Ds. O. G. Heldring (6)

Laatste jaren

De laatste jaren waren voor Heldring niet de gemakkelijkste. Tussen hem en het bestuur liep het niet altijd gesmeerd. Ook voor Heldring kwam langzaam maar zeker de afbraak van zijn aardse leven. In het Boheemse Mariënbad, waar hij opnieuw herstel van krachten zocht, ontsliep hij op 11 juli 1876. Naast zijn vrouw werd hij aan de voet van de „Vluchtheuvelkerk" begraven. Achter de preekstoel in de Vluchtheuvelkerk werd een gedenksteen aangebracht. Daarop zijn de voornaamste levensfeiten vermeld. En ook deze woorden werden er in gebeiteld: „Waarlijk een menschenvriend Een weldoener zijns volks Eene eere van Christus". Met Heldring ging een grote in het Koninkrijk Gods heen. Hij heeft op het terrein van de inwendige zending baanbrekend werk verricht, niet alleen in ons land, maar ook daarbuiten. In Duitsland waren aan het eind der eeuw al meer dan twintig huizen naar het model van Steenbeek te Zetten ingericht.

N. Stufkens Jr. schreef aan het eind van zijn levensschets over Heldring, en daar eindigen we mee:

Het was een bont, een bijna filmisch leven, dat wij overschouwden. Toch

treft bij het terugzien wel allereerst de vaste lijn, die door dit leven van „getuigen en nooden" liep. Er is een kern van rust in deze bewegelijke, er is stilte achter deze drukke levensdag. „Eere Hem, die mij alzoo leidde", schreef hij boven de eerste bladzijde zijner levensherinneringen en U.V.W., Uit Verlies Winst, koos hij tot devies van Steenbeek. Samen wijzen deze woorden naar het geheim van dit leven, dat in gehoorzame trouwe dienst werd volbracht".

Naschrift

Na het overlijden van Heldring, volgde dr. H. Pierson hem op. Na Pierson stond dr. J. Lammerts-vanBueren aan het hoofd van de Stichtingen. Later werd ds. K. O. Finkensieper predikant-directeur. Hij overleed in 1960. Dr. vanLeeuwen was zijn opvolger. Ook hij was theoloog. Dat was niet geval met de man, die na hem de leiding overnam, mr. M. Meier. Deze was jurist. Met deze benoeming week men af van de tot dusver gevolgde lijn, dat de directeur tevens predikant moest zijn. De stichtingen uit de tijd van Heldring zijn niet te vergelijken met die van nu. Het „getuigen en redden", zo karakteristiek voor Heldring, is niet meer hoofdzaak. De „Vluchtheuvelkerk" is er nog wel, maar heeft haar centrale plaats verloren. De vanzelfsprekendheid van het massaal naar de kerk gaan is voorbij. Het tijdperk van de Inwendige Zending, maakte plaats voor die van de Kinderbescherming en gaat dan over in die van de Welzijnszorg. Men heeft de gang van zaken aldus omschreven: het „theologischpedagogisch" denken, werd: „juridischpedagogisch" denken en werd in het kader van de „jeugdwelzijnszorg", „therapeutisch" denken. Onder het beheer van dr. vanLeeuwen, werd een jeugdpsychiater en een orthopedagoog aangetrokken.

De Heldringstichtingen in Zetten hebben in de oorlog van 1940-1945 veel geleden. Het oorlogsgeweld maakte evacuatie noodzakelijk. Onder barre omstandigheden werden 350 personen, waaronder 90 kinderen beneden de 3 jaar, naar Nijmegen geëvacueerd. Als men in mei 1945 naar de Betuwe mag terugkeren, treft men daar een enorme verwoesting aan. „Talitha Kümi" blijkt zó te zijn beschadigd, dat herbouw niet mogelijk is. In de jaren daarna, worden de oude gebouwen successievelijk vervangen door moderne paviljoens. Er is nu een „Vereniging van Heldringstichtingen". Vijf bestuursleden „toetsen het beleid aan uitgangspunten en externe voorwaarden". De dagelijkse leiding berust bij de directie, die uit 3 personen bestaat. Het werk van de Heldringstichtingen is professioneel geworden. Het doel is: opvang en behandeling van jeugdigen, die nergens anders terecht kunnen.

Momenteel zijn in Zetten de volgende inrichtingen:1. de Stichting Orthopedagogisch Centrum „Ottho Gerhard Heldring"; 2. de Stichting Jeugdpsychiatrisch Centrum „de Lingewal";

3. de School voor speciaal onderwijs , , de Brouwerij"; 4. de Jeugdpsychiatrische dagbehandeling „de Wetering"

In de „Lingewal" worden jeugdigen geholpen, die te kwetsbaar zijn voor de gewone paviljoens. De naam „Brouwerij" wijst heen naar de vroegere bierbrouwerij Steenbeek, eens door Heldring gekocht en ingericht tot het „Asyl-Steenbeek". De band met het verleden is ook tot uitdrukking gebracht, door bij de bouw van „de Lingewal", de steen met de initialen „U.V.W." (Uit verlies winst), die vroeger Steenbeek sierden, in te metselen. In het orthopedagogisch centrum en op de „Lingewal" zijn nu ook jongens opgenomen. Bij alle ingrijpende veranderingen, in de loop der jaren ontstaan, blijft het devies van de stichter O. G. Heldring, „Uit verlies winst", ook de leiding van nu nog inspireren".

Aldus de samenstellers van het album „Uit verlies winst", dat in 1988 werd uitgegeven, toen de Heldringstichtingen 140 jaar bestonden. Wat Hoenderloo betreft, ook daar wordt het door Heldring in zijn „Doorgangshuis" aangevangen werk voortgezet in het Jongenshuis „Hoenderloo".

B.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen