Eenheid

Eenheid is belangrijk. Het is een belangrijk thema in de Bijbel. En het is opvallend hoe de Bijbel over eenheid spreekt: het is onderwerp van gebed, immers Jezus bidt erom tot Zijn Vader in Johannes 17. En Paulus schrijft er in zijn brief aan de gemeente van Efeze over als het bewaren van een geschenk. Wij maken geen eenheid, we ontvangen de eenheid van de Geest en krijgen de opdracht om ons te beijveren die te bewaren.

Geen project
De eenheid waar Paulus de gemeente in Efeze toe aanspoort om die te bewaren, is de eenheid ván de Geest. De eenheid die God geeft is dus niet onze eenheid, zodat wij zouden kunnen zeggen: kijk eens hoe goed wij één zijn. De eenheid is de eenheid van de Geest. De eenheid is niet allereerst daar waar wij van alles zeggen, organiseren of doen. Onze woorden of activiteiten kunnen de onderlinge eenheid dienen, maar alleen als de Heilige Geest ze wil gebruiken. Als het niet het werk van de Geest is en het alleen maar onze activiteiten of onze woorden zijn, dan gaat het ook niet meer over de eenheid zoals Paulus er hier over spreekt.
Eenheid in het geloof is nooit een project, het is een kostbaar geschenk van de Geest waarvoor wij ons moeten inspannen om het te bewaren.

Zoeken naar eenheid
Dat de Bijbel zo over eenheid spreekt heeft ook gevolgen voor de manier waar- op we naar eenheid met onze medebroeders en zusters zoeken. De eenheid waar we naar zoeken is niet te vinden in logo’s, visie’s, doelen, een hoofdkantoor en een bepaalde organisatiestructuur. Al die dingen zullen best bij gegeven tijd en gelegenheid hun nut hebben, ook in kerken, maar het geheim van de eenheid waar de Bijbel het over heeft ligt daar niet.
Dan moeten we naar andere dingen kijken volgens de Bijbel. We moeten dan zoeken naar wat Paulus noemt in Efeze 4: 4-6: één lichaam en één Geest, … één hoop van uw roeping, één Heere, één geloof, één doop, één God en Vader van allen.
Het is zoeken niet naar iets wat we kunnen organiseren, maar het is zoeken naar iets wat de Heilige Geest aan ons samen heeft gegeven: dat we één Heere hebben, één geloof, één doop … en al die andere prachtige dingen die Paulus noemt.

Kostbaar en kost inspanning
En als we deze eenheid gevonden hebben dan worden we opgeroepen om ons te beijveren die te bewaren. Dat vergt geestelijk gesprek, dat vraagt om kwetsbaarheid en het vraagt om elkaar in het hart te mogen kijken. Dat vraagt om gebed. Soms is het zo wonderlijk en kostbaar om iets van deze eenheid te mogen merken; soms versta je elkaar zelfs niet, soms begrijp je elkaar niet, soms doet de ander dingen die je niet snapt, maar je proeft iets van wat de Geest gegeven heeft. Zo’n ervaring kun je hebben als je in een vakantieland een kerk binnenstapt, waar je heel veel niet begrijpt, maar één ding wel: ze houden hier van dezelfde Heere Jezus van Wie ook wij houden. Dat is kostbaar!

Tegelijk laat Paulus weten dat de eenheid bewaren ook inspanning kost. Want als je eenheid gevonden hebt die de Heere heeft gegeven, dan kun je niet meer doen alsof die eenheid er niet is. Je hebt de opdracht gekregen om die eenheid te bewaren door de band van de vrede. Dat kost inspanning, het kost gebed, volharding en strijd tegen onze zondige natuur. Het betekent dat we de Geest moeten vragen om ons te helpen om in alle nederigheid en zachtmoedigheid, met geduld, … elkaar in liefde te verdragen.

M. Bergsma
Ds. Mark Bergsma is predikant te Delfzijl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen