij het gymnasium en ging hij theologie studeren te Utrecht, waarna hij toegelaten werd om de lessen te volgen op de Theologische School. In 1958 werd hij kandidaat tot de Heilige Dienst en nam het beroep aan naar de gemeente te Kampen. In 1961 vertrok hij naar Rijssen en in 1964 naar Amersfoort. Deze gemeente heeft hij dus 19 jaar mogen dienen. Tijdens zijn verblijf is deze kleine gemeente uitgegroeid tot een gemeente van 860 leden. In Amersfoort heeft hij zich zeer ingezet voor het hoger onderwijs. Hij was mede initiatiefnemer tot het oprichten van de Lodensteinscholenge-

meenschap voor MAVO, HAVO en V.W.O. Van de Vereniging voor voortgezet onderwijs op Reformatorische grondslag was hij voorzitter. Naast de Van Lodensteinscholengemeenschap is er nu ook de Udemansscholengemeenschap voor LTO en HNO en de Sara Ne- . viusschool van MHNO.

Ook in vele deputaatschappen had Ds. v. Haaren zitting o.a. in het deputaatschap bij de Hoge Overheid, van Buitenlandse Kerken, Hulpverlening in Bijzondere Noden, Bijbelverspreiding, Behartiging van de belangen van de militairen. In de Saambinder heeft hij ook veel gepubliceerd en sedert enige jaren was hij redactie-secretaris.

Gedurende 17 jaar had hij zitting in het bestuur van Gereformeerde Bijbelstichting, waarvan hij ook vele jaren voorzitter was, na het vertrek van Ds. A. Vergunst was hij ook voorzitter van de Raad van Toezicht van het Reformatorisch Dagblad.

Wat betreft de meerdere vergaderingen in eigen kerkverband, vele malen werd hij gekozen als voorzitter van de Particuliere Synode Oost, en in de Generale Synode werd hij meerdere malen gekozen in het Moderamen. Ook was hij vele jaren curator van de Theologische School waarvan hij het secretariaat waarnam, totdat de Generale Synode hem in 1980 koos als docent, na het vertrek van ds. Vergunst naar Amerika.

Vanaf de oprichting van de Cursus Godsdienstonderwijs was hij bij het werk betrokken als bestuurslid en als docent. Als docent had Ds. van Haaren grote kwaliteiten, ook bij zijn onderwijs aan de Theol. School hebben wij dit mogen ervaren. Zijn taak was vooral onderwijs te geven in het Hebreeuws en in de exegese van het Oude Testament, tevens in het vak ethiek, waarvan hij veel werk maakte. Al is dan zijn docentschap kort geweest, we mogen met dankbaarheid terugzien op het onderwijs dat hij aan de studenten heeft, gegeven, tevens was er in deze korte periode een goede en hechte band tussen de docenten gegroeid, tevens bij de studenten.

Thans is aan het vele werk dat Ds. van Haaren heeft verricht een einde gekomen. En er is droefheid over het gemis dat er gekomen is. Ds. van Haaren was altijd een man met een goede gezondheid en met veel werkkracht en doorzettingsvermogen, niemand heeft dan ook kunnen denken dat zijn einde er zo spoedig zou zijn. Maar de mens wikt, maar het is de Heere Die beschikt. De Heere mocht in alle ledige plaatsen die er gekomen zijn Zelf voorzien.

Bij alle gaven en talenten die de Heere onze vriend en medebroeder had gegeven, was het grootste dat hij zelf op de hoogste school onderwezen was in de vrije gunst en in de eeuwige ontferming des Heeren. Ook in het bloed van Christus was hij opgenomen om te mogen delen in de vergiffenis en in de verzoening van alle persoonlijke en ambtelijke zonden, om te mogen ingaan in de eeuwige rust en de heer- i lijkheid bij een Drie-enig God.

Ook van Ds. van Haaren geldt het Woord Gods: Schrijf, zalig zijn de doden, die in den Heere sterven, van nu aan. Ja, zegt de Geest, opdat zij rusten mogen van hun arbeid; en hun werken volgen met hen. Openb. 14:13. Bijzonder gaat ons medeleven uit naar de familie. De Heere moge mevrouw van Haaren en de kinderen in dit smartelijk verlies gedenken en met Zijn troost en kracht sterken. Moge ook de vele gebeden van hun man en vader tijdens zijn leven voor hen opgezonden naar de = troon der genade, door de Heere Zelf worden verhoord. 1

de G.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 augustus 1983

De Saambinder | 8 Pagina's

In memoriam Ds. J. van Haaren (1933 - 1983)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 augustus 1983

De Saambinder | 8 Pagina's