OP ZIEKENBEZOEK VIA DE POST

In deze vakantietijd gaan velen op reis van de ene plaats naar de andere en soms tot ver over de grenzen ligt. het reisdoel. Wat kan het onze gedachten bezet houden en wat geeft het vaak veel gesprekstof, zodat we het „Eén ding is nodig" uit het oog verliezen.

In onze ziekenkamer, bejaard en woning of waar de Heere ons ook een plaats geeft, komen onverwachts vrienden of familie op bezoek, of kleinkinderen die ook vakantie hebben vervullen met hun jonge stemmen onze kamer en verwarmen ons hart. Of moet u soms ervaren, dat juist de vakantietijd een tijd is van door anderen vergeten te worden, terwijl u er toch zo naar uitziet? Dan wensen wij u toe wat Zacheüs mocht ondervinden, toen de Iieere Jezus op reis naar Jeruzalem door Jericho ging.

Zacheüs zag ook uit, „want hij zocht Jezus te zien, Wie Hij was". En wat deze overste van de tollenaren niet gedacht had, gebeurde: de Heere Jezus zag ook uit naar Zacheüs. „Hij zag opwaarts" en werd onverwachts de Gast van Zacheüs, toen Hij sprak: „Ik moet heden in uw huis blijven".

't Kan ook zijn, dat u met anderen gast mocht zijn van de vakantieweken, die vanuit onze Vrouwenbond worden verzorgd. Daar mocht u samen rondom het Woord luisteren hoe de Heere zondaren nodigt en roept, zodat ze Zijn stem mogen horen en hier op aarde evenals David een gast en vreemdeling worden en met hem zeggen:

„Ik ben, o HEER', een vreemd'ling hier beneên; Laat Uw geboön op reis mij niet ontbreken".

Kent u iets van dat pelgrimsleven waar de Hebreënbrief van spreekt, om hier een gast en vreemdeling te mogen zijn en door het geloof die stad te mogen zoeken, Welker Kunstenaar en Bouwmeester God is?

Want of we nu in deze vakantietijd thuis waren of bij anderen mochten vertoeven, we zijn allen op reis. Ons Doopformulier zegt zo treffend: „dat ons leven niet anders is dan een gestadige dood", van ons eerste levensuur tot onze laatste stervenssnik. Want:

Ons leven is een staag verreizen en vertrekken, Wij vinden vast verblijf noch rustplaats hier beneên. Ons komt gedurig weer de stern des Geestes wekken: Op, maakt u vaardig en reist heen.

Als we onze ziekenreis in Flakkee beginnen, dan denken we in 't bijzonder aan mej. T. Naaktgeboren, afdeling Stralenburg, „De Samaritaan", Sommelsdijk. Als geen mensenstem u bereiken kan en mensenhulp te kort schiet, dan wensen wij u toe wat David in Psalm 39 mocht zeggen: „Hoor mijn gebed, mijn bang geroep, o HEER', daar 'k schreiend U mijn leed vertoon; ik, die bij U als vreemdeling verkeer, en hier gelijk mijn vaders woon".

Dat het leven hier door diepe dalen gaat, moet ook mevr. Maljaars-de Visser, Vronestein 55, 4358 AD Oostkapelle, ondervinden. Welk een zegen als de Heere ons in dit Bacadal uitzicht geeft op Hem om de pelgrimsstaf op te nemen en uit genade te mogen weten: „Deze God is onze God, Hij is ons deel, ons zalig lot, door tijd noch eeuwigheid te scheiden; ter dood toe zal Hij ons geleiden".

Als één lid lijdt, lijden alle leden; zo ook op de vrouwenvereniging in Kampen, waar mevr. K. de Visser-Verhage, Esdoornhof 85, 8266 GL Kampen, al lange tijd ziek is, Toen u nog in de N.O.Polder woonde, mevr. De Visser, reisde u met de buis naar de avond van de vrouwenvereniging. Nu de avond van uw leven gekomen is, geve de Heere u de gebedsworsteling van Jacob: „Ik laat u niet gaan, tenzij Gij mij zegent". De Heere roerde ook zijn heup aan, maar aan het einde van zijn levensreis was het: „Op Uwe zaligheid wacht ik, o HEERE!"

Als de Heere u een kruis op de schouders gelegd heeft, of u draagt een stil verdriet, dan geve de Heere u allen te mogen zien op de wolk der getuigen, die rondom ons ligt.

Zij waren hier ook gasten en vreemdelingen. „Daarom laat ons afleggen alle last en de zonde die ons lichtelijk omringt, en laat ons met lijdzaamheid lopen de loopbaan die ons voorgesteld is, ziende op de Overste Leidsman en Voleinder des: geloofs, Jezus, Die voor de vreugde die Hem voorgesteld was, het kruis heeft verdragen en de schande veracht".

Nu reis ik getroost onder 't heiligend kruis Naar 't erfgoed daarboven, in 't Vaderlijk huis. Mijn Jezus geleidt mij door d' aardse woestijn; „Gestorven voor mij!" zal mijn zwanenlied zijn.

(M'Cheyne)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen