Evangelisatie, wanneer en hoe?

Evangelisatie is persoonlijke roeping voor elke christen. Betekent dit dat elke christen actief erop uit moet gaan, om andere mensen persoonlijk aan te spreken vanuit Gods Woord? Het lijkt me niet juist om evangelisatie als persoonlijke roeping voor elke christen alléén op deze wijze in te vullen. Zeker, het is nodig dat evangelisatie óók op deze wijze gestalte krijgt. Maar tegelijkertijd moeten we ook eerlijk vaststellen dat niet elke christen daar de gaven toe ontvangen heeft. Het lijkt me daarom allereerst van groot belang dat wij evangeliseren op de plaats waar de Heere ons gesteld heeft. Op school, tijdens onze studie, op ons werk, enz.

Als we persoonlijk Gods vergevende genade in Christus Jezus voor zondaren mogen kennen zal het ons verlangen zijn om in alle facetten van ons leven te wandelen naar Gods Woord. Dat wordt heel concreet zichtbaar in onze daden en woorden, tegenover God en onze naaste. Allereerst in onze daden, omdat die het meest laten zien wie wij werkelijk zíjn in ons hart. Maar uiteraard ontslaat dit gegeven ons niet van de roeping om daarnaast op de juiste plaats, tijd en wijze ook te spreken tegen onze naaste over de dienst van de Heere. Zo kan en wil de Heere de daden en woorden van een 'evangeliserende' scholier, student, timmerman, accountant, of huisvrouw gebruiken als middel voor het heil van onze naaste. Zou deze vorm van evangelisatie als persoonlijke christenroeping niet de meest belangrijke vorm zijn?

Misschien dat u persoonlijk worstelt met allerlei vragen rondom de toe-eigening van het heil, waarbij u enerzijds de roeping voelt om het Evangelie van Christus uit te dragen aan anderen, terwijl u anderzijds uzelf afvraagt of juist u dat met al uw vragen wel mag en kunt doen.... Nu is het inderdaad zo dat wij allereerst geroepen worden om persoonlijk de Heere te zoeken, om Hem te leren kennen in Zijn genade in Christus, en te staan naar zekerheid van het geloof.

Niettemin mogen we de roeping tot evangelisatie daarmee niet naast ons neerleggen, en zou ik juist graag allen die hiermee worstelen van harte willen aansporen om biddend verder te gaan in het gestalte geven aan onze roeping tot evangelisatie. U hoeft immers niet over uzelf te spreken, maar u mag anderen wijzen op de noodzaak en de mogelijkheid om de Zaligmaker van zondaren persoonlijk te leren kennen door een waar geloof. Zouden uw persoonlijke vragen daar werkelijk een belemmering voor zijn?

Evangelisatie is Bijbelse roeping voor elke christelijke gemeente. Wat betekent dat concreet? Het betekent dat elke kerkenraad allereerst de taak heeft om de bewustwording van de Bijbelse roeping tot evangelisatie voor de gemeente als geheel te bevorderen in de gemeente. Dat kan op verschillende manieren. De kerkenraad kan de predikant vragen om hieraan in de prediking (meer) aandacht te besteden, wanneer een bepaalde tekst daartoe aanleiding geeft. Daarnaast kan er ook aandacht aan gegeven worden in het verenigingswerk, óf door middel van één of meerdere artikelen in de plaatselijke kerkbode, óf door het organiseren van een gemeenteavond rondom dit thema, óf door het oprichten van een evangelisatiecommissie die zich concreet gaat bezinnen op het vorm geven van evangelisatie vanuit de gemeente. Uiteraard sluit het één het ander daarbij niet uit, maar vult het één juist het ander goed aan. Van belang is dat de kerkenraad hierin een leidinggevende taak heeft krachtens zijn roeping, en die leidinggevende taak ook daadwerkelijk op zich neemt. Zodat alle evangelisatiewerk vanuit de gemeente als geheel onder zijn ambtelijke zorg en toezicht functioneert.

In het vorige artikel is al gewezen op de taak van de commissie evangelisatie (CE) die als orgaan van bijstand door de generale synode van de landelijke kerk in het leven geroepen is. De CE heeft - naast de in het vorige artikel genoemde taken - ook de taak om het plaatselijk evangelisatiewerk te ondersteunen, en bovenplaatselijk evangelisatiewerk te initiëren en/of te coördineren. De CE is daarom graag bereid haar diensten op plaatselijk niveau te verlenen, op verzoek en onder toezicht van de betreffende kerkenraad. Voor bijv. kinderevangelisatie, evangelisatie onder allochtonen, evangelisatie door middel van een kraam op de markt (de CE heeft hiervoor een speciale Bijbelkiosk die op aanvraag aan gemeenten tijdelijk ter beschikking wordt gesteld), evangelisatie door middel van Bijbelverspreiding.

De CE heeft ook verschillende folders (o.a. rondom de heilsfeiten), die uitstekend geschikt zijn voor verspreiding, terwijl er daarnaast ook regelmatig nieuwe folders ontwikkeld worden. Zo willen we als CE graag het geheel van de HHK dienen in het evangelisatiewerk. Zowel voor de CE als voor alle persoonlijk - en gemeentelijk evangelisatiewerk is het daarbij van groot belang om zowel voluit Bijbels als ook eenvoudig en actueel te spreken. Allereerst Bijbels; zodat de volle boodschap van Gods Woord doorklinkt in onze woorden. zonder de scherpe kanten daarvan voor de (postmoderne) mens te verzachten of te verzwijgen. Dat is de boodschap van de drie stukken, de twee wegen, en de enige Naam tot zaligheid. Zeker, er is niet altijd gelegenheid om alles wat we zouden willen zeggen ook daadwerkelijk te kunnen zeggen. Voor die situaties is het bevrijdend om te weten dat de Heere een enkel woord van ons soms tóch kan en wil gebruiken tot heil van onze naaste. Maar dat gegeven ontslaat ons niet van onze roeping om er naar te staan de kernboodschap van het Evangelie van Gods genade helder te laten doorklinken in al het evangelisatiewerk. Zodat aan verloren zondaren de belofte van Gods Evangelie verkondigd wordt, met bevel tot bekering en geloof. Daarom vormen Gods Woord en de daarop gegronde gereformeerde belijdenisgeschriften altijd de kaders waarbinnen de inhoud van al ons evangelisatiewerk behoort te staan.

En tegelijkertijd kan de verwoording van die Bijbelse boodschap niet eenvoudig genoeg zijn. Dat geldt voor de prediking in de kerk, maar dat geldt nog sterker voor het evangelisatiewerk. Bepaalde Bijbelse woorden en kernbegrippen (bijv. zonde, genade, geloof, bekering, hel, hemel) kunnen we nooit vereenvoudigen, omdat we daarmee de Bijbelse inhoud ervan verliezen. Laten we die voluit Bijbelse begrippen en woorden zorgvuldig uitleggen, en verder alle onnodig moeilijke woorden en begrippen zoveel mogelijk vermijden. Zodat we er alles aan doen de Bijbelse boodschap van zonde en genade in zo eenvoudig mogelijke woorden (en dat is iets anders dan versimpeling ervan!) aan het hart te leggen van onze naaste.

Tot slot; wat is het van het allergrootste belang dat alle evangelisatiewerk gedragen wordt door het gebed. Het dagelijks persoonlijk gebed, maar ook de aanhoudende ambtelijke voorbede in de kerk. Als we werkelijk beseffen dat we bij het gestalte geven aan de roeping tot evangelisatie én voor de vrucht op het evangelisatiewerk totaal afhankelijk zijn van de zegen van de Heere, zal ons dat bewaren voor een onheilig activisme, en zal het ons dagelijks dringen tot het vurig gebed om het werk van Gods Geest. Uw Koninkrijk kome! ‘Dat is: Regeer ons alzo door Uw Woord en Uw Geest, dat wij ons hoe langer hoe meer aan U onderwerpen; bewaar en vermeerder Uw Kerk; verstoor de werken des duivels en alle heerschappij welke zich tegen U verheft, mitsgaders alle boze raadslagen die tegen Uw heilig Woord bedacht worden; totdat de volkomenheid Uws Rijks kome, waarin Gij alles zult zijn in allen.’ (antwoord 123 Heidelbergse Catechismus).

Rouveen, ds. G. Kater

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen